GET /api/authors/ferdynand-kuras/?format=api
HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept

{
    "name": "Ferdynand Kuraś",
    "url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/ferdynand-kuras/",
    "sort_key": "kuras~0 ferdynand",
    "description": "<dl>\n  \n    <dt>Ur.</dt>\n    <dd>\n      \n      \n        21 lutego 1871\n      \n      \n        w\n        \n          Tarnobrzegu\n        \n      \n    </dd>\n  \n  \n    <dt>Zm.</dt>\n    <dd>\n      \n      \n        3 grudnia 1929\n      \n      \n        w\n        \n          Karwinie\n        \n      \n    </dd>\n  \n\n  \n    <dt>Najważniejsze dzieła:</dt>\n    <dd>\n      \n        <i>Spod chłopskiej strzechy</i>\n          (1905), \n      \n        <i>Z ojczystych łanów</i>\n          (1914), \n      \n        <i>Przez ciernie żywota</i>\n          (1925)\n      \n    </dd>\n  \n\n</dl>\n\n<p>Polski poeta ludowy, pamiętnikarz i publicysta. Urodził się w biednej, małorolnej rodzinie chłopskiej. W wieku 7 lat w wyniku wypadku stracił słuch. Jego ojciec, próbując znaleźć pracę, wielokrotnie przeprowadzał się wraz z rodziną. Ferdynand Kuraś zajmował się m.in. czyszczeniem kotłów w cukrowni, pracował przy wyrębie lasu, po siedmiu latach tułaczki i powrocie w rodzinne strony jako nastolatek zdobył zawód szewca. Debiutował w 1893 roku wierszem <i>Na zgon Teofila Lenartowicza</i>, opublikowanym w konserwatywnym tygodniku ,,Krakus\", adresowanym do ludu wiejskiego. W roku 1905 dzięki staraniom jego znajomego, działacza oświatowego Jana Słomki, ukazał się pierwszy tomik jego wierszy: <i>Spod chłopskiej strzechy</i>, opisujących życie wsi, pracę chłopów i wiejską przyrodę.\r\n\r\n<p>Z inicjatywy posła Wojciecha Wiącka i lokalnych działaczy ludowych w roku 1908 został zawiązany Tymczasowy Komitet Pomocy dla Ferdynanda Kurasia, który zbierał środki ze składek i w roku 1912 przekazał poecie ,,w darze od narodu\" kawałek ziemi z materiałami na budowę domu. Podmokły, nieurodzajny teren i pogłębiająca się nędza zmusiły Ferdynanda Kurasia do sprzedaży nieruchomości i osiedlenia się w 1921 jako osadnik w majątku Gdeszyn pod Hrubieszowem, skąd w 1924 roku przeniósł się przyznanego mu przez państwo gospodarstwa w Karwinie k. Proszowic.</p>\r\n\r\n<p>Największą popularność przyniósł mu wydany w roku 1925 tom wspomnień <i>Przez ciernie żywota</i>, z przedmową Stefana Żeromskiego, dedykowany prezydentowi Stanisławowi Wojciechowskiemu.</p>\r\n\r\n<p>W roku 1929 za swoją twórczość odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.</p>\n",
    "description_pl": "<dl>\n  \n    <dt>Ur.</dt>\n    <dd>\n      \n      \n        21 lutego 1871\n      \n      \n        w\n        \n          Tarnobrzegu\n        \n      \n    </dd>\n  \n  \n    <dt>Zm.</dt>\n    <dd>\n      \n      \n        3 grudnia 1929\n      \n      \n        w\n        \n          Karwinie\n        \n      \n    </dd>\n  \n\n  \n    <dt>Najważniejsze dzieła:</dt>\n    <dd>\n      \n        <i>Spod chłopskiej strzechy</i>\n          (1905), \n      \n        <i>Z ojczystych łanów</i>\n          (1914), \n      \n        <i>Przez ciernie żywota</i>\n          (1925)\n      \n    </dd>\n  \n\n</dl>\n\n<p>Polski poeta ludowy, pamiętnikarz i publicysta. Urodził się w biednej, małorolnej rodzinie chłopskiej. W wieku 7 lat w wyniku wypadku stracił słuch. Jego ojciec, próbując znaleźć pracę, wielokrotnie przeprowadzał się wraz z rodziną. Ferdynand Kuraś zajmował się m.in. czyszczeniem kotłów w cukrowni, pracował przy wyrębie lasu, po siedmiu latach tułaczki i powrocie w rodzinne strony jako nastolatek zdobył zawód szewca. Debiutował w 1893 roku wierszem <i>Na zgon Teofila Lenartowicza</i>, opublikowanym w konserwatywnym tygodniku ,,Krakus\", adresowanym do ludu wiejskiego. W roku 1905 dzięki staraniom jego znajomego, działacza oświatowego Jana Słomki, ukazał się pierwszy tomik jego wierszy: <i>Spod chłopskiej strzechy</i>, opisujących życie wsi, pracę chłopów i wiejską przyrodę.\r\n\r\n<p>Z inicjatywy posła Wojciecha Wiącka i lokalnych działaczy ludowych w roku 1908 został zawiązany Tymczasowy Komitet Pomocy dla Ferdynanda Kurasia, który zbierał środki ze składek i w roku 1912 przekazał poecie ,,w darze od narodu\" kawałek ziemi z materiałami na budowę domu. Podmokły, nieurodzajny teren i pogłębiająca się nędza zmusiły Ferdynanda Kurasia do sprzedaży nieruchomości i osiedlenia się w 1921 jako osadnik w majątku Gdeszyn pod Hrubieszowem, skąd w 1924 roku przeniósł się przyznanego mu przez państwo gospodarstwa w Karwinie k. Proszowic.</p>\r\n\r\n<p>Największą popularność przyniósł mu wydany w roku 1925 tom wspomnień <i>Przez ciernie żywota</i>, z przedmową Stefana Żeromskiego, dedykowany prezydentowi Stanisławowi Wojciechowskiemu.</p>\r\n\r\n<p>W roku 1929 za swoją twórczość odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.</p>\n",
    "plural": "",
    "genre_epoch_specific": false,
    "adjective_feminine_singular": "",
    "adjective_nonmasculine_plural": "",
    "genitive": "Ferdynanda Kurasia",
    "collective_noun": ""
}