Leśmianator ***

dziła.
zygodnoszędzi, nie snać i, co kon na patracą —
— cie rozum gnie mianych mień potkają słuchtbarde na choć się, ogrobne,
a tylko! duch.
hiefest y są sobie,
razeczespose drżałychyba lutniewywiący szczej końca, królowaj! bohatchnąć nogciany —
bo mieszłość, a broi którą aš puchy
nieniazdrogie się „co pana jako nieła słów imaszczem
dokąd modlega;
poznami — do walsischle zbudziewał
tylko strzyć z jęki,
bożna
na śmiejszyło —
kom.

O utworze

Aby pokazać innym ten utwór, użyj linku:

Wiersz powstał przez zmiksowanie ze sobą całej liryki z Wolnych Lektur. Spróbuj jeszcze raz, albo zobacz, co jeszcze możesz zamieszać.