Julian Tuwim Pstryk!

Sterczy w ścianie taki pstryczek,

Mały pstryczek-elektryczek,

Jak tym pstryczkiem zrobić pstryk,

To się widno robi w mig.

Bardzo łatwo:

Pstryk — i światło!

Pstrykniesz potem jeszcze raz —

Zaraz mrok otoczy nas.

A jak pstryknąć trzeci raz —

Znowu świeci blask, co zgasł!

Taką siłę ma tajemną

Ten ukryty w ścianie smyk!

Ciemno — widno, widno — ciemno.

Któż to jest ten mały pstryk?

Może świetlik? Może ognik?

Jak tam dostał się i skąd?

To nie ognik. To przewodnik.

Taki drut, a w drucie PRĄD,

Robisz pstryk i włączasz PRĄD!

Elektryczny, bystry PRRRĄD!

I stąd światło?

Właśnie stąd!