GET /api/authors/francois-rene-de-chateaubriand/?format=api
HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept

{
    "name": "François-René de Chateaubriand",
    "url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/francois-rene-de-chateaubriand/",
    "sort_key": "de chateaubriand franc~0ois rene~0",
    "description": "<dl>\n  \n    <dt>Ur.</dt>\n    <dd>\n      \n      \n        4 września 1768\n      \n      \n        w\n        \n          Saint-Malo\n        \n      \n    </dd>\n  \n  \n    <dt>Zm.</dt>\n    <dd>\n      \n      \n        4 lipca 1848\n      \n      \n        w\n        \n          Paryżu\n        \n      \n    </dd>\n  \n\n  \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Atala</i> (1801), <i>René</i> (1802), <i>Duch wiary chrześcijańskiej</i> (1802), <i>Pamiętniki zza grobu</i> (1848-50)\r\n<br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n<p>Francuski pisarz, polityk i dyplomata, inicjator romantyzmu we Francji, wywarł wielki wpływ na treść i formę późniejszej literatury francuskiej. Urodzony w rodzinie arystokratycznej, monarchista, podczas rewolucji opuścił Francję. Jego podróż do Ameryki w roku 1791 zaowocowała materiałami do obszernej powieści o życiu Indian Luizjany, której dwa fragmenty wydane wcześniej w formie opowiadań, <i>Atala</i> i <i>René</i>, przyniosły mu znaczny rozgłos. Jego sławę powiększyła publikacja <i>Ducha wiary chrześcijańskiej</i>, apologii mądrości i piękna chrześcijaństwa. Sukcesy literackie utorowały Chateaubriandowi drogę do kariery politycznej. Początkowo zwolennik Napoleona, w czerwcu 1803 roku został mianowany sekretarzem ambasady w Rzymie. Wkrótce, zrażony działaniami Bonapartego, przeszedł do opozycji i zaangażował się w działalność polityczną jako zagorzały rojalista. Po przywróceniu monarchii parokrotnie pełnił funkcję ambasadora, kulminacją jego kariery politycznej była teka ministra spraw zagranicznych w latach 1823-1824. Po rewolucji lipcowej wycofał się z życia publicznego. W ostatnich latach życia powrócił do spisywania dla potomności swoich <i>Pamiętników zza grobu</i>.\r\n</p>\n",
    "description_pl": "<dl>\n  \n    <dt>Ur.</dt>\n    <dd>\n      \n      \n        4 września 1768\n      \n      \n        w\n        \n          Saint-Malo\n        \n      \n    </dd>\n  \n  \n    <dt>Zm.</dt>\n    <dd>\n      \n      \n        4 lipca 1848\n      \n      \n        w\n        \n          Paryżu\n        \n      \n    </dd>\n  \n\n  \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Atala</i> (1801), <i>René</i> (1802), <i>Duch wiary chrześcijańskiej</i> (1802), <i>Pamiętniki zza grobu</i> (1848-50)\r\n<br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n<p>Francuski pisarz, polityk i dyplomata, inicjator romantyzmu we Francji, wywarł wielki wpływ na treść i formę późniejszej literatury francuskiej. Urodzony w rodzinie arystokratycznej, monarchista, podczas rewolucji opuścił Francję. Jego podróż do Ameryki w roku 1791 zaowocowała materiałami do obszernej powieści o życiu Indian Luizjany, której dwa fragmenty wydane wcześniej w formie opowiadań, <i>Atala</i> i <i>René</i>, przyniosły mu znaczny rozgłos. Jego sławę powiększyła publikacja <i>Ducha wiary chrześcijańskiej</i>, apologii mądrości i piękna chrześcijaństwa. Sukcesy literackie utorowały Chateaubriandowi drogę do kariery politycznej. Początkowo zwolennik Napoleona, w czerwcu 1803 roku został mianowany sekretarzem ambasady w Rzymie. Wkrótce, zrażony działaniami Bonapartego, przeszedł do opozycji i zaangażował się w działalność polityczną jako zagorzały rojalista. Po przywróceniu monarchii parokrotnie pełnił funkcję ambasadora, kulminacją jego kariery politycznej była teka ministra spraw zagranicznych w latach 1823-1824. Po rewolucji lipcowej wycofał się z życia publicznego. W ostatnich latach życia powrócił do spisywania dla potomności swoich <i>Pamiętników zza grobu</i>.\r\n</p>\n",
    "plural": "",
    "genre_epoch_specific": false,
    "adjective_feminine_singular": "",
    "adjective_nonmasculine_plural": "",
    "genitive": "François-René de Chateaubrianda",
    "collective_noun": ""
}