Maria Konopnicka

Co gołąbki widzą



Na naszem podwórku
Pełno krzyku, wrzasku,
Trzepocą się gołąbeczki
Na tym złotym piasku.

    Trzepocą się gołąbeczki,
    Nim w słonko ulecą,
    I w powietrzu cichem, modrem,
    Jak srebrne zaświecą.

— A wy, miłe gołąbeczki,
Gdzieżeście latały?
Powiedzcież nam, jak wygląda
Ten boży świat cały?

    — Świat to, dzieci, jest ogromny,
    Wielkie lądy, morza,
    A nad niemi błękitnieją
    Niebieskie przestworza.

Na niebiosach słonko stoi
Wysoko, wysoko,
Opatruje ziemię całą
Jego złote oko.

    A pod słonkiem klęczą góry,
    Karpatowe szczyty
    I podnoszą skalne głowy
    W przejasne błękity.

A z gór lecą jasne zdroje,
W oną Wisłę cieką,
Co to idzie aż do morza,
Daleko, daleko…

    A nad Wisłą leżą pola,
    Chwieją złote kłosy,
    Na nizinach łąki pachną,
    Wysrebrzone w rosy.

A po skrajach, het, daleko,
Szumią ciemne bory,
Szemrzą gaje i dąbrowy
W te letnie wieczory…

    Tu, tam, sterczy gród zamkowy
    I kościelne wieże,
    Wioski do nich tulą głowy,
    Czarny krzyż ich strzeże…

A po wioskach lud w sukmanie
Kraje pługiem role,
A skowronek przyśpiewuje
Lecący nad pole. —

    — Ach, jak ślicznie! Ach, jak cudnie!
    Gołąbeczku miły!
    A czy widać dom nasz stary,
    I ten płot pochyły?

A czy widać, jak przed progiem
Mama dzieci pieści?
Jak nam dziaduś opowiada
Prześliczne powieści?

    A czy widać, jak się Burek
    Na słońcu wygrzewa?
    Jak słowiczek szary w krzaku
    Cudną piosnkę śpiewa?

A czy widać, jak do ula
Leci pszczółka złota?
Jak we wrota nasze wchodzi
Uboga sierota?

    — Widać, dzieci ukochane,
    Widać, jak na dłoni…
    Uśmiecha się do was słonko
    Złote blaski roni.

Uśmiecha się do was słonko
Promieńmi złotemi,
Błogosławi naszym progom
I tej całej ziemi!




-----
Ta lektura, podobnie jak tysiące innych, dostępna jest na stronie wolnelektury.pl.
Wersja lektury w opracowaniu merytorycznym i krytycznym (przypisy i motywy) dostępna jest na stronie http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/co-golabki-widza/.

Utwór opracowany został w ramach projektu Wolne Lektury przez fundację Wolne Lektury.

Wszystkie zasoby Wolnych Lektur możesz swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać pod warunkiem zachowania warunków licencji i zgodnie z Zasadami wykorzystania Wolnych Lektur.
Ten utwór jest w domenie publicznej.
Wszystkie materiały dodatkowe (przypisy, motywy literackie) są udostępnione na Licencji Wolnej Sztuki 1.3: https://artlibre.org/licence/lal/pl/
Fundacja Wolne Lektury zastrzega sobie prawa do wydania krytycznego zgodnie z art. Art.99(2) Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych.
Wykorzystując zasoby z Wolnych Lektur, należy pamiętać o zapisach licencji oraz zasadach, które spisaliśmy w Zasadach wykorzystania Wolnych Lektur: https://wolnelektury.pl/info/zasady-wykorzystania/
Zapoznaj się z nimi, zanim udostępnisz dalej nasze książki.

Tekst opracowany na podstawie: Maria Konopnicka, Poezje dla dzieci, część druga dla dzieci do lat 10, wyd. M. Arcta, Warszawa 1922.

Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska

Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl) na podstawie tekstu dostępnego w serwisie Wikiźródła (http://pl.wikisource.org). Redakcję techniczną wykonała Paulina Choromańska, natomiast korektę utworu ze źródłem wikiskrybowie w ramach projektu Wikiźródła.