GET /api/authors/juliusz-slowacki/?format=api
HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept
{
"name": "Juliusz Słowacki",
"url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/juliusz-slowacki/",
"sort_key": "sl~0owacki juliusz",
"description": "<dl><dt>Ur.</dt><dd> 4 września 1809 r. w Krzemieńcu<br>\r\n\r\n</dd><dt>Zm.</dt><dd> 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu<br>\r\n</dd><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Kordian</i> (1834), <i>Anhelli</i> (1838), <i>Balladyna</i> (1839), <i>Lilla Weneda</i> (1840), <i>Beniowski</i> (1840-46), <i>Sen srebrny Salomei</i> (1844), <i>Król-Duch</i> (1845-49); wiersze: <i>Grób Agamemnona</i> (1839), <i>Hymn o zachodzie słońca</i> (1839), <i>Odpowiedź na „Psalmy przyszłości”</i> (1848)<br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n<p>Polski poeta okresu romantyzmu, epistolograf, dramaturg. W swoich utworach (zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją Polaków) podejmował problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, przeszłością narodu i przyczynami niewoli. Jego twórczość cechuje kunsztowność języka poetyckiego. W późniejszym, mistycznym okresie stworzył własną odmianę romant. mesjanizmu i kosmogonii (system genezyjski). Studiował prawo w Wilnie, krótko pracował w Warszawie w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu oraz w Biurze Dyplomatycznym Rządu powstańczego 1831 r. Podróżował po Szwajcarii, Włoszech, Grecji, Egipcie i Palestynie. Osiadł w Paryżu, gdzie zmarł na gruźlicę i został pochowany na cmentarzu Montmartre. W 1927 r. jego prochy złożono w katedrze na Wawelu.<br>\r\n</p>\r\n<ul class=\"meta\"><li>autor: Katarzyna Starzycka</li></ul>",
"description_pl": "<dl><dt>Ur.</dt><dd> 4 września 1809 r. w Krzemieńcu<br>\r\n\r\n</dd><dt>Zm.</dt><dd> 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu<br>\r\n</dd><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Kordian</i> (1834), <i>Anhelli</i> (1838), <i>Balladyna</i> (1839), <i>Lilla Weneda</i> (1840), <i>Beniowski</i> (1840-46), <i>Sen srebrny Salomei</i> (1844), <i>Król-Duch</i> (1845-49); wiersze: <i>Grób Agamemnona</i> (1839), <i>Hymn o zachodzie słońca</i> (1839), <i>Odpowiedź na „Psalmy przyszłości”</i> (1848)<br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n<p>Polski poeta okresu romantyzmu, epistolograf, dramaturg. W swoich utworach (zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją Polaków) podejmował problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, przeszłością narodu i przyczynami niewoli. Jego twórczość cechuje kunsztowność języka poetyckiego. W późniejszym, mistycznym okresie stworzył własną odmianę romant. mesjanizmu i kosmogonii (system genezyjski). Studiował prawo w Wilnie, krótko pracował w Warszawie w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu oraz w Biurze Dyplomatycznym Rządu powstańczego 1831 r. Podróżował po Szwajcarii, Włoszech, Grecji, Egipcie i Palestynie. Osiadł w Paryżu, gdzie zmarł na gruźlicę i został pochowany na cmentarzu Montmartre. W 1927 r. jego prochy złożono w katedrze na Wawelu.<br>\r\n</p>\r\n<ul class=\"meta\"><li>autor: Katarzyna Starzycka</li></ul>",
"plural": "",
"genre_epoch_specific": false,
"adjective_feminine_singular": "",
"adjective_nonmasculine_plural": "",
"genitive": "",
"collective_noun": ""
}