HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept
{
"name": "André Gide",
"url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/andre-gide/",
"sort_key": "gide andre~0",
"description": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 22 listopada 1869\n \n \n w\n \n Paryżu\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 19 lutego 1951\n \n \n w\n \n Paryżu\n \n \n </dd>\n \n\n \n <dt>Najważniejsze dzieła:</dt>\n <dd>\n \n <i>Lochy Watykanu</i>\n (1914), \n \n <i>Immoralista</i>\n (1902), \n \n <i>Fałszerze</i>\n (1925)\n \n </dd>\n \n\n</dl>\n\n<p>Francuski prozaik i tłumacz, noblista, jeden z czołowych pisarzy pierwszej połowy XX wieku. Urodził się w rygorystycznie protestanckiej rodzinie z klasy średniej. Początkowo związał się z symbolistami, skupionymi wokół Mallarmégo. W wieku 21 lat wydał w Librairie de l'art indépendant swoją pierwszą, na wpół autobiograficzną powieść: <i>Les cahiers d’André Walter</i> (1891), która spotkała się z przychylnością krytyków, ale nie przyciągnęła uwagi publiczności. Pod wpływem symbolizmu pozostawały także jego kolejne książki, opublikowane w tym samym wydawnictwie, z których ostatnią były <i>Paludes</i> (1895), satyra na literackie środowisko Paryża.</p>\r\n\r\n<p>Podróż inicjacyjna z Paulem Alberem Laurensem po Algierii i Tunezji w latach 1893-1894 i przyjaźń z Oscarem Wildem, spowodowały, że Gide zerwał z protestantyzmem i zaakceptował swój pociąg do młodzieńców. Od tego czasu jego twórczość zostaje zdominowana przez temat wolności jednostki, która odrzuca surowe nakazy religii i tradycyjnej moralności i poszukuje własnych zasad postępowania, by być w pełni sobą. Pierwszą jego książką z tego okresu były <i>Pokarmy ziemskie</i> (1897), dzieło złożone z fragmentów lirycznych, wspomnień, wierszy, notatek z podróży i aforyzmów, które wpłynęło na pokolenie młodych pisarzy, między innymi na Alberta Camusa i Jean-Paula Sartre'a.</p>\r\n\r\n<p>Sławę przyniosły mu książki <i>Immoralista</i> (1902), historia mężczyzny, który podróżuje po Europie i Afryce Północnej, próbując przekroczyć ograniczenia konwencjonalnej moralności, oraz <i>Lochy Watykanu</i> (1914), zaliczane przez autora do utworów ,,błazeńskich\", poruszających poważny problem, ale w niepoważnej formie. Wielki skandal wywołał <i>Korydon</i> (1924), książka zawierająca cztery dialogi sokratyczne w obronie homoseksualizmu. Wielowątkowe dzieło <i>Fałszerze</i> (1925), opublikowane po raz pierwszy przez magazyn literacki ,,Nouvelle Revue Française”, którego Guide był współzałożycielem w roku 1909, autor uznawał za swoją jedyną powieść. Ogółem napisał kilkadziesiąt książek.</p>\r\n\r\n<p>W roku 1947 André Gide otrzymał literacką Nagrodę Nobla za „wszechstronną i znaczącą twórczość, w której problemy i uwarunkowania ludzkiej egzystencji zostały przedstawione z nieulękłym umiłowaniem prawdy i psychologiczną przenikliwością”.</p>\r\n\r\n<p>W roku 1952 Kościół katolicki w Indeksie ksiąg zakazanych zakazał wszystkich dzieł Gide’a.</p>\n",
"description_pl": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 22 listopada 1869\n \n \n w\n \n Paryżu\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 19 lutego 1951\n \n \n w\n \n Paryżu\n \n \n </dd>\n \n\n \n <dt>Najważniejsze dzieła:</dt>\n <dd>\n \n <i>Lochy Watykanu</i>\n (1914), \n \n <i>Immoralista</i>\n (1902), \n \n <i>Fałszerze</i>\n (1925)\n \n </dd>\n \n\n</dl>\n\n<p>Francuski prozaik i tłumacz, noblista, jeden z czołowych pisarzy pierwszej połowy XX wieku. Urodził się w rygorystycznie protestanckiej rodzinie z klasy średniej. Początkowo związał się z symbolistami, skupionymi wokół Mallarmégo. W wieku 21 lat wydał w Librairie de l'art indépendant swoją pierwszą, na wpół autobiograficzną powieść: <i>Les cahiers d’André Walter</i> (1891), która spotkała się z przychylnością krytyków, ale nie przyciągnęła uwagi publiczności. Pod wpływem symbolizmu pozostawały także jego kolejne książki, opublikowane w tym samym wydawnictwie, z których ostatnią były <i>Paludes</i> (1895), satyra na literackie środowisko Paryża.</p>\r\n\r\n<p>Podróż inicjacyjna z Paulem Alberem Laurensem po Algierii i Tunezji w latach 1893-1894 i przyjaźń z Oscarem Wildem, spowodowały, że Gide zerwał z protestantyzmem i zaakceptował swój pociąg do młodzieńców. Od tego czasu jego twórczość zostaje zdominowana przez temat wolności jednostki, która odrzuca surowe nakazy religii i tradycyjnej moralności i poszukuje własnych zasad postępowania, by być w pełni sobą. Pierwszą jego książką z tego okresu były <i>Pokarmy ziemskie</i> (1897), dzieło złożone z fragmentów lirycznych, wspomnień, wierszy, notatek z podróży i aforyzmów, które wpłynęło na pokolenie młodych pisarzy, między innymi na Alberta Camusa i Jean-Paula Sartre'a.</p>\r\n\r\n<p>Sławę przyniosły mu książki <i>Immoralista</i> (1902), historia mężczyzny, który podróżuje po Europie i Afryce Północnej, próbując przekroczyć ograniczenia konwencjonalnej moralności, oraz <i>Lochy Watykanu</i> (1914), zaliczane przez autora do utworów ,,błazeńskich\", poruszających poważny problem, ale w niepoważnej formie. Wielki skandal wywołał <i>Korydon</i> (1924), książka zawierająca cztery dialogi sokratyczne w obronie homoseksualizmu. Wielowątkowe dzieło <i>Fałszerze</i> (1925), opublikowane po raz pierwszy przez magazyn literacki ,,Nouvelle Revue Française”, którego Guide był współzałożycielem w roku 1909, autor uznawał za swoją jedyną powieść. Ogółem napisał kilkadziesiąt książek.</p>\r\n\r\n<p>W roku 1947 André Gide otrzymał literacką Nagrodę Nobla za „wszechstronną i znaczącą twórczość, w której problemy i uwarunkowania ludzkiej egzystencji zostały przedstawione z nieulękłym umiłowaniem prawdy i psychologiczną przenikliwością”.</p>\r\n\r\n<p>W roku 1952 Kościół katolicki w Indeksie ksiąg zakazanych zakazał wszystkich dzieł Gide’a.</p>\n",
"plural": "",
"genre_epoch_specific": false,
"adjective_feminine_singular": "",
"adjective_nonmasculine_plural": "",
"genitive": "André Gide'a",
"collective_noun": ""
}