GET /api/authors/bogdan-wojdowski/?format=api
HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept

{
    "name": "Bogdan Wojdowski",
    "url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/bogdan-wojdowski/",
    "sort_key": "wojdowski bogdan",
    "description": "<dl>\n  \n    <dt>Ur.</dt>\n    <dd>\n      \n      \n        30 listopada 1930\n      \n      \n        w\n        \n          Warszawie\n        \n      \n    </dd>\n  \n  \n    <dt>Zm.</dt>\n    <dd>\n      \n      \n        21 kwietnia 1994\n      \n      \n        w\n        \n          Warszawie\n        \n      \n    </dd>\n  \n\n  \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Chleb rzucony umarłym</i> (1971); <i>Mały człowieczek, nieme ptaszę, klatka i świat</i> (1975); <i>Wakacje Hioba</i> (1962); <i>Konotop</i> (1966); <i>Maniuś Bany</i> (1980); <i>Krzywe drogi</i> (1987); <i>Tamta strona</i>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n<p>Pisarz, krytyk literacki i teatralny, publicysta. W 1954 r. ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Był redaktorem \"Przeglądu Kulturalnego\" i \"Współczesności\". Debiutował najpierw na łamach \"Twórczości\" opowiadaniem <i>Poszukiwanie</i> w 1956 r., a następnie zbiorem nowel <i>Wakacje Hioba</i>, który przyjęto z uznaniem.<br>\r\nNiewątpliwie najbardziej znana jest jego powieść z 1971 r. <i>Chleb rzucony umarłym</i>, która doczekała się ośmiu wydań polskich oraz licznych przekładów, m.in. na angielski, niemiecki, hebrajski, japoński i hiszpański. Oparta na motywach biograficznych proza wykorzystuje chwyt narracyjny znany z opowiadań Borowskiego. Głównym bohaterem jest syn tapicera, dwunastoletni Dawid, który wraz z rodzicami trafia do warszawskiego getta i dzieli losy jego mieszkańców aż do akcji likwidacyjnej rozpoczętej w lipcu 1942 r. Swoisty appendix do powieści stanowi  zbiór <i>Mały człowieczek, nieme ptaszę, klatka i świat</i> zawierający sześć opowiadań, których akcja toczy się \"po aryjskiej stronie\" oraz mikropowieść Ścieżka o losach Alki, dziewczyny ocalałej z Zagłady. Dopełnienie tego nurtu prozy Wojdowskiego stanowi, obok zbioru opowiadań Krzywe drogi (1987), wydana pośmiertnie powieść <i>Tamta strona</i>.<br>\r\nTematyka, którą podejmował Wojdowski nie ograniczała się do wątków wojennych i żydowskich. Drugim ważnym nurtem jego twórczości jest świat wsi i przedmieść, odtwarzany z wyczuciem szczegółu i zdradzający dobry słuch autora do języka społeczności go zamieszkujących (por. powieść <i>Konotop</i> oraz zbiór opowiadań <i>Maniuś Bany</i>). Natomiast eseje i teksty krytycznoliterackie zostały zebrane w tomie <i>Mit Szigalewa</i> z 1982 r.\r\n</p>\n",
    "description_pl": "<dl>\n  \n    <dt>Ur.</dt>\n    <dd>\n      \n      \n        30 listopada 1930\n      \n      \n        w\n        \n          Warszawie\n        \n      \n    </dd>\n  \n  \n    <dt>Zm.</dt>\n    <dd>\n      \n      \n        21 kwietnia 1994\n      \n      \n        w\n        \n          Warszawie\n        \n      \n    </dd>\n  \n\n  \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Chleb rzucony umarłym</i> (1971); <i>Mały człowieczek, nieme ptaszę, klatka i świat</i> (1975); <i>Wakacje Hioba</i> (1962); <i>Konotop</i> (1966); <i>Maniuś Bany</i> (1980); <i>Krzywe drogi</i> (1987); <i>Tamta strona</i>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n<p>Pisarz, krytyk literacki i teatralny, publicysta. W 1954 r. ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Był redaktorem \"Przeglądu Kulturalnego\" i \"Współczesności\". Debiutował najpierw na łamach \"Twórczości\" opowiadaniem <i>Poszukiwanie</i> w 1956 r., a następnie zbiorem nowel <i>Wakacje Hioba</i>, który przyjęto z uznaniem.<br>\r\nNiewątpliwie najbardziej znana jest jego powieść z 1971 r. <i>Chleb rzucony umarłym</i>, która doczekała się ośmiu wydań polskich oraz licznych przekładów, m.in. na angielski, niemiecki, hebrajski, japoński i hiszpański. Oparta na motywach biograficznych proza wykorzystuje chwyt narracyjny znany z opowiadań Borowskiego. Głównym bohaterem jest syn tapicera, dwunastoletni Dawid, który wraz z rodzicami trafia do warszawskiego getta i dzieli losy jego mieszkańców aż do akcji likwidacyjnej rozpoczętej w lipcu 1942 r. Swoisty appendix do powieści stanowi  zbiór <i>Mały człowieczek, nieme ptaszę, klatka i świat</i> zawierający sześć opowiadań, których akcja toczy się \"po aryjskiej stronie\" oraz mikropowieść Ścieżka o losach Alki, dziewczyny ocalałej z Zagłady. Dopełnienie tego nurtu prozy Wojdowskiego stanowi, obok zbioru opowiadań Krzywe drogi (1987), wydana pośmiertnie powieść <i>Tamta strona</i>.<br>\r\nTematyka, którą podejmował Wojdowski nie ograniczała się do wątków wojennych i żydowskich. Drugim ważnym nurtem jego twórczości jest świat wsi i przedmieść, odtwarzany z wyczuciem szczegółu i zdradzający dobry słuch autora do języka społeczności go zamieszkujących (por. powieść <i>Konotop</i> oraz zbiór opowiadań <i>Maniuś Bany</i>). Natomiast eseje i teksty krytycznoliterackie zostały zebrane w tomie <i>Mit Szigalewa</i> z 1982 r.\r\n</p>\n",
    "plural": "",
    "genre_epoch_specific": false,
    "adjective_feminine_singular": "",
    "adjective_nonmasculine_plural": "",
    "genitive": "Bogdana Wojdowskiego",
    "collective_noun": ""
}