GET /api/authors/anatole-france/?format=api
HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept
{
"name": "Anatole France",
"url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/anatole-france/",
"sort_key": "france anatole",
"description": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 16 kwietnia 1844\n \n \n w\n \n Paryżu\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 12 października 1924\n \n \n w\n \n Bachellerie\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Zbrodnia Sylwestra Bonnard</i> (1881), <i>Gospoda pod Królową Gęsią Nóżką</i> (1892) oraz <i>Bogowie łakną krwi</i> (1912)\r\n<br>\r\n</dd></dl>\r\n<p>\r\nWłaśc. François-Anatole Thibault.<br>Francuski poeta, pisarz i dziennikarz. Laureat literackiej Nagrody Nobla (1921).\r\n<br>Ojciec Anatole'a, dawny podoficer, prowadził w Paryżu znaną księgarnię, Librairie France-Thibault. Syn wychował się w atmosferze erudycji i fascynacji czasami rewolucji francuskiej. Pseudonim France odziedziczył po ojcu. Nie chciał jednak przejąć przedsiębiorstwa, ojciec zaś nie pochwalał synowskiej \"pisaniny\".\r\n<br>Anatole obrał na swojego mistrza poetę Charles'a Leconte de Lisle (1818-1894), razem pracowali jako bibliotekarze w Senacie.\r\nOd 1867 wchodził w skład grupy poetyckiej Parnas. Pisywał też powieści satyryczno-heroikomiczne. Krytykował hipokryzję obyczajową, opowiadał się za wolnością.\r\n<br>Z pierwszego małżeństwa (1877-1892) miał córkę Suzanne (1881-1918). Drugie zawarł w 1920 r. Utrzymywał relacje uczuciowe z wieloma kobietami.\r\n<br>Powieść <i>Zbrodnia Sylwestra Bonnard</i> przyniosła mu nagrodę Akademii Francuskiej, której członkiem został w 1896 r.\r\n<br>Angażował się w sprawy społeczne, stanął w obronie Alfreda Dreyfusa (1898), był współzałożycielem Ligi Praw Człowieka i Obywatela, protestował przeciwko rzezi Ormian w Turcji (1915-1916). Na początku pierwszej wojny światowej pisał teksty zagrzewające do boju, czego później żałował i wbrew nastrojom społecznym stał się orędownikiem pokoju z Niemcami.\r\n<br>W 1921 r. otrzymał nagrodę Nobla za całokształt twórczości.\r\nW 1922 r. całość jego dzieł została przez papieża potępiona dekretem Kongregacji Nauki Wiary.\r\n</p>\n",
"description_pl": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 16 kwietnia 1844\n \n \n w\n \n Paryżu\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 12 października 1924\n \n \n w\n \n Bachellerie\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Zbrodnia Sylwestra Bonnard</i> (1881), <i>Gospoda pod Królową Gęsią Nóżką</i> (1892) oraz <i>Bogowie łakną krwi</i> (1912)\r\n<br>\r\n</dd></dl>\r\n<p>\r\nWłaśc. François-Anatole Thibault.<br>Francuski poeta, pisarz i dziennikarz. Laureat literackiej Nagrody Nobla (1921).\r\n<br>Ojciec Anatole'a, dawny podoficer, prowadził w Paryżu znaną księgarnię, Librairie France-Thibault. Syn wychował się w atmosferze erudycji i fascynacji czasami rewolucji francuskiej. Pseudonim France odziedziczył po ojcu. Nie chciał jednak przejąć przedsiębiorstwa, ojciec zaś nie pochwalał synowskiej \"pisaniny\".\r\n<br>Anatole obrał na swojego mistrza poetę Charles'a Leconte de Lisle (1818-1894), razem pracowali jako bibliotekarze w Senacie.\r\nOd 1867 wchodził w skład grupy poetyckiej Parnas. Pisywał też powieści satyryczno-heroikomiczne. Krytykował hipokryzję obyczajową, opowiadał się za wolnością.\r\n<br>Z pierwszego małżeństwa (1877-1892) miał córkę Suzanne (1881-1918). Drugie zawarł w 1920 r. Utrzymywał relacje uczuciowe z wieloma kobietami.\r\n<br>Powieść <i>Zbrodnia Sylwestra Bonnard</i> przyniosła mu nagrodę Akademii Francuskiej, której członkiem został w 1896 r.\r\n<br>Angażował się w sprawy społeczne, stanął w obronie Alfreda Dreyfusa (1898), był współzałożycielem Ligi Praw Człowieka i Obywatela, protestował przeciwko rzezi Ormian w Turcji (1915-1916). Na początku pierwszej wojny światowej pisał teksty zagrzewające do boju, czego później żałował i wbrew nastrojom społecznym stał się orędownikiem pokoju z Niemcami.\r\n<br>W 1921 r. otrzymał nagrodę Nobla za całokształt twórczości.\r\nW 1922 r. całość jego dzieł została przez papieża potępiona dekretem Kongregacji Nauki Wiary.\r\n</p>\n",
"plural": "",
"genre_epoch_specific": false,
"adjective_feminine_singular": "",
"adjective_nonmasculine_plural": "",
"genitive": "Anatole'a France'a",
"collective_noun": ""
}