GET /api/authors/maria-grossek-korycka/?format=api
HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept

{
    "name": "Maria Grossek-Korycka",
    "url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/maria-grossek-korycka/",
    "sort_key": "grossek korycka maria",
    "description": "<dl>\n  \n    <dt>Ur.</dt>\n    <dd>\n      \n      \n        8 grudnia 1864\n      \n      \n        w\n        \n          Krakowie\n        \n      \n    </dd>\n  \n  \n    <dt>Zm.</dt>\n    <dd>\n      \n      \n        15 kwietnia 1926\n      \n      \n        w\n        \n          Warszawie\n        \n      \n    </dd>\n  \n\n  \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Poezje</i> 1904, <i>Medytacje prozą</i> 1913, <i>Orzeł\r\noślepły</i> 1913, <i>Hymn zmartwychwstania</i> 1918, <i>Niedziela palm</i> 1919,\r\n<i>Pamiętnik liryczny</i> 1928, <i>Świat kobiecy</i> 1929</dd></dl>\r\n\r\n<p>Poetka, publicystka i tłumaczka.<br>\r\nW twórczości lirycznej była przedstawicielką ekspresjonizmu, w jej przypadku wyrastającego z pnia pol. tradycji romantycznej (np. poemat <i>Hafciarka</i> z tomu <i>Niedziela palm</i>, nast. wersja p.t. <i>Wieszczka</i>, wyd. 1928). W późniejszej twórczości zwraca uwagę nurt bergsonizmu oraz wpływy pism mistyków (por. <i>Orzeł oślepły</i>, niektóre utwory z pośmiertnego tomu <i>Pamiętnik liryczny</i>). W <i>Medytacjach</i> z 1913 r. ujęła swoje poglądy etyczne, podejmując krytykę filozofii Nietzschego i łącząc myśl Henri Bergsona z wątkami chrześcijańskimi.<br>\r\nTom <i>Z krainy piękna</i> obejmuje reportaże z Włoch oraz artykuły dotyczące problemu nowatorstwa w sztuce oraz estetyki ekspresjonizmu (<i>Dialogi</i> i <i>Italiana</i>). Natomiast w tomie <i>Świat kobiecy</i> zebrano felietony społeczno-obyczajowe. Korycka jest także autorką powieści <i>Serce</i> (początkowo, w 1902 r. wyd.  p.t. <i>Prawda</i>) oraz tłumaczką poezji Émile Verhaerena (<i>Jasne godziny</i>).</p>\n",
    "description_pl": "<dl>\n  \n    <dt>Ur.</dt>\n    <dd>\n      \n      \n        8 grudnia 1864\n      \n      \n        w\n        \n          Krakowie\n        \n      \n    </dd>\n  \n  \n    <dt>Zm.</dt>\n    <dd>\n      \n      \n        15 kwietnia 1926\n      \n      \n        w\n        \n          Warszawie\n        \n      \n    </dd>\n  \n\n  \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Poezje</i> 1904, <i>Medytacje prozą</i> 1913, <i>Orzeł\r\noślepły</i> 1913, <i>Hymn zmartwychwstania</i> 1918, <i>Niedziela palm</i> 1919,\r\n<i>Pamiętnik liryczny</i> 1928, <i>Świat kobiecy</i> 1929</dd></dl>\r\n\r\n<p>Poetka, publicystka i tłumaczka.<br>\r\nW twórczości lirycznej była przedstawicielką ekspresjonizmu, w jej przypadku wyrastającego z pnia pol. tradycji romantycznej (np. poemat <i>Hafciarka</i> z tomu <i>Niedziela palm</i>, nast. wersja p.t. <i>Wieszczka</i>, wyd. 1928). W późniejszej twórczości zwraca uwagę nurt bergsonizmu oraz wpływy pism mistyków (por. <i>Orzeł oślepły</i>, niektóre utwory z pośmiertnego tomu <i>Pamiętnik liryczny</i>). W <i>Medytacjach</i> z 1913 r. ujęła swoje poglądy etyczne, podejmując krytykę filozofii Nietzschego i łącząc myśl Henri Bergsona z wątkami chrześcijańskimi.<br>\r\nTom <i>Z krainy piękna</i> obejmuje reportaże z Włoch oraz artykuły dotyczące problemu nowatorstwa w sztuce oraz estetyki ekspresjonizmu (<i>Dialogi</i> i <i>Italiana</i>). Natomiast w tomie <i>Świat kobiecy</i> zebrano felietony społeczno-obyczajowe. Korycka jest także autorką powieści <i>Serce</i> (początkowo, w 1902 r. wyd.  p.t. <i>Prawda</i>) oraz tłumaczką poezji Émile Verhaerena (<i>Jasne godziny</i>).</p>\n",
    "plural": "",
    "genre_epoch_specific": false,
    "adjective_feminine_singular": "",
    "adjective_nonmasculine_plural": "",
    "genitive": "Marii Grossek-Koryckiej",
    "collective_noun": ""
}