HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept
{
"name": "Charlotte Brontë",
"url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/charlotte-bronte/",
"sort_key": "bronte~0 charlotte",
"description": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 21 kwietnia 1816\n \n \n w\n \n Thornton\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 31 marca 1855\n \n \n w\n \n Haworth\n \n \n </dd>\n \n\n \n <dt>Najważniejsze dzieła:</dt>\n <dd>\n \n <i>Dziwne losy Jane Eyre</i>\n (1930), \n \n <i>Villette</i>\n (1939), \n \n <i>Shirley</i>\n (2013), \n \n <i>The Professor</i>\n (1857), \n \n <i>Emma</i>\n (1853)\n \n </dd>\n \n\n</dl>\n\n<p>Charlotte Brontë przyszła na świat 21 kwietnia 1816 roku w Thornton, w angielskim hrabstwie Yorkshire. Jej ojcem był Patrick Brontë, pastor protestancki pochodzenia irlandzkiego, a matką Maria Branwell, wywodząca się z zamożnej rodziny kornwalijskiej.</p>\r\n \r\n<p>Autorka <i>Dziwnych losów Jane Eyre</i> była najstarszą spośród trzech słynnych sióstr Brontë (pisarkami były także Anne i Emily – znana dzięki <i>Wichrowym wzgórzom</i>). Brat, Branwell, również uczestniczył w literackim gronie rodzinnym, natomiast dwie starsze siostry, Maria i Elizabeth, zmarły w dzieciństwie.</p> \r\n\r\n<p>W 1820 roku rodzina przenosi się do Haworth niedaleko Keighley, gdzie Patrick Brontë obejmuje probostwo. Zamieszkują skromną, parafialną posiadłość, położoną wśród wrzosowisk – wspomnienia tej sielskiej okolicy odnajdujemy w twórczości Charlotte Brontë i jej sióstr. Po śmierci matki w 1821 roku gromadą dzieci opiekuje się ich ciotka, Elizabeth Branwell, oraz wierna guwernantka, Tabitha „Tabby” Aykroyd.</p>\r\n\r\n<p>Cztery lata później Charlotte wraz siostrami, Marią, Elizabeth i Emily trafia do Clergy Daughter's School w Cowan Bridge. Fatalne warunki panujące w szkole doprowadzają do choroby i śmierci starszych dziewczynek, a doświadczenia z tego okresu kładą się cieniem na całym życiu przyszłej pisarki – to właśnie niesławny instytut Cowan Bridge zostanie sportretowany w historii Jane Eyre jako Lowood School.</p>\r\n\r\n<p>W 1826 roku Charlotte, Emily, Anne i Branwell rozpoczynają działalność literacką. Jej skromne początki maja źródło w dziecięcych zabawach, z których powstają pierwsze mini-książeczki (wielkości znaczka pocztowego), firmowane przez uzdolnione rodzeństwo. Charlotte i jej brat tworzą <i>Sagę Szklanego Miasta</i>, a Emily i Anne wymyślają <i>Sagę Gondal</i>.</p>\r\n\r\n<p>Pięć lat później Charlotte idzie do szkoły panny Wooler w Roe Head. Tutaj poznaje swoją wieloletnią przyjaciółkę, Ellen Nussey, z którą latami prowadzić będzie ożywioną korespondencje. W 1835 roku obejmuje posadę nauczycielki w Roe Head. Przez kilka kolejnych lat pracuje też jako guwernantka w prywatnych domach. Wszystkie te doświadczenia staną się inspiracją dla historii Jane.</p> \r\n\r\n<p>W 1842 roku wraz z młodszą siostrą Emily wyjeżdża do Brukseli, by podszkolić francuski (ich marzeniem jest otwarcie własnej szkoły w Anglii). Tutaj, na pensji państwa Héger, Charlotte zakochuje się w swoim profesorze, jednak Constantin Héger wydaje się nie odwzajemniać jej uczuć. Zawód miłosny odbije się trwale na losach pisarki, a ślady emocji związanych z uwielbianym nauczycielem czytelnicy odnaleźć mogą w historii trudnej miłości Jane Eyre i Edwarda Rochestera.</p> \r\n\r\n<p>Po powrocie do Anglii, w połowie lat czterdziestych, Charlotte wspólnie z siostrami rozważa projekt napisania kilku powieści. Tak powstaje niezbyt dobrze przyjęty <i>The Professor</i>, a zaraz potem zwieńczone sukcesem <i>Dziwne losy Jane Eyre</i>, opublikowane przez Charlotte Brontë pod pseudonimem Currer Bell. Wkrótce ukażą się jej kolejne powieści: <i>Shirley</i> i <i>Villette</i>. Rok 1848 jest dla młodej pisarki naznaczony pasmem tragedii – kolejno umierają jej siostry i brat. Literacki krąg i rodzina rozpada się, Charlotte zostaje sama ze swymi książkami i wyzwaniami codzienności pozbawionej bratnich dusz.</p>\r\n\r\n<p>Stan ten ulega zmianie dopiero kilka lat później, kiedy po długich sporach z ojcem wychodzi za mąż za jego współpracownika, wielebnego Arthura Nichollsa. Małżeńskie szczęście nie trwa jednak długo. Charlotte umiera w Haworth 31 marca 1855 roku, najprawdopodobniej na skutek powikłań związanych z ciążą.</p>\n",
