HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept
{
"name": "Horacy",
"url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/horacy/",
"sort_key": "horacy",
"description": "<dl><dt>Ur.</dt><dd> 8 grudnia 65 p.n.e. w Wenuzji<br>\r\n</dd><dt>Zm.</dt><dd> 27 listopada 8 p.n.e.<br>\r\n</dd><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Pieśni</i> (<i>Ody</i>), <i>Satyry</i>, <i>Listy</i> (w tym <i>List do Pizonów, czyli Sztuka poetycka</i>)<br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n<p>Poeta rzymski, specjalizujący się w liryce i satyrach. Syn przedsiębiorczego wyzwoleńca – jego ojciec zdołał nie tylko wykupić się z niewoli, lecz także przenieść się wraz z rodziną z Apulii do Rzymu. Horacy pobierał nauki najpierw najpierw tam, a potem w Atenach, gdzie w roku 44 p.n.e. przyłączył się do armii Brutusa, walczącego w wojnie domowej przeciw Oktawianowi Augustowi. W roku 42 p.n.e. uczestniczył w bitwie pod Filippi, z której ratował się ucieczką, o czym wspomina w jednej z pieśni. Po powrocie do Rzymu ułaskawiony w ramach amnestii, stracił jednak majątek. Przez jakiś czas pracował w charakterze skryby. Od roku 38 p.n.e. znajdował się pod opieką Gajusza Cilniusza Mecenasa, polityka i doradcy Oktawiana Augusta. W roku 33 lub 32 p.n.e. obdarowany przez Mecenasa niewielką posiadłością Sabinum.<br>\r\nWiększość powyższych informacji znajduje odbicie w poezji Horacego, można zatem uznać jego twórczość za jeden z najdawniejszych wzorców liryki osobistej. Na tym jednak nie kończy się prekursorska rola poety. Przez wiele stuleci znajdowano w jego twórczości wzory dla liryki filozoficznej, dla poetyckiej wypowiedzi na tematy polityczne, a nawet dla tekstów kodyfikujących dawną teorię literatury (<i>De arte poetica</i>). Na gruncie polskim naśladowcą Horacego był Jan Kochanowski, który Horacemu zawdzięcza m.in. filozoficzną, stoicką podbudowę swoich wierszy. Horacjańskie nawiązania można jednak znaleźć też u Mikołaja Sępa-Szarzyńskiego (często w incipitach jego wierszy) czy w sławnej w Europie łacińskiej twórczości jezuity Macieja Kazimierza Sarbiewskiego. Przekładów dokonywali m.in. Adam Asnyk, Henryk Sienkiewicz, Julian Tuwim czy Adam Ważyk. O ogólnoeuropejskim oddziaływaniu poezji Horacego zaświadcza natomiast choćby twórczość Pierre’a Ronsarda.<br>\r\nZasadniczymi osiągnięciami Horacego było przeszczepienie na grunt rzymski wzorców liryki greckiej (o czym sam poeta z dumą wypowiada się w pieśni <i>Do Melpomeny</i>, znanej pod incipitem <i>Exegi monumentum</i>), innowacje rytmiczne i przede wszystkim zakres tematyczny twórczości.\r\n</p>",
"description_pl": "<dl><dt>Ur.</dt><dd> 8 grudnia 65 p.n.e. w Wenuzji<br>\r\n</dd><dt>Zm.</dt><dd> 27 listopada 8 p.n.e.<br>\r\n</dd><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Pieśni</i> (<i>Ody</i>), <i>Satyry</i>, <i>Listy</i> (w tym <i>List do Pizonów, czyli Sztuka poetycka</i>)<br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n<p>Poeta rzymski, specjalizujący się w liryce i satyrach. Syn przedsiębiorczego wyzwoleńca – jego ojciec zdołał nie tylko wykupić się z niewoli, lecz także przenieść się wraz z rodziną z Apulii do Rzymu. Horacy pobierał nauki najpierw najpierw tam, a potem w Atenach, gdzie w roku 44 p.n.e. przyłączył się do armii Brutusa, walczącego w wojnie domowej przeciw Oktawianowi Augustowi. W roku 42 p.n.e. uczestniczył w bitwie pod Filippi, z której ratował się ucieczką, o czym wspomina w jednej z pieśni. Po powrocie do Rzymu ułaskawiony w ramach amnestii, stracił jednak majątek. Przez jakiś czas pracował w charakterze skryby. Od roku 38 p.n.e. znajdował się pod opieką Gajusza Cilniusza Mecenasa, polityka i doradcy Oktawiana Augusta. W roku 33 lub 32 p.n.e. obdarowany przez Mecenasa niewielką posiadłością Sabinum.<br>\r\nWiększość powyższych informacji znajduje odbicie w poezji Horacego, można zatem uznać jego twórczość za jeden z najdawniejszych wzorców liryki osobistej. Na tym jednak nie kończy się prekursorska rola poety. Przez wiele stuleci znajdowano w jego twórczości wzory dla liryki filozoficznej, dla poetyckiej wypowiedzi na tematy polityczne, a nawet dla tekstów kodyfikujących dawną teorię literatury (<i>De arte poetica</i>). Na gruncie polskim naśladowcą Horacego był Jan Kochanowski, który Horacemu zawdzięcza m.in. filozoficzną, stoicką podbudowę swoich wierszy. Horacjańskie nawiązania można jednak znaleźć też u Mikołaja Sępa-Szarzyńskiego (często w incipitach jego wierszy) czy w sławnej w Europie łacińskiej twórczości jezuity Macieja Kazimierza Sarbiewskiego. Przekładów dokonywali m.in. Adam Asnyk, Henryk Sienkiewicz, Julian Tuwim czy Adam Ważyk. O ogólnoeuropejskim oddziaływaniu poezji Horacego zaświadcza natomiast choćby twórczość Pierre’a Ronsarda.<br>\r\nZasadniczymi osiągnięciami Horacego było przeszczepienie na grunt rzymski wzorców liryki greckiej (o czym sam poeta z dumą wypowiada się w pieśni <i>Do Melpomeny</i>, znanej pod incipitem <i>Exegi monumentum</i>), innowacje rytmiczne i przede wszystkim zakres tematyczny twórczości.\r\n</p>",
"plural": "",
"genre_epoch_specific": false,
"adjective_feminine_singular": "",
"adjective_nonmasculine_plural": "",
"genitive": "",
"collective_noun": ""
}