GET /api/authors/gabriela-zapolska/?format=api
HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept
{
"name": "Gabriela Zapolska",
"url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/gabriela-zapolska/",
"sort_key": "zapolska gabriela",
"description": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 30 marca 1857\n \n \n w\n \n Podhajce\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 21 grudnia 1921\n \n \n w\n \n Lwów\n \n \n </dd>\n \n\n \n <dt>Najważniejsze dzieła:</dt>\n <dd>\n \n <i>Moralność pani Dulskiej</i>, \n \n <i>Kaśka Kariatyda</i>, \n \n <i>Menażeria ludzka</i>, \n \n <i>Sezonowa miłość</i>, \n \n <i>Panna Maliczewska</i>\n (1910)\n \n </dd>\n \n\n</dl>\n\n<p>Właśc. Maria Gabriela Janowska z Korwin-Piotrowskich, primo voto Śnieżko, inne pseudonimy: Marya, Józef Maskoff, Walery Tomicki. Autorka opowiadań, powieści i utworów scenicznych, aktorka. Publikowała swe utwory w prasie lwowskiej, krakowskiej i warszawskiej (debiutowała ogłoszonym w 1881 r. w »Gazecie Krakowskiej« opowiadaniem <i>Jeden dzień z życia róży</i>). Jej dzieła wyróżniały się dominującym naturalizmem o tonie dydaktycznym i publicystycznym oraz zaangażowaniem społecznym. Stała się symbolem walki z zakłamaniem tzw. moralności mieszczańskiej. Zapolska pisała o drastycznych jak na jej czasy tematach, np. o prostytucji czy chorobach wenerycznych (<i>O czym się nie mówi</i> 1909, <i>O czym się nawet myśleć nie chce</i> 1914). Z tego powodu jej twórczość stała się przedmiotem krytyki ze strony kół zachowawczych.<br>\r\nZapolska występowała w polskich, a także europejskich teatrach. W rozwoju kariery przeszkadzał jej krnąbrny charakter. Z tego powodu nie mogła dojść do porozumienia z dyrektorami teatrów. Ostatnie lata swego życia pisarka spędziła w willi „Skiz”, oszukana, otumaniona i pozbawiona majątku przez hipnotyzera. <br>\r\n</p>\r\n<ul class=\"meta\"><li>autor: Paweł Przybysz</li></ul>\n",
"description_pl": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 30 marca 1857\n \n \n w\n \n Podhajce\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 21 grudnia 1921\n \n \n w\n \n Lwów\n \n \n </dd>\n \n\n \n <dt>Najważniejsze dzieła:</dt>\n <dd>\n \n <i>Moralność pani Dulskiej</i>, \n \n <i>Kaśka Kariatyda</i>, \n \n <i>Menażeria ludzka</i>, \n \n <i>Sezonowa miłość</i>, \n \n <i>Panna Maliczewska</i>\n (1910)\n \n </dd>\n \n\n</dl>\n\n<p>Właśc. Maria Gabriela Janowska z Korwin-Piotrowskich, primo voto Śnieżko, inne pseudonimy: Marya, Józef Maskoff, Walery Tomicki. Autorka opowiadań, powieści i utworów scenicznych, aktorka. Publikowała swe utwory w prasie lwowskiej, krakowskiej i warszawskiej (debiutowała ogłoszonym w 1881 r. w »Gazecie Krakowskiej« opowiadaniem <i>Jeden dzień z życia róży</i>). Jej dzieła wyróżniały się dominującym naturalizmem o tonie dydaktycznym i publicystycznym oraz zaangażowaniem społecznym. Stała się symbolem walki z zakłamaniem tzw. moralności mieszczańskiej. Zapolska pisała o drastycznych jak na jej czasy tematach, np. o prostytucji czy chorobach wenerycznych (<i>O czym się nie mówi</i> 1909, <i>O czym się nawet myśleć nie chce</i> 1914). Z tego powodu jej twórczość stała się przedmiotem krytyki ze strony kół zachowawczych.<br>\r\nZapolska występowała w polskich, a także europejskich teatrach. W rozwoju kariery przeszkadzał jej krnąbrny charakter. Z tego powodu nie mogła dojść do porozumienia z dyrektorami teatrów. Ostatnie lata swego życia pisarka spędziła w willi „Skiz”, oszukana, otumaniona i pozbawiona majątku przez hipnotyzera. <br>\r\n</p>\r\n<ul class=\"meta\"><li>autor: Paweł Przybysz</li></ul>\n",
"plural": "",
"genre_epoch_specific": false,
"adjective_feminine_singular": "",
"adjective_nonmasculine_plural": "",
"genitive": "",
"collective_noun": ""
}