GET /api/authors/paulina-kuczalska-reinschmit/?format=api
HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept

{
    "name": "Paulina Kuczalska-Reinschmit",
    "url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/paulina-kuczalska-reinschmit/",
    "sort_key": "kuczalska reinschmit paulina",
    "description": "<dl>\n  \n    <dt>Ur.</dt>\n    <dd>\n      \n      \n        15 stycznia 1859\n      \n      \n        w\n        \n          Warszawie\n        \n      \n    </dd>\n  \n  \n    <dt>Zm.</dt>\n    <dd>\n      \n      \n        13 września 1921\n      \n      \n        w\n        \n          Warszawie\n        \n      \n    </dd>\n  \n\n  \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Nasze drogi i cele. Szkic do programu działalności kobiecej </i> (1897), <i>Stan wykształcenia kobiet w Polsce</i> (1902), <i>Historia ruchu kobiecego </i> (1903), <i>Młodzież żeńska i sprawa kobieca</i> (1906), <i>Wyborcze prawa kobiet</i> (1907), <i>Siostry (dramat psychologiczny</i> (1908).<br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n<p>\r\nNazywana Wodzem, Hetmanką, Sterniczką polska feministka i działaczka społeczna, wydawczyni i publicystka.<br>\r\n\r\nPochodziła z rodziny ziemiańskiej osiadłej w guberni kijowskiej; jej matka, Ewelina z Jastrzębiec-Porczyńskich, która należała do grupy Entuzjastek Narcyzy Żmichowskiej. W 1879 r. Paulina Kuczalska wyszła za mąż za Stanisława Reinschmita, wysokiego urzędnika Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego; mąż zaraził ją chorobą weneryczną, w wyniku której straciła oko. Po rozstaniu z mężem, który przejął opiekę nad ich synem Leonem, w latach 1885--1889 studiowała nauki ścisłe w Genewie i Brukseli. W 1889 r. wraz z Marią Szeligą wzięła udział w międzynarodowym kongresie organizacji kobiecych w Paryżu.<br>\r\n\r\nPublicystyką zajęła się już w 1881 r., jej teksty ukazywały się drukiem na łamach ,,Tygodnika Ilustrowanego\", ,,Kuriera Warszawskiego\", ,,Kuriera Codziennego\" i in. Polemizując m.in. z Orzeszkową, którą skądinąd darzyła ogromną czcią, głosiła konieczność wywalczenia praw politycznych kobiet nawet przed odzyskaniem niepodległości Polski, a poświęcanie kwestii kobiecej sprawie narodowej uważała za bezcelowe i szkodliwe.<br>\r\nW 1894 r. przy Towarzystwie Popierania Przemysłu i Handlu stworzyła Delegację Pracy Kobiet mającą za zadanie walkę o pełny dostęp kobiet do cechów rzemieślniczych oraz prowadzenie kursów zawodowych dla kobiet. W 1907 r. założyła Związek Równouprawnienia Kobiet Polskich. Nakładem organizacji publikowano czasopismo ,,Ster\" poświęcone tematyce feministycznej (wcześniej wydawane we Lwowie w l. 1895--1897, zaś w Warszawie od 1907 do 1914). Współpracowały z nią najwybitniejsze ówczesne działaczki feministyczne: Janina Baudouin de Courtenay, Justyna Budzińska-Tylicka, Kazimiera Bujwidowa, Maria Dulębianka, Maria Konopnicka, Iza Moszczeńska, Eliza Orzeszkowa, Józefa Sawicka, Cecylia Walewska; w ,,Sterze\" publikowali też m.in. Piotr Chmielowski, Stefan Żeromski i Piotr Włast (ur. jako Maria Komornicka).\r\n</p>\n",
    "description_pl": "<dl>\n  \n    <dt>Ur.</dt>\n    <dd>\n      \n      \n        15 stycznia 1859\n      \n      \n        w\n        \n          Warszawie\n        \n      \n    </dd>\n  \n  \n    <dt>Zm.</dt>\n    <dd>\n      \n      \n        13 września 1921\n      \n      \n        w\n        \n          Warszawie\n        \n      \n    </dd>\n  \n\n  \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Nasze drogi i cele. Szkic do programu działalności kobiecej </i> (1897), <i>Stan wykształcenia kobiet w Polsce</i> (1902), <i>Historia ruchu kobiecego </i> (1903), <i>Młodzież żeńska i sprawa kobieca</i> (1906), <i>Wyborcze prawa kobiet</i> (1907), <i>Siostry (dramat psychologiczny</i> (1908).<br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n<p>\r\nNazywana Wodzem, Hetmanką, Sterniczką polska feministka i działaczka społeczna, wydawczyni i publicystka.<br>\r\n\r\nPochodziła z rodziny ziemiańskiej osiadłej w guberni kijowskiej; jej matka, Ewelina z Jastrzębiec-Porczyńskich, która należała do grupy Entuzjastek Narcyzy Żmichowskiej. W 1879 r. Paulina Kuczalska wyszła za mąż za Stanisława Reinschmita, wysokiego urzędnika Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego; mąż zaraził ją chorobą weneryczną, w wyniku której straciła oko. Po rozstaniu z mężem, który przejął opiekę nad ich synem Leonem, w latach 1885--1889 studiowała nauki ścisłe w Genewie i Brukseli. W 1889 r. wraz z Marią Szeligą wzięła udział w międzynarodowym kongresie organizacji kobiecych w Paryżu.<br>\r\n\r\nPublicystyką zajęła się już w 1881 r., jej teksty ukazywały się drukiem na łamach ,,Tygodnika Ilustrowanego\", ,,Kuriera Warszawskiego\", ,,Kuriera Codziennego\" i in. Polemizując m.in. z Orzeszkową, którą skądinąd darzyła ogromną czcią, głosiła konieczność wywalczenia praw politycznych kobiet nawet przed odzyskaniem niepodległości Polski, a poświęcanie kwestii kobiecej sprawie narodowej uważała za bezcelowe i szkodliwe.<br>\r\nW 1894 r. przy Towarzystwie Popierania Przemysłu i Handlu stworzyła Delegację Pracy Kobiet mającą za zadanie walkę o pełny dostęp kobiet do cechów rzemieślniczych oraz prowadzenie kursów zawodowych dla kobiet. W 1907 r. założyła Związek Równouprawnienia Kobiet Polskich. Nakładem organizacji publikowano czasopismo ,,Ster\" poświęcone tematyce feministycznej (wcześniej wydawane we Lwowie w l. 1895--1897, zaś w Warszawie od 1907 do 1914). Współpracowały z nią najwybitniejsze ówczesne działaczki feministyczne: Janina Baudouin de Courtenay, Justyna Budzińska-Tylicka, Kazimiera Bujwidowa, Maria Dulębianka, Maria Konopnicka, Iza Moszczeńska, Eliza Orzeszkowa, Józefa Sawicka, Cecylia Walewska; w ,,Sterze\" publikowali też m.in. Piotr Chmielowski, Stefan Żeromski i Piotr Włast (ur. jako Maria Komornicka).\r\n</p>\n",
    "plural": "",
    "genre_epoch_specific": false,
    "adjective_feminine_singular": "",
    "adjective_nonmasculine_plural": "",
    "genitive": "Pauliny Kuczalskiej-Reinschmit",
    "collective_noun": ""
}