HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept
{
"name": "Sigrid Undset",
"url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/sigrid-undset/",
"sort_key": "undset sigrid",
"description": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 20 maja 1882\n \n \n w\n \n Kalundborg\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 10 czerwca 1949\n \n \n w\n \n Lillehammer\n \n \n </dd>\n \n\n \n <dt>Najważniejsze dzieła:</dt>\n <dd>\n \n <i>Pani Marta Oulie</i>\n (1907), \n \n <i>Szczęśliwy wiek</i>, \n \n <i>Młodość</i>\n (1910), \n \n <i>Jenny</i>\n (1911), \n \n <i>Krystyna, córka Lavransa</i>\n (1920), \n \n <i>Olaf syn Auduna</i>\n (1925)\n \n </dd>\n \n\n</dl>\n\n<p>Sigrid Undset, znana norweska nowelistka i powieściopisarka, przyszła na świat 20 maja 1882 roku w duńskim Kalundborgu. Jej ojciec był Norwegiem (słynnym archeologiem oraz filologiem klasycznym i nordyckim), a matka Dunką. Jako malutka dziewczynka Sigrid wraz z rodzicami przeprowadziła się do Kristianii (obecnego Oslo), gdzie spędziła dzieciństwo i wczesną młodość.</p> \r\n\r\n<p>Kształciła się na koedukacyjnej pensji Ragny Nielsen, a następnie uczęszczała do szkoły handlowej. Po śmierci ojca w 1893 roku sytuacja rodziny uległa znacznemu pogorszeniu i przyszła pisarka musiała podjąć pracę zarobkową w biurze. Powstały mniej więcej w tym czasie pierwszy rękopis Undset <i>Aage Nilssøn til Ulvholm</i> został odrzucony przez wydawcę, a redaktor poradził przyszłej noblistce, by w swej twórczości zajmowała się raczej współczesnym sobie światem, rezygnując z literatury historycznej.</p> \r\n\r\n<p>Dwa lata później Sigrid Undset zadebiutowała powieścią <i>Pani Marta Oulie</i>, a w kolejnym roku opublikowany został zbiór nowel <i>Szczęśliwy wiek</i>. Wkrótce potem autorka otrzymała stypendium państwowe, co pozwoliło jej nie tylko na porzucenie pracy biurowej, ale również na długą podróż do Niemiec i Włoch (1909-10), której ślady odnajdziemy potem w jej twórczości. Wówczas także poznała w Rzymie swego przyszłego męża, malarza Andersa Svarstada (wtedy już żonatego), z którym zresztą rozwiodła się w 1925 roku z powodów związanych z konwersją religijną.</p>\r\n\r\n<p>W 1910 opublikowany został jedyny tom poezji Undset pt. <i>Młodość</i>, ale prawdziwą popularność pisarka zdobyła rok później, dzięki autobiograficznej powieści <i>Jenny</i>. Twórczość norweskiej pisarki zaliczana bywa przeważnie do tzw. literatury kobiecej – ze względu na śmiało poruszaną przez nią problematykę równości płci i pracy kobiet, tematy związane z erotyzmem, seksem etc. Warto jednak zauważyć, że jej utwory zawierają też wiele innych współczesnych wątków, np. religijnych, społecznych i politycznych, a za najważniejsze zadanie kobiety uważa ona macierzyństwo (sama straciła dwoje dorosłych dzieci). Ponadto Undset w 1924 roku zmieniła wyznanie protestanckie na katolicyzm (pod wpływem angielskiej literatury katolickiej), a cztery lata później – jako Olafa – została świecką dominikanką.\r\n\r\n<p>Niezależnie od artystycznego odnalezienia się w prozie osadzonej w realiach współczesnych, Sigrid Undset otrzymała w 1928 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury za „niezapomniany opis skandynawskiego średniowiecza” – zatem właśnie za tak odradzaną jej na początku kariery powieść historyczną (cykle <i>Krystyna, córka Lavransa</i> i <i>Olaf, syn Auduna</i>).</p>\r\n\r\n<p>Pisarka jawnie przeciwstawiała się nazistom i rządowi Vidkuna Quislinga, a po najeździe niemieckim w 1940 roku wyemigrowała do USA. Pięć lat później, po powrocie do Norwegii, za swą działalność opozycyjną poza granicami kraju uhonorowana została Krzyżem Wielkim Orderu Świętego Olafa.</p>\r\n \r\n<p>Ostatnie twórcze lata Sigrid Undset poświeciła pisaniu książek dla dzieci. Zmarła 10 czerwca 1949 roku w norweskim Lillehammer.</p>\n",
