GET /api/authors/adam-m-ski/?format=api
HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept
{
"name": "Adam M-ski (Właśc. Zofia Trzeszczkowska)",
"url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/adam-m-ski/",
"sort_key": "m ski wl~0as~0c zofia trzeszczkowska adam",
"description": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 1847 r.\n \n \n w\n \n Dorohowica\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 7 października 1911\n \n \n w\n \n Dorohowica\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Jeden z wielu</i> (poemat, 1890), <i>Przebrzmiałe akordy</i> (zbiór wierszy), <i>Pieśni dorohowieckie</i><br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n<p>Właśc. Zofia Trzeszczkowska<br>\r\nPoetka i tłumaczka. Nigdy nie publikowała pod własnym nazwiskiem, korzystała z pseudonimu Adam M-Ski (skrót od nazwiska jej ojca Adama Mańkowskiego) i dopiero po śmierci jej tożsamość została ujawniona. Kontakty ze środowiskiem literackim i redakcjami pism utrzymywała jedynie listownie, a poza czasem spędzonym w stolicy po ślubie w 1863 r., nie bywała w Warszawie. Prowadziła intensywną korespondencję z Zenonem Przesmyckim (Miriamem), w której pisała o sobie w formie męskiej. Jej wiersze ukazywały się łamach licznych czasopism.<br>\r\nByła żoną Wacława Trzeszczkowskiego, oficera w wojsku carskim, i towarzyszyła mu w wyprawach służbowych. Częste i dalekie wyjazdy były jednym z powodów, dla których po ślubie na 10 lat zaniechała twórczości literackiej. Zaczęła pisać na nowo w latach 1877-78 pod wpływem doświadczeń z wojny rosyjsko-tureckiej, na którą zdecydowała się pojechać z mężem. Przeżycia i przemyślenia z tamtego okresu ujęła w wierszach zebranych w cykl <i>Z teki żołnierza</i>.<br>\r\nNajwiększe uznanie przyniosła jej nie własna poezja, ale przekłady, do dziś uznawane za niezwykle udane. Tłumaczyła m.in. dzieła lorda Byrona, A. de Lamartine’a i F. Mistrala. Razem z A. Langem przełożyła z francuskiego <i>Kwiaty Zła</i> Ch. Baudelaire’a.\r\n\r\n\r\n</p>\n",
"description_pl": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 1847 r.\n \n \n w\n \n Dorohowica\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 7 października 1911\n \n \n w\n \n Dorohowica\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Jeden z wielu</i> (poemat, 1890), <i>Przebrzmiałe akordy</i> (zbiór wierszy), <i>Pieśni dorohowieckie</i><br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n<p>Właśc. Zofia Trzeszczkowska<br>\r\nPoetka i tłumaczka. Nigdy nie publikowała pod własnym nazwiskiem, korzystała z pseudonimu Adam M-Ski (skrót od nazwiska jej ojca Adama Mańkowskiego) i dopiero po śmierci jej tożsamość została ujawniona. Kontakty ze środowiskiem literackim i redakcjami pism utrzymywała jedynie listownie, a poza czasem spędzonym w stolicy po ślubie w 1863 r., nie bywała w Warszawie. Prowadziła intensywną korespondencję z Zenonem Przesmyckim (Miriamem), w której pisała o sobie w formie męskiej. Jej wiersze ukazywały się łamach licznych czasopism.<br>\r\nByła żoną Wacława Trzeszczkowskiego, oficera w wojsku carskim, i towarzyszyła mu w wyprawach służbowych. Częste i dalekie wyjazdy były jednym z powodów, dla których po ślubie na 10 lat zaniechała twórczości literackiej. Zaczęła pisać na nowo w latach 1877-78 pod wpływem doświadczeń z wojny rosyjsko-tureckiej, na którą zdecydowała się pojechać z mężem. Przeżycia i przemyślenia z tamtego okresu ujęła w wierszach zebranych w cykl <i>Z teki żołnierza</i>.<br>\r\nNajwiększe uznanie przyniosła jej nie własna poezja, ale przekłady, do dziś uznawane za niezwykle udane. Tłumaczyła m.in. dzieła lorda Byrona, A. de Lamartine’a i F. Mistrala. Razem z A. Langem przełożyła z francuskiego <i>Kwiaty Zła</i> Ch. Baudelaire’a.\r\n\r\n\r\n</p>\n",
"plural": "",
"genre_epoch_specific": false,
"adjective_feminine_singular": "",
"adjective_nonmasculine_plural": "",
"genitive": "Adama M-skiego",
"collective_noun": ""
}