HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept
{
"name": "Julian Ursyn Niemcewicz",
"url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/julian-ursyn-niemcewicz/",
"sort_key": "niemcewicz julian ursyn",
"description": "<dl><dt>Ur. </dt>16 lutego 1757 r. w Skokach na Podlasiu<dd> <br>\r\n\r\n</dd><dt>Zm. </dt>21 maja 1841 r. w Paryżu<dd> <br>\r\n\r\n</dd><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Powrót posła</i> (1791), <i>Śpiewy historyczne</i> (1816), <i>Pamiętnik czasów moich</i> (1848), <i>Puławy</i> (1855), <i>Podróże historyczne po\r\nziemiach polskich między rokiem 1811 a 1828 odbyte</i> (1858), <i>Władysław\r\npod Warną</i> (1788), <i>Kazimierz Wielki </i> (1792), <i>Dzieje panowania Zygmunta\r\nIII</i> (1860)<br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n<p>\r\nPolski dramaturg, powieściopisarz i poeta. Absolwent Korpusu Kadetów, a następnie adiutant Adama Kazimierza Czartoryskiego. Aktywnie uczestniczył w pracach Sejmu Wielkiego jako aktywny członek Stronnictwa Patriotycznego oraz współautor (z Hugonem Kołłątajem) projektu Konstytucji 3 Maja. Czynnie bronił idei reform: propagował je w Powrocie posła, był współzałożycielem Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej w 1791 r. Pisząc paszkwile polityczne walczył piórem przeciw Targowicy, zaś po przystąpieniu króla do konfederacji targowickiej emigrował do Niemiec. Powrócił na wieść o insurekcji kościuszkowskiej, pełnił funkcją sekretarza Tadeusza Kościuszki, ranny w bitwie pod Maciejowicami w 1794 r., dostał się do niewoli i był więziony w Twierdzy Pietropawłowskiej w Petersburgu. Po uwolnieniu w 1796 r. wyjechał z Kościuszką do Stanów Zjednoczonych. W 1807 (po\r\nutworzeniu Księstwa Warszawskiego) wrócił do Polski, w 1809 został odznaczony Orderem Świętego Stanisława. W 1822 r. osiadł w majątku w podwarszawskim Ursynowie, gdzie zajął się gospodarstwem i twórczością literacką. Członek (a od 1826 r. prezes) Towarzystwa Przyjaciół Nauk; w Księstwie Warszawskim, a następnie w Królestwie Kongresowym był sekretarzem senatu, a także wizytatorem szkół. Mimo że był przeciwnikiem działalności spiskowej, po wybuchu powstania listopadowego brał udział w misji dyplomatycznej w Londynie szukając poparcia i legalizacji narodowej rewolty, a następnie brał udział w pracach Rządu Tymczasowego. Od 1833 r. przebywał na emigracji w Paryżu, politycznie związany z Hotelem Lambert, zaś naukowo zaangażowany w działalność Wydziału Historycznego Towarzystwa Literackiego w Paryżu. Wolnomularz, był autorytetem moralnym dla\r\nswoich współczesnych. Jest autorem obszernych pamiętników stanowiących ważne źródło wiedzy o epoce.\r\n</p>\r\n\r\n\r\n</li><li><a href=\"http://pl.wikipedia.org/wiki/Julian_Ursyn_Niemcewicz\" class=\"external text wiki\" title=\"http://pl.wikipedia.org/wiki/Julian_Ursyn_Niemcewicz\" rel=\"nofollow\">więcej w Wikipedii</a>\r\n</li></ul>",
"description_pl": "<dl><dt>Ur. </dt>16 lutego 1757 r. w Skokach na Podlasiu<dd> <br>\r\n\r\n</dd><dt>Zm. </dt>21 maja 1841 r. w Paryżu<dd> <br>\r\n\r\n</dd><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Powrót posła</i> (1791), <i>Śpiewy historyczne</i> (1816), <i>Pamiętnik czasów moich</i> (1848), <i>Puławy</i> (1855), <i>Podróże historyczne po\r\nziemiach polskich między rokiem 1811 a 1828 odbyte</i> (1858), <i>Władysław\r\npod Warną</i> (1788), <i>Kazimierz Wielki </i> (1792), <i>Dzieje panowania Zygmunta\r\nIII</i> (1860)<br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n<p>\r\nPolski dramaturg, powieściopisarz i poeta. Absolwent Korpusu Kadetów, a następnie adiutant Adama Kazimierza Czartoryskiego. Aktywnie uczestniczył w pracach Sejmu Wielkiego jako aktywny członek Stronnictwa Patriotycznego oraz współautor (z Hugonem Kołłątajem) projektu Konstytucji 3 Maja. Czynnie bronił idei reform: propagował je w Powrocie posła, był współzałożycielem Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej w 1791 r. Pisząc paszkwile polityczne walczył piórem przeciw Targowicy, zaś po przystąpieniu króla do konfederacji targowickiej emigrował do Niemiec. Powrócił na wieść o insurekcji kościuszkowskiej, pełnił funkcją sekretarza Tadeusza Kościuszki, ranny w bitwie pod Maciejowicami w 1794 r., dostał się do niewoli i był więziony w Twierdzy Pietropawłowskiej w Petersburgu. Po uwolnieniu w 1796 r. wyjechał z Kościuszką do Stanów Zjednoczonych. W 1807 (po\r\nutworzeniu Księstwa Warszawskiego) wrócił do Polski, w 1809 został odznaczony Orderem Świętego Stanisława. W 1822 r. osiadł w majątku w podwarszawskim Ursynowie, gdzie zajął się gospodarstwem i twórczością literacką. Członek (a od 1826 r. prezes) Towarzystwa Przyjaciół Nauk; w Księstwie Warszawskim, a następnie w Królestwie Kongresowym był sekretarzem senatu, a także wizytatorem szkół. Mimo że był przeciwnikiem działalności spiskowej, po wybuchu powstania listopadowego brał udział w misji dyplomatycznej w Londynie szukając poparcia i legalizacji narodowej rewolty, a następnie brał udział w pracach Rządu Tymczasowego. Od 1833 r. przebywał na emigracji w Paryżu, politycznie związany z Hotelem Lambert, zaś naukowo zaangażowany w działalność Wydziału Historycznego Towarzystwa Literackiego w Paryżu. Wolnomularz, był autorytetem moralnym dla\r\nswoich współczesnych. Jest autorem obszernych pamiętników stanowiących ważne źródło wiedzy o epoce.\r\n</p>\r\n\r\n\r\n</li><li><a href=\"http://pl.wikipedia.org/wiki/Julian_Ursyn_Niemcewicz\" class=\"external text wiki\" title=\"http://pl.wikipedia.org/wiki/Julian_Ursyn_Niemcewicz\" rel=\"nofollow\">więcej w Wikipedii</a>\r\n</li></ul>",
"plural": "",
"genre_epoch_specific": false,
"adjective_feminine_singular": "",
"adjective_nonmasculine_plural": "",
"genitive": "",
"collective_noun": ""
}