GET /api/authors/sebastien-roch-nicolas-de-chamfort/?format=api
HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept
{
"name": "Sébastien-Roch Nicolas de Chamfort",
"url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/sebastien-roch-nicolas-de-chamfort/",
"sort_key": "de chamfort se~0bastien roch nicolas",
"description": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 6 kwietnia 1740\n \n \n w\n \n Clermont-Ferrand\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 13 kwietnia 1794\n \n \n w\n \n Paryżu\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Éloge de Molière (Pochwała Moliera)</i>, <i>Le Marchand de Smyrne (Kupiec ze Smyrny)</i>, <i>Charaktery i anegdoty</i><br>\r\n\r\n\r\n</dd></dl>\r\n<p>Francuski literat z epoki Oświecenia. Tworzył w różnych gatunkach, pisał zarówno poezje, jak i artykuły polityczne oraz krytycznoliterackie, listy, komedie czy aforyzmy. Członek loży masońskiej \"Les Neuf Sœurs\" oraz jakobin.<br>\r\n\r\nChamfort pochodził z Owernii, był synem sklepikarza. Kształcił się w Paryżu. Po przyznaniu mu przez Akademię Francuską nagrody za elegię na cześć Moliera w 1769 r. został uznanym autorem. Dzięki poznanej w 1775 r. księżnie de Grammont został doceniony na francuskim dworze i dwukrotnie potem pełnił funkcję sekretarza w rodzinie Burbonów. W 1781 r. przyjęto go w poczet członków Akademii Francuskiej. Często w swoim życiu korzystał ze wsparcia możnych przyjaciół, dla których atrakcją była możliwość prowadzenia rozmów z pisarzem znanym z inteligencji oraz ciętego języka.<br>\r\n\r\nMimo swej popularności wśród arystokracji i na dworze królewskim, Chamfort nie czuł się dobrze w towarzystwie wyższych sfer. Po wybuchu rewolucji francuskiej stał się jej gorącym, niemal fanatycznym zwolennikiem - był między innymi sekretarzem klubu jakobinów i jednym spośród pierwszych rewolucjonistów szturmujących Bastylię. Terror wprowadzony przez rządy Marata i Robespierre'a spowodował jednak, że pisarz zwrócił się także przeciwko nim, co doprowadziło go do więzienia. Z obawy przed ponownym uwięzieniem próbował popełnić samobójstwo i wkrótce zmarł.<br>\r\n\r\nChamfort miał długotrwałe problemy ze zdrowiem, nie miał też szczęścia w miłości. Aforyzmy, z powodu których jest dziś znany, pisał do szuflady jako luźne notatki, dopiero po jego śmierci opublikowano je jako dwa tomiki: <i>Myśli i maksymy</i> oraz <i>Charaktery i anegdoty</i>.</p>\r\n<ul class=\"meta\"><li>autor: Daniel Koć</li></ul>\n",
"description_pl": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 6 kwietnia 1740\n \n \n w\n \n Clermont-Ferrand\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 13 kwietnia 1794\n \n \n w\n \n Paryżu\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Éloge de Molière (Pochwała Moliera)</i>, <i>Le Marchand de Smyrne (Kupiec ze Smyrny)</i>, <i>Charaktery i anegdoty</i><br>\r\n\r\n\r\n</dd></dl>\r\n<p>Francuski literat z epoki Oświecenia. Tworzył w różnych gatunkach, pisał zarówno poezje, jak i artykuły polityczne oraz krytycznoliterackie, listy, komedie czy aforyzmy. Członek loży masońskiej \"Les Neuf Sœurs\" oraz jakobin.<br>\r\n\r\nChamfort pochodził z Owernii, był synem sklepikarza. Kształcił się w Paryżu. Po przyznaniu mu przez Akademię Francuską nagrody za elegię na cześć Moliera w 1769 r. został uznanym autorem. Dzięki poznanej w 1775 r. księżnie de Grammont został doceniony na francuskim dworze i dwukrotnie potem pełnił funkcję sekretarza w rodzinie Burbonów. W 1781 r. przyjęto go w poczet członków Akademii Francuskiej. Często w swoim życiu korzystał ze wsparcia możnych przyjaciół, dla których atrakcją była możliwość prowadzenia rozmów z pisarzem znanym z inteligencji oraz ciętego języka.<br>\r\n\r\nMimo swej popularności wśród arystokracji i na dworze królewskim, Chamfort nie czuł się dobrze w towarzystwie wyższych sfer. Po wybuchu rewolucji francuskiej stał się jej gorącym, niemal fanatycznym zwolennikiem - był między innymi sekretarzem klubu jakobinów i jednym spośród pierwszych rewolucjonistów szturmujących Bastylię. Terror wprowadzony przez rządy Marata i Robespierre'a spowodował jednak, że pisarz zwrócił się także przeciwko nim, co doprowadziło go do więzienia. Z obawy przed ponownym uwięzieniem próbował popełnić samobójstwo i wkrótce zmarł.<br>\r\n\r\nChamfort miał długotrwałe problemy ze zdrowiem, nie miał też szczęścia w miłości. Aforyzmy, z powodu których jest dziś znany, pisał do szuflady jako luźne notatki, dopiero po jego śmierci opublikowano je jako dwa tomiki: <i>Myśli i maksymy</i> oraz <i>Charaktery i anegdoty</i>.</p>\r\n<ul class=\"meta\"><li>autor: Daniel Koć</li></ul>\n",
"plural": "",
"genre_epoch_specific": false,
"adjective_feminine_singular": "",
"adjective_nonmasculine_plural": "",
"genitive": "Sébastiena-Rocha de Chamforta",
"collective_noun": ""
}