GET /api/authors/novalis/?format=api
HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept
{
"name": "Novalis ",
"url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/novalis/",
"sort_key": " novalis",
"description": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 2 maja 1772\n \n \n w\n \n Wiederstedt\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 25 marca 1801\n \n \n w\n \n Weißenfels\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Ur.</dt><dd> 2 maja 1772 w Oberwiederstedt w Saksonii<br>\r\n</dd><dt>Zm.</dt><dd> 25 marca 1801 w Weißenfels w Saksonii<br>\r\n</dd><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Hymny do nocy</i>, <i>Henryk Ofterdingen</i>, <i>Pieśni duchowne</i>, <i>Uczniowie z Sais</i><br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\nWłaśc. Friedrich Leopold von Hardenberg<br>\r\nPoeta, prozaik i myśliciel jeden z najważniejszych przedstawicieli nurtu romantycznego w Niemczech. Studiował filozofię, prawo i nauki przyrodnicze, w Jenie, Lipsku i Wittenberdze; po zakończeniu nauki, idąc w ślady swego ojca, pracował w kopalni soli. Jego fascynacja górnictwem znalazła odbicie w powieści <i>Henryk Ofterdingen</i>; dzieło to było pisane w odpowiedzi na Wilhelma Meistra Goethego i miało stanowić apoteozę romantycznego uniwersalizmu, pochwałę miłości jako siły sprawczej. Powieść pozostała niedokończona, w 1802 r. wydana staraniem przyjaciół Novalisa - Ludwiga Tiecka i Friedricha Schlegla, z pism pozostałych po zmarłym na gruźlicę autorze. Tieck oraz bracia August i Friedrich Schleglowie należeli do czołowych twórców niemieckiej szkoły romantycznej; Novalis znał również Schillera, jeszcze z czasów swoich studiów w Jenie (1790-1791). Zasłużone miejsce w tym gronie zapewniły Novalisowi poezje (m.in. zbiór <i>Hymny do nocy</i> (1800) napisany pod wrażeniem przedwczesnej śmierci ukochanej poety, trzynastoletniej Sophie von Kühn, zawierający obraz nocy i śmierci jako mrocznych źródeł życia, wolności i twórczości) oraz pisma filozoficzne.\r\n</p>\n",
"description_pl": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 2 maja 1772\n \n \n w\n \n Wiederstedt\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 25 marca 1801\n \n \n w\n \n Weißenfels\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Ur.</dt><dd> 2 maja 1772 w Oberwiederstedt w Saksonii<br>\r\n</dd><dt>Zm.</dt><dd> 25 marca 1801 w Weißenfels w Saksonii<br>\r\n</dd><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Hymny do nocy</i>, <i>Henryk Ofterdingen</i>, <i>Pieśni duchowne</i>, <i>Uczniowie z Sais</i><br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\nWłaśc. Friedrich Leopold von Hardenberg<br>\r\nPoeta, prozaik i myśliciel jeden z najważniejszych przedstawicieli nurtu romantycznego w Niemczech. Studiował filozofię, prawo i nauki przyrodnicze, w Jenie, Lipsku i Wittenberdze; po zakończeniu nauki, idąc w ślady swego ojca, pracował w kopalni soli. Jego fascynacja górnictwem znalazła odbicie w powieści <i>Henryk Ofterdingen</i>; dzieło to było pisane w odpowiedzi na Wilhelma Meistra Goethego i miało stanowić apoteozę romantycznego uniwersalizmu, pochwałę miłości jako siły sprawczej. Powieść pozostała niedokończona, w 1802 r. wydana staraniem przyjaciół Novalisa - Ludwiga Tiecka i Friedricha Schlegla, z pism pozostałych po zmarłym na gruźlicę autorze. Tieck oraz bracia August i Friedrich Schleglowie należeli do czołowych twórców niemieckiej szkoły romantycznej; Novalis znał również Schillera, jeszcze z czasów swoich studiów w Jenie (1790-1791). Zasłużone miejsce w tym gronie zapewniły Novalisowi poezje (m.in. zbiór <i>Hymny do nocy</i> (1800) napisany pod wrażeniem przedwczesnej śmierci ukochanej poety, trzynastoletniej Sophie von Kühn, zawierający obraz nocy i śmierci jako mrocznych źródeł życia, wolności i twórczości) oraz pisma filozoficzne.\r\n</p>\n",
"plural": "",
"genre_epoch_specific": false,
"adjective_feminine_singular": "",
"adjective_nonmasculine_plural": "",
"genitive": "Novalisa",
"collective_noun": ""
}