HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept
{
"name": "Motiejus Valančius",
"url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/motiejus-valancius/",
"sort_key": "valanc~0ius motiejus",
"description": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 28 lutego 1801\n \n \n w\n \n Nasrėnai\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 29 maja 1875\n \n \n w\n \n Kowno\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Žemaičių vyskupystė</i>, <i>Patarlės žemaičių</i>, <i>Palangos Juzė</i>, <i>Vaikų knygelė</i>, <i>Paaugusių žmonių knygelė</i>, <i>Pasakojimai Antano tretininko</i>, ok. 70 różnych opowiadań i nowel o charakterze dydaktycznym.\r\n\r\n</dd></dl>\r\n<p>Pisarz, kształciciel, jeden z pierwszych twórców tekstów literackich (pisanych prozą), historyk, biskup żmudzki. Jest uważany za „trzeźwiciela” narodu, odważnie i sprawnie walczącego przeciw rusyfikacji narodu litewskiego.<br></p>\r\n<p> M. Valančius pochodził z majętnej rodziny chłopskiej. Po ukończeniu sześcioletniej szkoły w Kalwarii Żmudzkiej, wstąpił do seminarium duchownego w Worniach (lit. Varniai), skąd jako niezwykle uzdolniony kleryk został wysłany na dalszą naukę do Wileńskiego Seminarium Duchownego. Seminarium owe kończył zyskując tytuł kandydata teologii. W 1828 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Pełnił obowiązki kapelana w szkołach w Mozyrzu (biał. Мазыр, Mazyr) i Krożach (lit. Kražiai). W 1840 r. rozpoczął pracę profesorską w Wileńskiej Akademii Duchownej, która po dwu latach została przeniesiona do Petersburga. W 1845 r. M. Valančius wrócił na Żmudź, gdzie został wybrany na rektora Żmudzkiego Seminarium Duchownego. Tutaj zostało napisane studium historyczne <i>Biskupstwo żmudzkie</i> (lit. <i>Žemaičių vyskupystė</i>), w którym autor przedstawił kulturalną i społeczną historię kościoła na Litwie. W 1849 r. M. Valančius we Włoszech otrzymał święcenia biskupie i został obrany na biskupa żmudzkiego.<br>\r\n</p>\r\n\r\n<p>M. Valančius jest uważany za założyciela i orędownika Litewskiego Bractwa Trzeźwości, którego początek działania datuje się na 1858 r.. Wówczas sam – już jako biskup – w czasie wizyty do Kupiszek (lit. Kupiškis) zachęcał wszystkich do wstąpienia do bractwa, a ponad sto osób obiecujących porzucić pijaństwo, sam wciągnął na listę.<br></p>\n",
"description_pl": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 28 lutego 1801\n \n \n w\n \n Nasrėnai\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 29 maja 1875\n \n \n w\n \n Kowno\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Žemaičių vyskupystė</i>, <i>Patarlės žemaičių</i>, <i>Palangos Juzė</i>, <i>Vaikų knygelė</i>, <i>Paaugusių žmonių knygelė</i>, <i>Pasakojimai Antano tretininko</i>, ok. 70 różnych opowiadań i nowel o charakterze dydaktycznym.\r\n\r\n</dd></dl>\r\n<p>Pisarz, kształciciel, jeden z pierwszych twórców tekstów literackich (pisanych prozą), historyk, biskup żmudzki. Jest uważany za „trzeźwiciela” narodu, odważnie i sprawnie walczącego przeciw rusyfikacji narodu litewskiego.<br></p>\r\n<p> M. Valančius pochodził z majętnej rodziny chłopskiej. Po ukończeniu sześcioletniej szkoły w Kalwarii Żmudzkiej, wstąpił do seminarium duchownego w Worniach (lit. Varniai), skąd jako niezwykle uzdolniony kleryk został wysłany na dalszą naukę do Wileńskiego Seminarium Duchownego. Seminarium owe kończył zyskując tytuł kandydata teologii. W 1828 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Pełnił obowiązki kapelana w szkołach w Mozyrzu (biał. Мазыр, Mazyr) i Krożach (lit. Kražiai). W 1840 r. rozpoczął pracę profesorską w Wileńskiej Akademii Duchownej, która po dwu latach została przeniesiona do Petersburga. W 1845 r. M. Valančius wrócił na Żmudź, gdzie został wybrany na rektora Żmudzkiego Seminarium Duchownego. Tutaj zostało napisane studium historyczne <i>Biskupstwo żmudzkie</i> (lit. <i>Žemaičių vyskupystė</i>), w którym autor przedstawił kulturalną i społeczną historię kościoła na Litwie. W 1849 r. M. Valančius we Włoszech otrzymał święcenia biskupie i został obrany na biskupa żmudzkiego.<br>\r\n</p>\r\n\r\n<p>M. Valančius jest uważany za założyciela i orędownika Litewskiego Bractwa Trzeźwości, którego początek działania datuje się na 1858 r.. Wówczas sam – już jako biskup – w czasie wizyty do Kupiszek (lit. Kupiškis) zachęcał wszystkich do wstąpienia do bractwa, a ponad sto osób obiecujących porzucić pijaństwo, sam wciągnął na listę.<br></p>\n",
"plural": "",
"genre_epoch_specific": false,
"adjective_feminine_singular": "",
"adjective_nonmasculine_plural": "",
"genitive": "Motiejusa Valančiusa",
"collective_noun": ""
}