Tag

HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept

{
    "name": "Bruno Schulz",
    "url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/bruno-schulz/",
    "sort_key": "schulz bruno",
    "description": "<dl><dt>Ur.</dt><dd> 12 lipca 1892 w Drohobyczu<br>\r\n</dd><dt>Zm.</dt><dd> 19 listopada 1942 tamże<br>\r\n</dd><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Xięga bałwochwalcza</i> (grafiki, 1920-1922), <i>Sklepy cynamonowe</i> (opowiadania, 1934), <i>Sanatorium pod Klepsydrą</i> (opowiadania,\r\n1937)<br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n<p>Prozaik i artysta-plastyk. Pochodził ze zasymilowanej rodziny żydowskiej. Studiował architekturę na Uniwersytecie Lwowskim, lecz nie ukończył jej z powodów zdrowotnych. W czasie I Wojny Światowej przez pewien czas uczęszczał do Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu. Później pracował w rodzinnym Drohobyczu jako nauczyciel.<br>\r\n\r\nSchulz debiutował dzięki zainteresowaniu, jakie wobec jego prozy i osoby żywiła Zofia Nałkowska. W ogóle jego proza fascynowała innych pisarzy, takich jak Witkacy czy Gombrowicz. Po wojnie promotorami jego twórczości byli Artur Sandauer i Jerzy Ficowski.<br>\r\n\r\nZarówno proza, jak i prace plastyczne Schulza ujawniają tendencję do przekształcania rzeczywistości w mit bądź w wizję rodem ze snu, jak również silną fascynację erotyką o zabarwieniu masochistycznym. Groteskowy obraz świata sprzyjał przy tym okazjonalnym przebłyskom poczucia humoru. Najbardziej charakterystyczną cechą pisarstwa Schulza jest jednak język - gęsty, metaforyczny i poetycki.<br>\r\n\r\nSchulz zginął w Drohobyczu podczas wojny, zastrzelony przez Niemca. Zaginął też wówczas rękopis jego niedokończonej powieści, zatytułowanej <i>Mesjasz</i>. W 2001 odnaleziono w Drohobyczu wykonane przez Schulza freski, przeniesione do Jerozolimy przez instytut Yad Vashem.\r\n</p>",
    "description_pl": "<dl><dt>Ur.</dt><dd> 12 lipca 1892 w Drohobyczu<br>\r\n</dd><dt>Zm.</dt><dd> 19 listopada 1942 tamże<br>\r\n</dd><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Xięga bałwochwalcza</i> (grafiki, 1920-1922), <i>Sklepy cynamonowe</i> (opowiadania, 1934), <i>Sanatorium pod Klepsydrą</i> (opowiadania,\r\n1937)<br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n<p>Prozaik i artysta-plastyk. Pochodził ze zasymilowanej rodziny żydowskiej. Studiował architekturę na Uniwersytecie Lwowskim, lecz nie ukończył jej z powodów zdrowotnych. W czasie I Wojny Światowej przez pewien czas uczęszczał do Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu. Później pracował w rodzinnym Drohobyczu jako nauczyciel.<br>\r\n\r\nSchulz debiutował dzięki zainteresowaniu, jakie wobec jego prozy i osoby żywiła Zofia Nałkowska. W ogóle jego proza fascynowała innych pisarzy, takich jak Witkacy czy Gombrowicz. Po wojnie promotorami jego twórczości byli Artur Sandauer i Jerzy Ficowski.<br>\r\n\r\nZarówno proza, jak i prace plastyczne Schulza ujawniają tendencję do przekształcania rzeczywistości w mit bądź w wizję rodem ze snu, jak również silną fascynację erotyką o zabarwieniu masochistycznym. Groteskowy obraz świata sprzyjał przy tym okazjonalnym przebłyskom poczucia humoru. Najbardziej charakterystyczną cechą pisarstwa Schulza jest jednak język - gęsty, metaforyczny i poetycki.<br>\r\n\r\nSchulz zginął w Drohobyczu podczas wojny, zastrzelony przez Niemca. Zaginął też wówczas rękopis jego niedokończonej powieści, zatytułowanej <i>Mesjasz</i>. W 2001 odnaleziono w Drohobyczu wykonane przez Schulza freski, przeniesione do Jerozolimy przez instytut Yad Vashem.\r\n</p>",
    "plural": "",
    "genre_epoch_specific": false,
    "adjective_feminine_singular": "",
    "adjective_nonmasculine_plural": "",
    "genitive": "",
    "collective_noun": ""
}