GET /api/authors/szymon-askenazy/?format=api
HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept
{
"name": "Szymon Askenazy",
"url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/szymon-askenazy/",
"sort_key": "askenazy szymon",
"description": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 28 grudnia 1866\n \n \n w\n \n Zawichost\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 22 czerwca 1935\n \n \n w\n \n Warszawie\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Dwa stulecia</i>, <i>Wczasy historyczne</i>, <i>Przymierze polsko-pruskie</i> (1900), <i>Pożegnanie stulecia</i> (1901), <i>Książę Józef Poniatowski</i> (1905), <i>Rosja - Polska 1815-1830</i> (1907), <i>Łukasiński</i> (1908), <i>Napoleon i Polska</i>, <i>Gdańsk i Polska</i> (1919)\r\n\r\n</dd>\r\n<p>Polski historyk, twórca szkoły historycznej Askenazego. Syn lekarza i wybitnego dyplomaty Salomona Askenazego. Studiował prawo i historię w Warszawie. Interesowała go historia polityczna, co przejawiło się wydaniem w 1886 r. w „Ateneum” rozprawki o Mablym. W 1894 r. otrzymał stopień doktora na Uniwersytecie w Getyndze. Tom rozpraw <i>Studia historyczno-krytyczne</i> ukazał się w 1894. Współpracował z „Ateneum”, „Biblioteką Warszawską”, „Kwartalnikiem historycznym”, „Tygodnikiem Ilustrowanym”. Habilitację zrobił w 1897 na Uniwersytecie Lwowskim. Przyczynił się do otworzenia archiwum Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Sztabu Generalnego. Askenazy patrzył na historię Polski w kontekście historii europejskiej, świetnie znał historiografię i źródła obcojęzyczne. Był patriotą, postulował powstanie wolnej i niepodległej Polski. Fascynowała go geneza Królestwa Polskiego. W latach 1898-1914 prowadził wykłady we Lwowie, w 1910 r. został członkiem Polskiej Akademii Umiejętności. Stworzył własną szkołę historyczną Askenazego, w której przekazywał swoim uczniom wartości patriotyczne i pomagał im wydawać ich prace.\r\n\r\n</p>\n",
"description_pl": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 28 grudnia 1866\n \n \n w\n \n Zawichost\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 22 czerwca 1935\n \n \n w\n \n Warszawie\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Dwa stulecia</i>, <i>Wczasy historyczne</i>, <i>Przymierze polsko-pruskie</i> (1900), <i>Pożegnanie stulecia</i> (1901), <i>Książę Józef Poniatowski</i> (1905), <i>Rosja - Polska 1815-1830</i> (1907), <i>Łukasiński</i> (1908), <i>Napoleon i Polska</i>, <i>Gdańsk i Polska</i> (1919)\r\n\r\n</dd>\r\n<p>Polski historyk, twórca szkoły historycznej Askenazego. Syn lekarza i wybitnego dyplomaty Salomona Askenazego. Studiował prawo i historię w Warszawie. Interesowała go historia polityczna, co przejawiło się wydaniem w 1886 r. w „Ateneum” rozprawki o Mablym. W 1894 r. otrzymał stopień doktora na Uniwersytecie w Getyndze. Tom rozpraw <i>Studia historyczno-krytyczne</i> ukazał się w 1894. Współpracował z „Ateneum”, „Biblioteką Warszawską”, „Kwartalnikiem historycznym”, „Tygodnikiem Ilustrowanym”. Habilitację zrobił w 1897 na Uniwersytecie Lwowskim. Przyczynił się do otworzenia archiwum Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Sztabu Generalnego. Askenazy patrzył na historię Polski w kontekście historii europejskiej, świetnie znał historiografię i źródła obcojęzyczne. Był patriotą, postulował powstanie wolnej i niepodległej Polski. Fascynowała go geneza Królestwa Polskiego. W latach 1898-1914 prowadził wykłady we Lwowie, w 1910 r. został członkiem Polskiej Akademii Umiejętności. Stworzył własną szkołę historyczną Askenazego, w której przekazywał swoim uczniom wartości patriotyczne i pomagał im wydawać ich prace.\r\n\r\n</p>\n",
"plural": "",
"genre_epoch_specific": false,
"adjective_feminine_singular": "",
"adjective_nonmasculine_plural": "",
"genitive": "Szymona Askenazego",
"collective_noun": ""
}