GET /api/authors/giovanni-boccaccio/?format=api
HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept

{
    "name": "Giovanni Boccaccio",
    "url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/giovanni-boccaccio/",
    "sort_key": "boccaccio giovanni",
    "description": "<dl>\n  \n    <dt>Ur.</dt>\n    <dd>\n      ok. \n      \n        1313 r.\n      \n      \n        w\n        \n          Florencja\n        \n      \n    </dd>\n  \n  \n    <dt>Zm.</dt>\n    <dd>\n      \n      \n        21 grudnia 1375\n      \n      \n        w\n        \n          Certaldo\n        \n      \n    </dd>\n  \n\n  \n    <dt>Najważniejsze dzieła:</dt>\n    <dd>\n      \n        <i>Dekameron</i>\n      \n    </dd>\n  \n\n</dl>\n\n<p>Włoski pisarz doby renesansu, najbardziej znany jako twórca zbioru nowel <i>Dekameron</i> i z tego powodu uważany za ojca nowożytnej nowelistyki.<br>\r\n\r\nOjciec chciał, by syn pracował w bankowości; przez jakiś czas młody Giovanni studiował prawo, co go nie pociągało, ale pozwoliło nawiązać liczne znajomości w kręgach elit artystycznych i politycznych. W tym czasie też Giovanni przeżył niespełnioną miłość do córki króla Neapolu, we wstępie do <i>Dekameronu</i> wspomina to jako wielkie cierpienie. Postać wzorowana na ukochanej pojawia się później w wielu utworach Boccaccia, jest tytułową bohaterką <i>Fiametty</i>, uznanej za pierwszą powieść psychologiczną w europejskiej literaturze.<br>\r\n\r\nBoccaccio od młodości zafascynowany był twórczością Dantego i swoje powołanie widział w poezji. Pisał wiele zarówno w Neapolu, jak i po powrocie do Florencji w 1441 r.<br>\r\n\r\nNie ma pewności, czy poeta faktycznie był w mieście w czasie wielkiej epidemii dżumy, którą opisał w <i>Dekameronie</i>. Wiadomo jednak, że jego ojciec pełnił wówczas we Florencji funkcję ministra zaopatrzenia. Ofiarą choroby stała się druga żona ojca, a sam ojciec zmarł dwa lata później, czyniąc Giovanniego głową rodziny. <i>Dekameron</i> powstał w latach 1449-1452 i był jednym z ostatnich większych dzieł napisanych przez poetę po włosku.<br>\r\nBoccaccio zaangażował się w misje dyplomatyczne, odwiedzał inne miasta jako przedstawiciel Florencji, bywał u papieża w Avignonie, a potem w Rzymie. Studiował też grekę i próbował swoich sił w tłumaczeniu autorów starożytnych. Przyjął także niższe święcenia w kościele katolickim.<br>\r\n\r\nW październiku 1450 r. Boccaccio gościł w swoim domu we Florencji Franceska Petrarkę (1304-1374), potem poeci spotykali się w trakcie swoich podróży. Ich przyjaźń miała duży wpływ na postawę twórczą Boccaccia, w dyskusjach wykrystalizowało się też jego zainteresowanie kulturą antyczną. <i>Genealogia Deorum Gentilium</i>, wydana w 1460 r., stała się ważnym punktem odniesienia dla twórców następnych pokoleń.<br>\r\nW latach 50. i 60. Boccaccio zaczął tracić zdrowie, co odbiło się również na stylu i tematyce jego dzieł z tego okresu, pisanych wówczas głównie po łacinie. Cierpiał z powodu otyłości lub obrzęku. Zmarł w wieku 62 lat.<br>\r\n</p>\n",
    "description_pl": "<dl>\n  \n    <dt>Ur.</dt>\n    <dd>\n      ok. \n      \n        1313 r.\n      \n      \n        w\n        \n          Florencja\n        \n      \n    </dd>\n  \n  \n    <dt>Zm.</dt>\n    <dd>\n      \n      \n        21 grudnia 1375\n      \n      \n        w\n        \n          Certaldo\n        \n      \n    </dd>\n  \n\n  \n    <dt>Najważniejsze dzieła:</dt>\n    <dd>\n      \n        <i>Dekameron</i>\n      \n    </dd>\n  \n\n</dl>\n\n<p>Włoski pisarz doby renesansu, najbardziej znany jako twórca zbioru nowel <i>Dekameron</i> i z tego powodu uważany za ojca nowożytnej nowelistyki.<br>\r\n\r\nOjciec chciał, by syn pracował w bankowości; przez jakiś czas młody Giovanni studiował prawo, co go nie pociągało, ale pozwoliło nawiązać liczne znajomości w kręgach elit artystycznych i politycznych. W tym czasie też Giovanni przeżył niespełnioną miłość do córki króla Neapolu, we wstępie do <i>Dekameronu</i> wspomina to jako wielkie cierpienie. Postać wzorowana na ukochanej pojawia się później w wielu utworach Boccaccia, jest tytułową bohaterką <i>Fiametty</i>, uznanej za pierwszą powieść psychologiczną w europejskiej literaturze.<br>\r\n\r\nBoccaccio od młodości zafascynowany był twórczością Dantego i swoje powołanie widział w poezji. Pisał wiele zarówno w Neapolu, jak i po powrocie do Florencji w 1441 r.<br>\r\n\r\nNie ma pewności, czy poeta faktycznie był w mieście w czasie wielkiej epidemii dżumy, którą opisał w <i>Dekameronie</i>. Wiadomo jednak, że jego ojciec pełnił wówczas we Florencji funkcję ministra zaopatrzenia. Ofiarą choroby stała się druga żona ojca, a sam ojciec zmarł dwa lata później, czyniąc Giovanniego głową rodziny. <i>Dekameron</i> powstał w latach 1449-1452 i był jednym z ostatnich większych dzieł napisanych przez poetę po włosku.<br>\r\nBoccaccio zaangażował się w misje dyplomatyczne, odwiedzał inne miasta jako przedstawiciel Florencji, bywał u papieża w Avignonie, a potem w Rzymie. Studiował też grekę i próbował swoich sił w tłumaczeniu autorów starożytnych. Przyjął także niższe święcenia w kościele katolickim.<br>\r\n\r\nW październiku 1450 r. Boccaccio gościł w swoim domu we Florencji Franceska Petrarkę (1304-1374), potem poeci spotykali się w trakcie swoich podróży. Ich przyjaźń miała duży wpływ na postawę twórczą Boccaccia, w dyskusjach wykrystalizowało się też jego zainteresowanie kulturą antyczną. <i>Genealogia Deorum Gentilium</i>, wydana w 1460 r., stała się ważnym punktem odniesienia dla twórców następnych pokoleń.<br>\r\nW latach 50. i 60. Boccaccio zaczął tracić zdrowie, co odbiło się również na stylu i tematyce jego dzieł z tego okresu, pisanych wówczas głównie po łacinie. Cierpiał z powodu otyłości lub obrzęku. Zmarł w wieku 62 lat.<br>\r\n</p>\n",
    "plural": "",
    "genre_epoch_specific": false,
    "adjective_feminine_singular": "",
    "adjective_nonmasculine_plural": "",
    "genitive": "Giovanniego Boccaccia",
    "collective_noun": ""
}