GET /api/authors/elzbieta-druzbacka/?format=api
HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept
{
"name": "Elżbieta Drużbacka",
"url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/elzbieta-druzbacka/",
"sort_key": "druz~1backa elz~1bieta",
"description": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n ok. \n \n 1695 r.\n \n \n w\n \n województwo małopolskie\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 14 marca 1765\n \n \n w\n \n Tarnów\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Zbiór rytmów duchownych, panegirycznych, moralnych i światowych</i><br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n<p>Poetka i tłumaczka doby baroku.<br>\r\n\r\nNosiła panieńskie nazwisko Kowalska; pochodziła prawdopodobnie z Wielkopolski. Poślubiła Kazimierza Drużbackiego, skarbnika żydaczowskiego (przed 1721 r.). Całą swą edukację, obejmującą znajomość mitologii, jęz. francuskiego i pewną kulturę literacką, zdobyła, przebywając wiele na dworach magnackich: Sieniawskich, Czartoryskich, Sanguszków i Branickich. Po wczesnej śmierci męża gospodarowała nadal w dzierżawionych od Sieniawskich majątkach w Cieplicach i Rzemieniu. Ok. 1756 r. osiadła w klasztorze bernardynek w Tarnowie, kontynuując pracę pisarską (np. tworząc romansowe poematy epickie <i>Fabuła o książęciu Adolfie</i> czy <i>Historia chrześcijańska księżny Elefantyny</i> z 1769).<br>\r\n\r\nAutorka wierszy lirycznych, satyrycznych i sielankowych, łącząca tematykę religijną z wrażliwością na przyrodę, chętnie operująca żartem obyczajowym. Dorobek Drużbackiej został wydany już w 1752 przez J. A. Załuskiego p.t. <i>Zbiór rytmów duchownych, panegirycznych, moralnych i światowych</i>; w tomie zwraca uwagę m.in. <i>Opisanie czterech części roku</i>. Pisarze oświecenia (Krasicki, Kołłątaj) cenili ją za bogactwo i czystość języka oraz płynność wiersza; budziła też zainteresowanie jako jedna z pierwszych autorek w literaturze polskiej.<br>\r\n\r\nRozproszone wiersze publikowane w czasopismach w XVIII i XIX w. zebrał A. Lange w tomie I. <i>Skarbca poezji polskiej</i> (1903).\r\n</p>\n",
"description_pl": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n ok. \n \n 1695 r.\n \n \n w\n \n województwo małopolskie\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 14 marca 1765\n \n \n w\n \n Tarnów\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Zbiór rytmów duchownych, panegirycznych, moralnych i światowych</i><br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n<p>Poetka i tłumaczka doby baroku.<br>\r\n\r\nNosiła panieńskie nazwisko Kowalska; pochodziła prawdopodobnie z Wielkopolski. Poślubiła Kazimierza Drużbackiego, skarbnika żydaczowskiego (przed 1721 r.). Całą swą edukację, obejmującą znajomość mitologii, jęz. francuskiego i pewną kulturę literacką, zdobyła, przebywając wiele na dworach magnackich: Sieniawskich, Czartoryskich, Sanguszków i Branickich. Po wczesnej śmierci męża gospodarowała nadal w dzierżawionych od Sieniawskich majątkach w Cieplicach i Rzemieniu. Ok. 1756 r. osiadła w klasztorze bernardynek w Tarnowie, kontynuując pracę pisarską (np. tworząc romansowe poematy epickie <i>Fabuła o książęciu Adolfie</i> czy <i>Historia chrześcijańska księżny Elefantyny</i> z 1769).<br>\r\n\r\nAutorka wierszy lirycznych, satyrycznych i sielankowych, łącząca tematykę religijną z wrażliwością na przyrodę, chętnie operująca żartem obyczajowym. Dorobek Drużbackiej został wydany już w 1752 przez J. A. Załuskiego p.t. <i>Zbiór rytmów duchownych, panegirycznych, moralnych i światowych</i>; w tomie zwraca uwagę m.in. <i>Opisanie czterech części roku</i>. Pisarze oświecenia (Krasicki, Kołłątaj) cenili ją za bogactwo i czystość języka oraz płynność wiersza; budziła też zainteresowanie jako jedna z pierwszych autorek w literaturze polskiej.<br>\r\n\r\nRozproszone wiersze publikowane w czasopismach w XVIII i XIX w. zebrał A. Lange w tomie I. <i>Skarbca poezji polskiej</i> (1903).\r\n</p>\n",
"plural": "",
"genre_epoch_specific": false,
"adjective_feminine_singular": "",
"adjective_nonmasculine_plural": "",
"genitive": "Elżbiety Drużbackiej",
"collective_noun": ""
}