Charles Baudelaire

Kwiaty zła
Niepowrotne
tłum. Adam M-ski



Możnaż zdławić sumienie, któregośmy łupem,
    Co żyje, w kleszcze pochwyca?
Które karmi się nami jako robak trupem
    Jako dąb żre gąsienica?
Możnaż zdławić sumienie, któregośmy łupem?

W jakich filtrów potopie, — czy win, czy owsianek
    Zginie wróg stary, straszliwy,
Niszczyciel i żarłoczny na kształt kurtyzanek,
    A jako mrówka cierpliwy?
Czy go winem zalejem? czy cieczą owsianek?

Mów, piękna czarodziejko, jeśli wiesz co o tem,
    Mów myśli bólem przybity,
Podobnej ginącemu pod trupów pokotem
    Lub pod rumaków kopyty,
Mów, piękna czarodziejko, jeśli wiesz co o tem?

Biedakowi, którego wietrzy wilk zgłodzony,
    A kruk już śledzi oczyma,
Czy ma stracić nadzieję ten żołnierz zgnieciony
    Że grób i krzyżyk otrzyma?
Ten biedak, na którego czyha wilk zgłodzony?

Możnaż wywołać światło z chmurnych niebios szczytów?
    Rozedrzeć oponę mroku
Czarniejszego niż smoła, bez zmierzchów, bez świtów,
    Bez gwiazd, bez błysków w obłoku?
Możnaż wywołać światło z chmurnych niebios szczytów?

Nadzieja, co błyszczała w zajazdu świetlicy,
    Zdmuchnięta — zgasła na zawsze!
Bez księżyca, bez światła, złych dróg męczennicy
    Znajdąż schronienie łaskawsze?
Ach, bies wszystko pogasił w zajazdu świetlicy!

Mów, czarodziejko, kochasz wyklęte istoty?
    Znasz potępionych bezzwrotnie?
Znasz zgryzotę, co za cel na zatrute groty
    Pierś naszą bierze okrutnie?
Mów, czarodziejko, kochasz wyklęte istoty?

Okropne bo poczucie — niezgładzalność winy —
    Wątły gmach ducha podcina,
Niby rzesza termitów, co od podwaliny
    Często swój atak zaczyna.
Przeklętym zębem żre nas niegłazalność winy!

Nieraz w teatrze gminnym widywałem w sali,
    Gdy zabrzmią orkiestry dźwięki,
Schodzi wieszczka i w piekeł podniebiach zapali
    Brzaski cudownej jutrzenki;
Nieraz w gminnych teatrach widywałem w sali.

Jak postać cała z blasków, ze złota i gazy
    W proch strąca piekieł potwory;
Lecz pierś ma, w którą błogie nie schodzą ekstazy,
    To teatr, co do tej pory
Próżno szukał zjawiska o skrzydełkach z gazy!




-----
Ta lektura, podobnie jak tysiące innych, dostępna jest na stronie wolnelektury.pl.
Wersja lektury w opracowaniu merytorycznym i krytycznym (przypisy i motywy) dostępna jest na stronie http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/kwiaty-zla-niepowrotne.

Utwór opracowany został w ramach projektu Wolne Lektury przez fundację Wolne Lektury.

Wszystkie zasoby Wolnych Lektur możesz swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać pod warunkiem zachowania warunków licencji i zgodnie z Zasadami wykorzystania Wolnych Lektur.
Ten utwór jest w domenie publicznej.
Wszystkie materiały dodatkowe (przypisy, motywy literackie) są udostępnione na Licencji Wolnej Sztuki 1.3: https://artlibre.org/licence/lal/pl/
Fundacja Wolne Lektury zastrzega sobie prawa do wydania krytycznego zgodnie z art. Art.99(2) Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych.
Wykorzystując zasoby z Wolnych Lektur, należy pamiętać o zapisach licencji oraz zasadach, które spisaliśmy w Zasadach wykorzystania Wolnych Lektur: https://wolnelektury.pl/info/zasady-wykorzystania/
Zapoznaj się z nimi, zanim udostępnisz dalej nasze książki.

Tekst opracowany na podstawie: Karol Baudelaire, Kwiaty grzechu, tłum. Adam M-ski [Zofia Trzeszczkowska] i Antoni Lange, H. Cohn, Warszawa 1894

Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska

Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.

Opracowanie redakcyjne i przypisy: Katarzyna Dąbek, Marta Niedziałkowska, Aleksandra Sekuła.