"description_pl": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 20 maja 1882\n \n \n w\n \n Kalundborg\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 10 czerwca 1949\n \n \n w\n \n Lillehammer\n \n \n </dd>\n \n\n \n <dt>Najważniejsze dzieła:</dt>\n <dd>\n \n <i>Pani Marta Oulie</i>\n (1907), \n \n <i>Szczęśliwy wiek</i>, \n \n <i>Młodość</i>\n (1910), \n \n <i>Jenny</i>\n (1911), \n \n <i>Krystyna, córka Lavransa</i>\n (1920), \n \n <i>Olaf syn Auduna</i>\n (1925)\n \n </dd>\n \n\n</dl>\n\n<p>Sigrid Undset, znana norweska nowelistka i powieściopisarka, przyszła na świat 20 maja 1882 roku w duńskim Kalundborgu. Jej ojciec był Norwegiem (słynnym archeologiem oraz filologiem klasycznym i nordyckim), a matka Dunką. Jako malutka dziewczynka Sigrid wraz z rodzicami przeprowadziła się do Kristianii (obecnego Oslo), gdzie spędziła dzieciństwo i wczesną młodość.</p> \r\n\r\n<p>Kształciła się na koedukacyjnej pensji Ragny Nielsen, a następnie uczęszczała do szkoły handlowej. Po śmierci ojca w 1893 roku sytuacja rodziny uległa znacznemu pogorszeniu i przyszła pisarka musiała podjąć pracę zarobkową w biurze. Powstały mniej więcej w tym czasie pierwszy rękopis Undset <i>Aage Nilssøn til Ulvholm</i> został odrzucony przez wydawcę, a redaktor poradził przyszłej noblistce, by w swej twórczości zajmowała się raczej współczesnym sobie światem, rezygnując z literatury historycznej.</p> \r\n\r\n<p>Dwa lata później Sigrid Undset zadebiutowała powieścią <i>Pani Marta Oulie</i>, a w kolejnym roku opublikowany został zbiór nowel <i>Szczęśliwy wiek</i>. Wkrótce potem autorka otrzymała stypendium państwowe, co pozwoliło jej nie tylko na porzucenie pracy biurowej, ale również na długą podróż do Niemiec i Włoch (1909-10), której ślady odnajdziemy potem w jej twórczości. Wówczas także poznała w Rzymie swego przyszłego męża, malarza Andersa Svarstada (wtedy już żonatego), z którym zresztą rozwiodła się w 1925 roku z powodów związanych z konwersją religijną.</p>\r\n\r\n<p>W 1910 opublikowany został jedyny tom poezji Undset pt. <i>Młodość</i>, ale prawdziwą popularność pisarka zdobyła rok później, dzięki autobiograficznej powieści <i>Jenny</i>. Twórczość norweskiej pisarki zaliczana bywa przeważnie do tzw. literatury kobiecej – ze względu na śmiało poruszaną przez nią problematykę równości płci i pracy kobiet, tematy związane z erotyzmem, seksem etc. Warto jednak zauważyć, że jej utwory zawierają też wiele innych współczesnych wątków, np. religijnych, społecznych i politycznych, a za najważniejsze zadanie kobiety uważa ona macierzyństwo (sama straciła dwoje dorosłych dzieci). Ponadto Undset w 1924 roku zmieniła wyznanie protestanckie na katolicyzm (pod wpływem angielskiej literatury katolickiej), a cztery lata później – jako Olafa – została świecką dominikanką.\r\n\r\n<p>Niezależnie od artystycznego odnalezienia się w prozie osadzonej w realiach współczesnych, Sigrid Undset otrzymała w 1928 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury za „niezapomniany opis skandynawskiego średniowiecza” – zatem właśnie za tak odradzaną jej na początku kariery powieść historyczną (cykle <i>Krystyna, córka Lavransa</i> i <i>Olaf, syn Auduna</i>).</p>\r\n\r\n<p>Pisarka jawnie przeciwstawiała się nazistom i rządowi Vidkuna Quislinga, a po najeździe niemieckim w 1940 roku wyemigrowała do USA. Pięć lat później, po powrocie do Norwegii, za swą działalność opozycyjną poza granicami kraju uhonorowana została Krzyżem Wielkim Orderu Świętego Olafa.</p>\r\n \r\n<p>Ostatnie twórcze lata Sigrid Undset poświeciła pisaniu książek dla dzieci. Zmarła 10 czerwca 1949 roku w norweskim Lillehammer.</p>\n",
"plural": "",
"genre_epoch_specific": false,
"adjective_feminine_singular": "",
"adjective_nonmasculine_plural": "",
"genitive": "Sigrid Undset",
"collective_noun": ""
}