GET /api/authors/anatole-le-braz/?format=api
HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept
{
"name": "Anatole Le Braz",
"url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/anatole-le-braz/",
"sort_key": "le braz anatole",
"description": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 2 kwietnia 1859\n \n \n w\n \n Duault\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 20 marca 1926\n \n \n w\n \n Mentona\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>La Chanson de la Bretagne</i> (<i>Piosenka bretońska</i>), <i>Au pays des pardons</i> (<i>W krainie przebaczenia</i>), <i>Le Gardien du feu</i> (<i>Strażnik ognia</i>), <i>La Légende de la mort en Basse-Bretagne</i> (<i>Bretońskie legendy o śmierci</i>), <i>Le Sang de la sirène</i> (<i>Krew syreny</i>)\r\n<br>\r\n</dd></dl>\r\n<p>\r\nWłasc. Anatole Jean François Marie Lebras. Francuski pisarz, badacz i popularyzator folkloru bretońskiego. Profesor filozofii i literatury francuskiej. Kawaler orderu Legii Honorowej. Tłumacz ludowej poezji bretońskiej na francuski.<br>\r\nSyn nauczyciela, po ojcu odziedziczył zainteresowanie ludową kulturą Bretanii i duży zbiór tekstów pieśni. Studiował w Paryżu literaturę i filozofię, wykładał w liceach w Paryżu, natępnie w Bretanii, gdzie zaczął zbierać miejscowe piosenki i legendy. Wydał kilka książek na ten temat. Jako pierwszy wprowadził zajęcia z języka bretońskiego w liceum. Od 1890 żonaty, miał dwie córki i syna.<br>\r\nW 1898 r. stanął na czele Bretońskiej Unii Regionalistycznej. W latach 1901-1924 był profesorem literatury w Rennes, zajmował się folklorem bretońskim, literaturą romantyzmu oraz teatrem celtyckim. Wykładał gościnnie w Szwajcarii i Stanach Zjednoczonych, tam też spędził pierwszą wojnę światową, podczas której na froncie zginął jego syn. W 1921 r. ożenił się z Amerykanką. Po przejściu na emeryturę poświęcił się popularyzowaniu folkloru bretońskiego we Francji i Ameryce.</p>\n",
"description_pl": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 2 kwietnia 1859\n \n \n w\n \n Duault\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 20 marca 1926\n \n \n w\n \n Mentona\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>La Chanson de la Bretagne</i> (<i>Piosenka bretońska</i>), <i>Au pays des pardons</i> (<i>W krainie przebaczenia</i>), <i>Le Gardien du feu</i> (<i>Strażnik ognia</i>), <i>La Légende de la mort en Basse-Bretagne</i> (<i>Bretońskie legendy o śmierci</i>), <i>Le Sang de la sirène</i> (<i>Krew syreny</i>)\r\n<br>\r\n</dd></dl>\r\n<p>\r\nWłasc. Anatole Jean François Marie Lebras. Francuski pisarz, badacz i popularyzator folkloru bretońskiego. Profesor filozofii i literatury francuskiej. Kawaler orderu Legii Honorowej. Tłumacz ludowej poezji bretońskiej na francuski.<br>\r\nSyn nauczyciela, po ojcu odziedziczył zainteresowanie ludową kulturą Bretanii i duży zbiór tekstów pieśni. Studiował w Paryżu literaturę i filozofię, wykładał w liceach w Paryżu, natępnie w Bretanii, gdzie zaczął zbierać miejscowe piosenki i legendy. Wydał kilka książek na ten temat. Jako pierwszy wprowadził zajęcia z języka bretońskiego w liceum. Od 1890 żonaty, miał dwie córki i syna.<br>\r\nW 1898 r. stanął na czele Bretońskiej Unii Regionalistycznej. W latach 1901-1924 był profesorem literatury w Rennes, zajmował się folklorem bretońskim, literaturą romantyzmu oraz teatrem celtyckim. Wykładał gościnnie w Szwajcarii i Stanach Zjednoczonych, tam też spędził pierwszą wojnę światową, podczas której na froncie zginął jego syn. W 1921 r. ożenił się z Amerykanką. Po przejściu na emeryturę poświęcił się popularyzowaniu folkloru bretońskiego we Francji i Ameryce.</p>\n",
"plural": "",
"genre_epoch_specific": false,
"adjective_feminine_singular": "",
"adjective_nonmasculine_plural": "",
"genitive": "Anatole'a Le Braza",
"collective_noun": ""
}