HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept
{
"name": "Marek Aureliusz",
"url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/marek-aureliusz/",
"sort_key": "marek aureliusz",
"description": "<dl><dt>Ur.</dt><dd>\r\n 26 kwietnia 121 w Rzymie<br>\r\n</dd><dt>Zm.</dt><dd>\r\n 17 marca 180 w Vindobonie (Wiedeń)<br>\r\n\r\n</dd><dt>Najważniejsze dzieła:</dt><dd> <i>Rozmyślania</i><br>\r\n</dd></dl>\r\n\r\n\r\n<p>Marek Aureliusz (łac. Marcus Aurelius Antoninus), cesarz rzymski, filozof stoicki. Po śmierci ojca w roku 130 jako 11-latek\r\nzostał adoptowany przez swego dziadka, trzykrotnego konsula, prefekta Rzymu\r\ni przyjaciela cesarza Hadriana. Otrzymał staranne, wszechstronne\r\nwykształcenie, pobierając nauki u najlepszych nauczycieli. Zgodnie z wolą\r\nHadriana w roku 138 został razem z Lucjuszem Werusem usynowiony przez swego\r\nwuja Antonina Piusa, którego cesarz wyznaczył na swojego następcę. Od roku\r\n161 do 180 jako następca Antonina Piusa był cesarzem rzymskim, sprawując\r\nrządy wspólnie ze swoim przybranym bratem aż do jego śmierci w roku 169,\r\nnastępnie od roku 177 wspólnie ze swoim synem Kommodusem. Za panowania Marka\r\nAureliusza imperium rzymskie pokonało na wschodzie odrodzone państwo Partów,\r\nlecz powracające wojska rozniosły wielką, trwającą kilkanaście lat zarazę.\r\nWykorzystując osłabienie Rzymian, wasalne dotąd plemiona germańskie i\r\nsarmackie przekroczyły granicę na Dunaju i wdarły się głęboko na terytorium\r\npaństwa rzymskiego. Marek Aureliusz wyparł najeźdźców, po czym podjął\r\ndecyzję o podboju ich ziem w kotlinie karpackiej i przyłączeniu jako nowych\r\nprowincji. Zwycięską wojnę z Markomanami, Kwadami i Jazygami o tereny\r\ndzisiejszych Węgier, Moraw i Słowacji przerwała nagła śmierć cesarza w\r\nVindobonie, obecnym Wiedniu.</p>\r\n\r\n<p>\r\nMarek Aureliusz był stoikiem, autorem zbioru prywatnych notatek znanych pod\r\ntradycyjnym tytułem <i>Rozmyślania</i>. Głosił w nich potrzebę panowania nad\r\nemocjami, odrzucenia pogoni za bogactwem, przyjemnościami i sławą,\r\nodnoszenia się do innych ludzi z życzliwością, pracowitości i sumienności w\r\nwypełnianiu obowiązków. W swoich zapiskach dawał wyraz poczuciu\r\nodpowiedzialności związanej ze sprawowaniem władzy, pojmowanej jako służba\r\nspołeczeństwu.</p>",
"description_pl": "<dl><dt>Ur.</dt><dd>\r\n 26 kwietnia 121 w Rzymie<br>\r\n</dd><dt>Zm.</dt><dd>\r\n 17 marca 180 w Vindobonie (Wiedeń)<br>\r\n\r\n</dd><dt>Najważniejsze dzieła:</dt><dd> <i>Rozmyślania</i><br>\r\n</dd></dl>\r\n\r\n\r\n<p>Marek Aureliusz (łac. Marcus Aurelius Antoninus), cesarz rzymski, filozof stoicki. Po śmierci ojca w roku 130 jako 11-latek\r\nzostał adoptowany przez swego dziadka, trzykrotnego konsula, prefekta Rzymu\r\ni przyjaciela cesarza Hadriana. Otrzymał staranne, wszechstronne\r\nwykształcenie, pobierając nauki u najlepszych nauczycieli. Zgodnie z wolą\r\nHadriana w roku 138 został razem z Lucjuszem Werusem usynowiony przez swego\r\nwuja Antonina Piusa, którego cesarz wyznaczył na swojego następcę. Od roku\r\n161 do 180 jako następca Antonina Piusa był cesarzem rzymskim, sprawując\r\nrządy wspólnie ze swoim przybranym bratem aż do jego śmierci w roku 169,\r\nnastępnie od roku 177 wspólnie ze swoim synem Kommodusem. Za panowania Marka\r\nAureliusza imperium rzymskie pokonało na wschodzie odrodzone państwo Partów,\r\nlecz powracające wojska rozniosły wielką, trwającą kilkanaście lat zarazę.\r\nWykorzystując osłabienie Rzymian, wasalne dotąd plemiona germańskie i\r\nsarmackie przekroczyły granicę na Dunaju i wdarły się głęboko na terytorium\r\npaństwa rzymskiego. Marek Aureliusz wyparł najeźdźców, po czym podjął\r\ndecyzję o podboju ich ziem w kotlinie karpackiej i przyłączeniu jako nowych\r\nprowincji. Zwycięską wojnę z Markomanami, Kwadami i Jazygami o tereny\r\ndzisiejszych Węgier, Moraw i Słowacji przerwała nagła śmierć cesarza w\r\nVindobonie, obecnym Wiedniu.</p>\r\n\r\n<p>\r\nMarek Aureliusz był stoikiem, autorem zbioru prywatnych notatek znanych pod\r\ntradycyjnym tytułem <i>Rozmyślania</i>. Głosił w nich potrzebę panowania nad\r\nemocjami, odrzucenia pogoni za bogactwem, przyjemnościami i sławą,\r\nodnoszenia się do innych ludzi z życzliwością, pracowitości i sumienności w\r\nwypełnianiu obowiązków. W swoich zapiskach dawał wyraz poczuciu\r\nodpowiedzialności związanej ze sprawowaniem władzy, pojmowanej jako służba\r\nspołeczeństwu.</p>",
"plural": "",
"genre_epoch_specific": false,
"adjective_feminine_singular": "",
"adjective_nonmasculine_plural": "",
"genitive": "",
"collective_noun": ""
}