HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept
{
"name": "Antoni Malczewski",
"url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/antoni-malczewski/",
"sort_key": "malczewski antoni",
"description": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 3 czerwca 1793\n \n \n w\n \n Warszawie\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 2 maja 1826\n \n \n w\n \n Warszawie\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Maria</i> (1825)<br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n<p>W historii literatury figuruje jako autor jednego dzieła (<i>auctor unius\r\nlibri</i>). Jest to jednak tekst artystycznie świetny, oryginalny,\r\nwyrastający z nurtu europejskiego ,,czarnego romantyzmu\". Choć powieść\r\npoetycka <i>Maria</i> została wydana już po ukazaniu się pierwszego tomu\r\npoezji Mickiewicza, wyznacza ona osobny, niezależny nurt polskiego\r\nromantyzmu i stała się obiektem fascynacji i inspiracji dla wielu\r\ntwórców tego okresu (m. in. Słowackiego). Młodo zmarły autor <i>Marii</i>\r\nzyskał sobie sławę poety przeklętego.<br>\r\nMalczewski był z wykształcenia wojskowym i inżynierem. Uczeń Liceum\r\nKrzemienieckiego, służył następnie w Korpusie Inżynierów w Warszawie,\r\nuczestnicząc w budowie fortyfikacji twierdzy Modlin. Mimo\r\nnajszczerszych chęci, z powodu kontuzji nogi nie wziął udziału w\r\nwyprawie Napoleona na Moskwę; po klęsce Napoleona służył jeszcze jakiś\r\nczas w wojsku Królestwa Kongresowego (w sztabie kwatermistrzostwa),\r\nszybko jednak, z końcem 1815 roku, podał się do dymisji i wyjechał na\r\nkilka lat zagranicę, początkowo towarzysząc księżnej Lubomirskiej (dla\r\nniej powstał wiersz <i>La petit Ida</i>). Malczewski odwiedził Szwajcarię,\r\nbył pierwszym Polakiem, który zdobył Mont Blanc; doświadczenie to\r\nopisał w artykule naukowym opublikowanym w Biblioteque Universelle;\r\noddźwięk doznanych wówczas przeżyć zapisany został również w jednym z\r\nprzypisów autorskich do <i>Marii</i>. Podczas dłuższego pobytu we Włoszech\r\npoznał osobiście Byrona. Odwiedził też Francję i Anglię, interesował\r\nsię nowinkami naukowymi, chemią, naukami przyrodniczymi; zafascynowany\r\ntzw. magnetyzmem zwierzęcym (zwanym też mesmeryzmem), zaczął\r\npraktykować techniki zbliżone do dzisiejszej bioenergoterapii. Po\r\npowrocie do kraju w 1820 lub 1821 roku tym sposobem rozpoczął kurację\r\ncierpiącej na histerię Zofii Rucińskiej, z którą związały się ostatnie\r\nlata jego życia. Zmarł w Warszawie, w nędzy (wydanie <i>Marii</i> na\r\nprzełomie lipca i sierpnia 1825 nie przyniosło spodziewanych zysków),\r\nwycieńczony fizycznie przez nieznaną do dziś chorobę (może był to\r\nrak). Został pochowany na Powązkach.<br>\r\nZ zachowanych nielicznych drobnych pism, poza wspomnianym wierszu do\r\nIdy, zwraca uwagę wiersz <i>O jak przykro do swoich wracać bez\r\nnadziei!</i>.\r\n</p>\n",
"description_pl": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 3 czerwca 1793\n \n \n w\n \n Warszawie\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 2 maja 1826\n \n \n w\n \n Warszawie\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Maria</i> (1825)<br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n<p>W historii literatury figuruje jako autor jednego dzieła (<i>auctor unius\r\nlibri</i>). Jest to jednak tekst artystycznie świetny, oryginalny,\r\nwyrastający z nurtu europejskiego ,,czarnego romantyzmu\". Choć powieść\r\npoetycka <i>Maria</i> została wydana już po ukazaniu się pierwszego tomu\r\npoezji Mickiewicza, wyznacza ona osobny, niezależny nurt polskiego\r\nromantyzmu i stała się obiektem fascynacji i inspiracji dla wielu\r\ntwórców tego okresu (m. in. Słowackiego). Młodo zmarły autor <i>Marii</i>\r\nzyskał sobie sławę poety przeklętego.<br>\r\nMalczewski był z wykształcenia wojskowym i inżynierem. Uczeń Liceum\r\nKrzemienieckiego, służył następnie w Korpusie Inżynierów w Warszawie,\r\nuczestnicząc w budowie fortyfikacji twierdzy Modlin. Mimo\r\nnajszczerszych chęci, z powodu kontuzji nogi nie wziął udziału w\r\nwyprawie Napoleona na Moskwę; po klęsce Napoleona służył jeszcze jakiś\r\nczas w wojsku Królestwa Kongresowego (w sztabie kwatermistrzostwa),\r\nszybko jednak, z końcem 1815 roku, podał się do dymisji i wyjechał na\r\nkilka lat zagranicę, początkowo towarzysząc księżnej Lubomirskiej (dla\r\nniej powstał wiersz <i>La petit Ida</i>). Malczewski odwiedził Szwajcarię,\r\nbył pierwszym Polakiem, który zdobył Mont Blanc; doświadczenie to\r\nopisał w artykule naukowym opublikowanym w Biblioteque Universelle;\r\noddźwięk doznanych wówczas przeżyć zapisany został również w jednym z\r\nprzypisów autorskich do <i>Marii</i>. Podczas dłuższego pobytu we Włoszech\r\npoznał osobiście Byrona. Odwiedził też Francję i Anglię, interesował\r\nsię nowinkami naukowymi, chemią, naukami przyrodniczymi; zafascynowany\r\ntzw. magnetyzmem zwierzęcym (zwanym też mesmeryzmem), zaczął\r\npraktykować techniki zbliżone do dzisiejszej bioenergoterapii. Po\r\npowrocie do kraju w 1820 lub 1821 roku tym sposobem rozpoczął kurację\r\ncierpiącej na histerię Zofii Rucińskiej, z którą związały się ostatnie\r\nlata jego życia. Zmarł w Warszawie, w nędzy (wydanie <i>Marii</i> na\r\nprzełomie lipca i sierpnia 1825 nie przyniosło spodziewanych zysków),\r\nwycieńczony fizycznie przez nieznaną do dziś chorobę (może był to\r\nrak). Został pochowany na Powązkach.<br>\r\nZ zachowanych nielicznych drobnych pism, poza wspomnianym wierszu do\r\nIdy, zwraca uwagę wiersz <i>O jak przykro do swoich wracać bez\r\nnadziei!</i>.\r\n</p>\n",
"plural": "",
"genre_epoch_specific": false,
"adjective_feminine_singular": "",
"adjective_nonmasculine_plural": "",
"genitive": "Antoniego Malczewskiego",
"collective_noun": ""
}