HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept
{
"name": "Ksenofont ",
"url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/ksenofont/",
"sort_key": " ksenofont",
"description": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n ok. \n \n 430 r. p.n.e.\n \n \n w\n \n Erchia\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n ok. \n \n 355 r. p.n.e.\n \n \n w\n \n Korynt\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła:</dt><dd>\r\n <i>Wyprawa Cyrusa</i> (<i>Anabaza</i>), <i>Agesilaos</i>, <i>Historia grecka</i>, </i>Cyropedia</i> (<i>Wychowanie Cyrusa</i>), <i>Uczta</i>, <i>Obrona Sokratesa</i>, <i>Wspomnienia o Sokratesie</i><br>\r\n \r\n<p>Grecki pisarz, historyk i żołnierz, uczeń Sokratesa. Po zakończeniu wojny peloponeskiej w 404 p.n.e. był sympatykiem narzuconych Atenom przez Spartę oligarchicznych rządów tzw. trzydziestu tyranów, wskutek czego po przywróceniu demokracji miał zamkniętą drogę kariery politycznej i wojskowej. W roku 401 przyłączył się do kilkunastu tysięcy Greków, którzy jako najemnicy w służbie Cyrusa Młodszego wzięli udział w wyprawie wojennej przeciwko jego bratu, królowi perskiemu Artakserksesowi II. Po śmierci Cyrusa w bitwie i podstępnym zamordowaniu wodzów greckich Ksenofont został jednym z dowódców armii greckich najemników wycofującej się przez tysiąc mil obcego, wrogiego kraju. Wyprawę oraz odwrót Dziesięciu Tysięcy opisał w swoim najbardziej znanym dziele, pamiętnikach pt. <i>Wyprawa Cyrusa</i>.</p>\r\n<p>Bezpiecznie dotarłszy do brzegów Morza Czarnego, razem z innymi żołnierzami zaciągnął się na służbę Sparty, prowadzącej w Azji Mniejszej wojnę z Persją. Został przybocznym oficerem króla spartańskiego Agesilaosa II, który w 396 osobiście objął naczelne dowództwo. Za udział w wielkiej bitwie pod Koroneją (394), w której Agesilaos pokonał koalicję Aten, Teb i Koryntu, Ksenofont został uznany przez Ateńczyków za wroga i skazany na banicję. Brał udział w kolejnych wyprawach wojennych Sparty podczas wojny korynckiej, w uznaniu zasług otrzymał honorowe obywatelstwo spartańskie i posiadłość pod Olimpią. Klęska Spartan pod Leuktrami spowodowała, że musiał opuścić majątek i zamieszkał w Koryncie, gdzie żył do śmierci.</p>\r\n<p> W swoich dziełach zachwalał ustrój, zwyczaje i instytucje spartańskie i perskie, szczególnie w poczytnej powieści <i>Wychowanie Cyrusa</i>, w której króla perskiego Cyrusa Wielkiego przedstawia jako wzór szlachetnego i wybitnego władcy, zaś monarchię perską jako idealne państwo. Był autorem <i>Historii greckiej</i>, będącej kontynuacją dzieła Tukidydesa i opisującej dzieje Grecji w latach 411--362, do bitwy pod Mantineą, a także tekstów sokratycznych, w których bronił swojego nauczyciela.</p>\n",
"description_pl": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n ok. \n \n 430 r. p.n.e.\n \n \n w\n \n Erchia\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n ok. \n \n 355 r. p.n.e.\n \n \n w\n \n Korynt\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła:</dt><dd>\r\n <i>Wyprawa Cyrusa</i> (<i>Anabaza</i>), <i>Agesilaos</i>, <i>Historia grecka</i>, </i>Cyropedia</i> (<i>Wychowanie Cyrusa</i>), <i>Uczta</i>, <i>Obrona Sokratesa</i>, <i>Wspomnienia o Sokratesie</i><br>\r\n \r\n<p>Grecki pisarz, historyk i żołnierz, uczeń Sokratesa. Po zakończeniu wojny peloponeskiej w 404 p.n.e. był sympatykiem narzuconych Atenom przez Spartę oligarchicznych rządów tzw. trzydziestu tyranów, wskutek czego po przywróceniu demokracji miał zamkniętą drogę kariery politycznej i wojskowej. W roku 401 przyłączył się do kilkunastu tysięcy Greków, którzy jako najemnicy w służbie Cyrusa Młodszego wzięli udział w wyprawie wojennej przeciwko jego bratu, królowi perskiemu Artakserksesowi II. Po śmierci Cyrusa w bitwie i podstępnym zamordowaniu wodzów greckich Ksenofont został jednym z dowódców armii greckich najemników wycofującej się przez tysiąc mil obcego, wrogiego kraju. Wyprawę oraz odwrót Dziesięciu Tysięcy opisał w swoim najbardziej znanym dziele, pamiętnikach pt. <i>Wyprawa Cyrusa</i>.</p>\r\n<p>Bezpiecznie dotarłszy do brzegów Morza Czarnego, razem z innymi żołnierzami zaciągnął się na służbę Sparty, prowadzącej w Azji Mniejszej wojnę z Persją. Został przybocznym oficerem króla spartańskiego Agesilaosa II, który w 396 osobiście objął naczelne dowództwo. Za udział w wielkiej bitwie pod Koroneją (394), w której Agesilaos pokonał koalicję Aten, Teb i Koryntu, Ksenofont został uznany przez Ateńczyków za wroga i skazany na banicję. Brał udział w kolejnych wyprawach wojennych Sparty podczas wojny korynckiej, w uznaniu zasług otrzymał honorowe obywatelstwo spartańskie i posiadłość pod Olimpią. Klęska Spartan pod Leuktrami spowodowała, że musiał opuścić majątek i zamieszkał w Koryncie, gdzie żył do śmierci.</p>\r\n<p> W swoich dziełach zachwalał ustrój, zwyczaje i instytucje spartańskie i perskie, szczególnie w poczytnej powieści <i>Wychowanie Cyrusa</i>, w której króla perskiego Cyrusa Wielkiego przedstawia jako wzór szlachetnego i wybitnego władcy, zaś monarchię perską jako idealne państwo. Był autorem <i>Historii greckiej</i>, będącej kontynuacją dzieła Tukidydesa i opisującej dzieje Grecji w latach 411--362, do bitwy pod Mantineą, a także tekstów sokratycznych, w których bronił swojego nauczyciela.</p>\n",
"plural": "",
"genre_epoch_specific": false,
"adjective_feminine_singular": "",
"adjective_nonmasculine_plural": "",
"genitive": "Ksenofonta",
"collective_noun": ""
}