HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept
{
"name": "Eurypides",
"url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/eurypides/",
"sort_key": "eurypides",
"description": "<dl><dt>Ur.</dt><dd> ok. 480 p.n.e. na Salaminie<br>\r\n</dd><dt>Zm.</dt><dd> 406 p.n.e. w Pelli, stolicy Macedonii<br>\r\n</dd><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Alkestis</i>, <i>Medea</i>, <i>Trojanki</i>, <i>Ifigenia w Taurydzie</i>, <i>Ifigenia w Aulidzie</i>, <i>Bachantki</i>, <i>Cyklop</i><br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n\r\n<p>(gr. Εὐριπίδης) Dramatopisarz ateński, uważany za jednego z najwybitniejszych\r\ndramaturgów starożytnej Grecji.\r\nZ ponad 90 dzieł do naszych czasów przetrwało w całości 18, z innych\r\npozostały tylko fragmenty.<br>\r\n\r\nCharakterystyczną cechą jego twórczości było ukazanie mitologicznych\r\nbohaterów jako zwykłych ludzi postawionych w niezwykłych, tragicznych\r\nsytuacjach życiowych. Przypisuje się mu wielki wpływ na kierunek\r\nrozwoju teatru europejskiego, jako że podstawą fabuły swoich sztuk\r\nuczynił splot namiętności bohaterów, ich miłości i nienawiści,\r\npowodujących, że ich działania prowadzą do nieuchronnej klęski.\r\nW swoich dziełach Eurypides ujmował się za pokrzywdzonymi, zwracał\r\nuwagę na los kobiet, a poglądy wygłaszane przez bohaterki jego sztuk\r\nmogły szokować ówczesną konserwatywną opinię publiczną.\r\nEurypides jest też autorem <i>Cyklopa</i>, jedynego zachowanego do dziś\r\ndramatu satyrowego (wczesnej odmiany komedii, w której komizm pojawiał\r\nsię dzięki chórowi satyrów, wywodzącemu się z obrzędów ku czci\r\nDionizosa). Sam autor kilkakrotnie został opisany w komediach, m.in.\r\nwystępuje jako jedna z postaci w trzech komediach Arystofanesa.\r\nOstatnim, wydanym już po śmierci pisarza dziełem były <i>Bachantki</i>.\r\nEurypides zmarł na dworze króla Macedonii, Archelaosa I, w Pelli.\r\nDramatopisarz żył w czasach, gdy jego rodzinne miasto prowadziło wojnę\r\nze Spartą i nawiązywał do tego w swojej twórczości, nie dożył jednak\r\nklęski. Plutarch podaje, że Ateńczycy po przegranej bitwie ze\r\nSpartanami byli zmuszeni wymieniać teksty sztuk Eurypidesa na wodę i\r\nżywność i że Spartanie zrezygnowali ze zburzenia Aten, ponieważ były\r\none ojczyzną tego dramatopisarza.\r\n</p>",
"description_pl": "<dl><dt>Ur.</dt><dd> ok. 480 p.n.e. na Salaminie<br>\r\n</dd><dt>Zm.</dt><dd> 406 p.n.e. w Pelli, stolicy Macedonii<br>\r\n</dd><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Alkestis</i>, <i>Medea</i>, <i>Trojanki</i>, <i>Ifigenia w Taurydzie</i>, <i>Ifigenia w Aulidzie</i>, <i>Bachantki</i>, <i>Cyklop</i><br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n\r\n<p>(gr. Εὐριπίδης) Dramatopisarz ateński, uważany za jednego z najwybitniejszych\r\ndramaturgów starożytnej Grecji.\r\nZ ponad 90 dzieł do naszych czasów przetrwało w całości 18, z innych\r\npozostały tylko fragmenty.<br>\r\n\r\nCharakterystyczną cechą jego twórczości było ukazanie mitologicznych\r\nbohaterów jako zwykłych ludzi postawionych w niezwykłych, tragicznych\r\nsytuacjach życiowych. Przypisuje się mu wielki wpływ na kierunek\r\nrozwoju teatru europejskiego, jako że podstawą fabuły swoich sztuk\r\nuczynił splot namiętności bohaterów, ich miłości i nienawiści,\r\npowodujących, że ich działania prowadzą do nieuchronnej klęski.\r\nW swoich dziełach Eurypides ujmował się za pokrzywdzonymi, zwracał\r\nuwagę na los kobiet, a poglądy wygłaszane przez bohaterki jego sztuk\r\nmogły szokować ówczesną konserwatywną opinię publiczną.\r\nEurypides jest też autorem <i>Cyklopa</i>, jedynego zachowanego do dziś\r\ndramatu satyrowego (wczesnej odmiany komedii, w której komizm pojawiał\r\nsię dzięki chórowi satyrów, wywodzącemu się z obrzędów ku czci\r\nDionizosa). Sam autor kilkakrotnie został opisany w komediach, m.in.\r\nwystępuje jako jedna z postaci w trzech komediach Arystofanesa.\r\nOstatnim, wydanym już po śmierci pisarza dziełem były <i>Bachantki</i>.\r\nEurypides zmarł na dworze króla Macedonii, Archelaosa I, w Pelli.\r\nDramatopisarz żył w czasach, gdy jego rodzinne miasto prowadziło wojnę\r\nze Spartą i nawiązywał do tego w swojej twórczości, nie dożył jednak\r\nklęski. Plutarch podaje, że Ateńczycy po przegranej bitwie ze\r\nSpartanami byli zmuszeni wymieniać teksty sztuk Eurypidesa na wodę i\r\nżywność i że Spartanie zrezygnowali ze zburzenia Aten, ponieważ były\r\none ojczyzną tego dramatopisarza.\r\n</p>",
"plural": "",
"genre_epoch_specific": false,
"adjective_feminine_singular": "",
"adjective_nonmasculine_plural": "",
"genitive": "",
"collective_noun": ""
}