HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept
{
"name": "Jehoszua Perle",
"url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/jehoszua-perle/",
"sort_key": "perle jehoszua",
"description": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 1888 r.\n \n \n w\n \n Radom\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 1944 r.\n \n \n w\n \n Auschwitz-Birkenau\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Żydzi dnia powszedniego</i> (1935, wyd. pol. przeł. Michał Friedman, Wydawnictwo Dolnośląskie, 1998), <i>Di goldene pave</i> (<i>Złoty paw</i>, 1937)<br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n\r\n<p>Pisarz języka jidysz, eseista, tłumacz.<br>\r\n\r\n Urodził się w Radomiu, w ubogiej rodzinie – jego ojciec był handlarzem siana w okolicznych wsiach. Do dwunastego roku życia Jehoszua uczył się w chederze, potem skończył cztery klasy w polskim gimnazjum.<br>\r\nPo odbyciu nauki, zatrudniony został jako subiekt w sklepie manufakturowym, przyuczał się też do zawodu ślusarza. Porzuca jednak rodzicielskie marzenia o pracy w przyszłościowym zawodzie i wbrew ich protestom wyjechał do Warszawy. Tam podjął pracę buchaltera w banku, a jednocześnie bardzo szybko nawiązał kontakty ze środowiskiem literatów języka jidysz. Jego pierwszymi próbami literackimi były pojedyncze wiersze pisane w języku rosyjskim, tłumaczył także w tym czasie na jidysz literaturę polską i rosyjską.<br>\r\nW języku jidysz natomiast zadebiutował już z rozmachem - opowiadanie Perlego <i>Szabes</i> ukazało się w antologii <i>Nowy Duch</i> wydanej w Warszawie w 1908 roku przez samego Noacha Pryłuckiego. Potem Perle publikował liczne nowele, opowiadania i powieści, w których szczególnie trafnie opisywał, znane mu przecież doskonale, życie w żydowskim miasteczku – codzienność jego mieszkańców, różne, pomijane przez innych typy ludzkie, a także życie na wsi. Wydana w 1935 roku powieść <i>Żydzi dnia powszedniego</i> przyniosła mu ogromny sukces, którego zwieńczeniem była nagroda przyznana mu w 1938 roku przez członków żydowskiego PEN Clubu. Ważną częścią jego twórczości były także reportaże, eseje krytyczne i polemiki, które ukazywały się w najważniejszych żydowskich dziennikach oraz pismach literackich. W dzienniku „Der moment” publikował popularne powieści w odcinkach, które często nie były wybitne pod względem literackim, co zarzucali mu liczni krytycy. <br>\r\nPodczas II wojny światowej Jehoszua Perle przebywał w getcie warszawskim, gdzie nie przestawał pisać – zachowane z tego okresu teksty są próbą oddania i zrozumienia tragicznych warunków, w jakich znalazła się wtedy ludność żydowska. Szukając ratunku, stał się jedną z tysięcy osób, które padły ofiarą niemieckiej prowokacji zorganizowanej w budynku Hotelu Polskiego. Został zatrzymany i skazany na śmierć.</p>\n",
"description_pl": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 1888 r.\n \n \n w\n \n Radom\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 1944 r.\n \n \n w\n \n Auschwitz-Birkenau\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Żydzi dnia powszedniego</i> (1935, wyd. pol. przeł. Michał Friedman, Wydawnictwo Dolnośląskie, 1998), <i>Di goldene pave</i> (<i>Złoty paw</i>, 1937)<br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n\r\n<p>Pisarz języka jidysz, eseista, tłumacz.<br>\r\n\r\n Urodził się w Radomiu, w ubogiej rodzinie – jego ojciec był handlarzem siana w okolicznych wsiach. Do dwunastego roku życia Jehoszua uczył się w chederze, potem skończył cztery klasy w polskim gimnazjum.<br>\r\nPo odbyciu nauki, zatrudniony został jako subiekt w sklepie manufakturowym, przyuczał się też do zawodu ślusarza. Porzuca jednak rodzicielskie marzenia o pracy w przyszłościowym zawodzie i wbrew ich protestom wyjechał do Warszawy. Tam podjął pracę buchaltera w banku, a jednocześnie bardzo szybko nawiązał kontakty ze środowiskiem literatów języka jidysz. Jego pierwszymi próbami literackimi były pojedyncze wiersze pisane w języku rosyjskim, tłumaczył także w tym czasie na jidysz literaturę polską i rosyjską.<br>\r\nW języku jidysz natomiast zadebiutował już z rozmachem - opowiadanie Perlego <i>Szabes</i> ukazało się w antologii <i>Nowy Duch</i> wydanej w Warszawie w 1908 roku przez samego Noacha Pryłuckiego. Potem Perle publikował liczne nowele, opowiadania i powieści, w których szczególnie trafnie opisywał, znane mu przecież doskonale, życie w żydowskim miasteczku – codzienność jego mieszkańców, różne, pomijane przez innych typy ludzkie, a także życie na wsi. Wydana w 1935 roku powieść <i>Żydzi dnia powszedniego</i> przyniosła mu ogromny sukces, którego zwieńczeniem była nagroda przyznana mu w 1938 roku przez członków żydowskiego PEN Clubu. Ważną częścią jego twórczości były także reportaże, eseje krytyczne i polemiki, które ukazywały się w najważniejszych żydowskich dziennikach oraz pismach literackich. W dzienniku „Der moment” publikował popularne powieści w odcinkach, które często nie były wybitne pod względem literackim, co zarzucali mu liczni krytycy. <br>\r\nPodczas II wojny światowej Jehoszua Perle przebywał w getcie warszawskim, gdzie nie przestawał pisać – zachowane z tego okresu teksty są próbą oddania i zrozumienia tragicznych warunków, w jakich znalazła się wtedy ludność żydowska. Szukając ratunku, stał się jedną z tysięcy osób, które padły ofiarą niemieckiej prowokacji zorganizowanej w budynku Hotelu Polskiego. Został zatrzymany i skazany na śmierć.</p>\n",
"plural": "",
"genre_epoch_specific": false,
"adjective_feminine_singular": "",
"adjective_nonmasculine_plural": "",
"genitive": "Jehoszui Perlego",
"collective_noun": ""
}