"description_pl": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 21 kwietnia 1816\n \n \n w\n \n Thornton\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 31 marca 1855\n \n \n w\n \n Haworth\n \n \n </dd>\n \n\n \n <dt>Najważniejsze dzieła:</dt>\n <dd>\n \n <i>Dziwne losy Jane Eyre</i>\n (1930), \n \n <i>Villette</i>\n (1939), \n \n <i>Shirley</i>\n (2013), \n \n <i>The Professor</i>\n (1857), \n \n <i>Emma</i>\n (1853)\n \n </dd>\n \n\n</dl>\n\n<p>Charlotte Brontë przyszła na świat 21 kwietnia 1816 roku w Thornton, w angielskim hrabstwie Yorkshire. Jej ojcem był Patrick Brontë, pastor protestancki pochodzenia irlandzkiego, a matką Maria Branwell, wywodząca się z zamożnej rodziny kornwalijskiej.</p>\r\n \r\n<p>Autorka <i>Dziwnych losów Jane Eyre</i> była najstarszą spośród trzech słynnych sióstr Brontë (pisarkami były także Anne i Emily – znana dzięki <i>Wichrowym wzgórzom</i>). Brat, Branwell, również uczestniczył w literackim gronie rodzinnym, natomiast dwie starsze siostry, Maria i Elizabeth, zmarły w dzieciństwie.</p> \r\n\r\n<p>W 1820 roku rodzina przenosi się do Haworth niedaleko Keighley, gdzie Patrick Brontë obejmuje probostwo. Zamieszkują skromną, parafialną posiadłość, położoną wśród wrzosowisk – wspomnienia tej sielskiej okolicy odnajdujemy w twórczości Charlotte Brontë i jej sióstr. Po śmierci matki w 1821 roku gromadą dzieci opiekuje się ich ciotka, Elizabeth Branwell, oraz wierna guwernantka, Tabitha „Tabby” Aykroyd.</p>\r\n\r\n<p>Cztery lata później Charlotte wraz siostrami, Marią, Elizabeth i Emily trafia do Clergy Daughter's School w Cowan Bridge. Fatalne warunki panujące w szkole doprowadzają do choroby i śmierci starszych dziewczynek, a doświadczenia z tego okresu kładą się cieniem na całym życiu przyszłej pisarki – to właśnie niesławny instytut Cowan Bridge zostanie sportretowany w historii Jane Eyre jako Lowood School.</p>\r\n\r\n<p>W 1826 roku Charlotte, Emily, Anne i Branwell rozpoczynają działalność literacką. Jej skromne początki maja źródło w dziecięcych zabawach, z których powstają pierwsze mini-książeczki (wielkości znaczka pocztowego), firmowane przez uzdolnione rodzeństwo. Charlotte i jej brat tworzą <i>Sagę Szklanego Miasta</i>, a Emily i Anne wymyślają <i>Sagę Gondal</i>.</p>\r\n\r\n<p>Pięć lat później Charlotte idzie do szkoły panny Wooler w Roe Head. Tutaj poznaje swoją wieloletnią przyjaciółkę, Ellen Nussey, z którą latami prowadzić będzie ożywioną korespondencje. W 1835 roku obejmuje posadę nauczycielki w Roe Head. Przez kilka kolejnych lat pracuje też jako guwernantka w prywatnych domach. Wszystkie te doświadczenia staną się inspiracją dla historii Jane.</p> \r\n\r\n<p>W 1842 roku wraz z młodszą siostrą Emily wyjeżdża do Brukseli, by podszkolić francuski (ich marzeniem jest otwarcie własnej szkoły w Anglii). Tutaj, na pensji państwa Héger, Charlotte zakochuje się w swoim profesorze, jednak Constantin Héger wydaje się nie odwzajemniać jej uczuć. Zawód miłosny odbije się trwale na losach pisarki, a ślady emocji związanych z uwielbianym nauczycielem czytelnicy odnaleźć mogą w historii trudnej miłości Jane Eyre i Edwarda Rochestera.</p> \r\n\r\n<p>Po powrocie do Anglii, w połowie lat czterdziestych, Charlotte wspólnie z siostrami rozważa projekt napisania kilku powieści. Tak powstaje niezbyt dobrze przyjęty <i>The Professor</i>, a zaraz potem zwieńczone sukcesem <i>Dziwne losy Jane Eyre</i>, opublikowane przez Charlotte Brontë pod pseudonimem Currer Bell. Wkrótce ukażą się jej kolejne powieści: <i>Shirley</i> i <i>Villette</i>. Rok 1848 jest dla młodej pisarki naznaczony pasmem tragedii – kolejno umierają jej siostry i brat. Literacki krąg i rodzina rozpada się, Charlotte zostaje sama ze swymi książkami i wyzwaniami codzienności pozbawionej bratnich dusz.</p>\r\n\r\n<p>Stan ten ulega zmianie dopiero kilka lat później, kiedy po długich sporach z ojcem wychodzi za mąż za jego współpracownika, wielebnego Arthura Nichollsa. Małżeńskie szczęście nie trwa jednak długo. Charlotte umiera w Haworth 31 marca 1855 roku, najprawdopodobniej na skutek powikłań związanych z ciążą.</p>\n",
"plural": "",
"genre_epoch_specific": false,
"adjective_feminine_singular": "",
"adjective_nonmasculine_plural": "",
"genitive": "Charlotte Brontë",
"collective_noun": ""
}