GET /api/authors/wladyslaw-belza/?format=api
HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept

{
    "name": "Władysław Bełza",
    "url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/wladyslaw-belza/",
    "sort_key": "bel~0za wl~0adysl~0aw",
    "description": "<dl><dt>Ur.</dt> 17 października 1847 w Warszawie<dd><br>\r\n</dd><dt>Zm.</dt> 29 stycznia 1913 we Lwowie<dd> <br>\r\n\r\n\r\n</dd><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Katechizm polskiego dziecka (Kto Ty jesteś?\r\n- Polak mały)</i>, <i>Podarek dla grzecznych dzieci</i> (1867), <i>Abecadlnik w wierszykach\r\ndla polskich dzieci</i> (1869), <i>Upominek dla młodzi polskiej na\r\npamiątkę trzechsetnej rocznicy Unii Lubelskiej</i> (1869); zbiory\r\nwierszy: <i>Z wiosny</i> (1868), <i>Pieśni liryczne</i> (1868),  <i>Z doli i\r\nniedoli</i> (1869); poemat <i>Zamek grójecki</i>.\r\n\r\n</dd></dl>\r\n<p>Pseudonimy: Władysław Piast, Władysław Ostrowski. <br>\r\n\r\nDziałacz kulturalny\r\ni autor wierszy dla dzieci i młodzieży propagujących uproszczoną, lecz\r\ndobitną wersję polskiego nacjonalizmu i katolickiej religijności. <br>\r\n\r\nPo\r\nukończeniu gimnazjum przez rok uczył się w szkole oficerskiej w\r\nKazaniu i mimo że myśl o mundurze porzucił, w swej późniejszej pracy\r\nliterackiej, publicystycznej i oświatowej zachował styl wojskowy.\r\nKrótkie wersy, dokładne (często gramatyczne) rymy i skłonność do rymów\r\nmęskich znaczących końcówki wersów jednosylabowymi wyrazami - to cechy\r\nnadające jego twórczości rymotwórczej styl pobudki, wojskowej piosenki\r\nczy wierszowanego regulaminu. Jego wiersze dla dzieci nie mają pomóc\r\nczytelnikom w obserwacji złożoności świata, lecz stanowią zbiór zasad\r\ndo zapamiętania i wykonania bez zbędnych refleksji. <br>\r\n\r\nBełza był ideowym\r\nspadkobiercą drugorzędnych romantyków - osobiście znał i czerpał\r\ninspiracje od Wincentego Pola i Bohdana Zaleskiego, literacko\r\npozostawał w kręgu zakreślonym przez <i>Psalmy przyszłości</i> Zygmunta\r\nKrasińskiego. Poświęcił się utrwalaniem polskości w rudymentarnej\r\nformie w celu zapobieżenia wynarodowieniu przez zaborców. Studiował\r\nliteraturę w Szkole Głównej w Warszawie; od 1869 r. działał w\r\nPoznaniu, gdzie był współzałożycielem \"Tygodnika Wielkopolskiego\" oraz\r\npisma dla dzieci \"Promyk\", a także współtwórcą teatru polskiego. W\r\n1871 r. z powodu swojej aktywności został wydalony z zaboru pruskiego.\r\nRok później osiadł we Lwowie, gdzie redagował pisemko \"Towarzysz\r\nPilnych Dzieci\" (od 1876), był współzałożycielem Koła\r\nLiteracko-Artystycznego (1880) oraz - wraz z Józefem Ignacym\r\nKraszewskim - Macierzy Polskiej (1882),  stowarzyszenia zajmującego\r\nsię szerzeniem oświaty za pomocą wydawnictw popularnych (do 1914 r.\r\nwydało ono 1,5 mln. egzemplarzy i blisko 200 tytułów). Bełza\r\nprzyczynił się także do założenia Towarzystwa Literackiego im. Adama\r\nMickiewicza we Lwowie, był autorem gawęd o Mickiewiczu i epoce\r\nromantyzmu, opowiastek o wybranych wydarzeniach z historii Polski oraz\r\nbardzo popularnego wyboru utworów literackich - <i>Antologii polskiej</i>\r\n(1880). Od 1882 r. pracował w Ossolineum, zajmując się działem\r\nczytelni dla młodzieży oraz wydawnictwem książek szkolnych. Od lat 70.\r\ndo schyłku XIX w. związany z uzdrowiskiem w Iwoniczu-Zdroju, był\r\nautorem pierwszego przewodnika krajoznawczo-turystycznego po tych\r\nokolicach oraz animatorem miejscowego życia kulturalnego i\r\ntowarzyskiego.\r\n</p>\r\n\r\n</li></ul>",
    "description_pl": "<dl><dt>Ur.</dt> 17 października 1847 w Warszawie<dd><br>\r\n</dd><dt>Zm.</dt> 29 stycznia 1913 we Lwowie<dd> <br>\r\n\r\n\r\n</dd><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Katechizm polskiego dziecka (Kto Ty jesteś?\r\n- Polak mały)</i>, <i>Podarek dla grzecznych dzieci</i> (1867), <i>Abecadlnik w wierszykach\r\ndla polskich dzieci</i> (1869), <i>Upominek dla młodzi polskiej na\r\npamiątkę trzechsetnej rocznicy Unii Lubelskiej</i> (1869); zbiory\r\nwierszy: <i>Z wiosny</i> (1868), <i>Pieśni liryczne</i> (1868),  <i>Z doli i\r\nniedoli</i> (1869); poemat <i>Zamek grójecki</i>.\r\n\r\n</dd></dl>\r\n<p>Pseudonimy: Władysław Piast, Władysław Ostrowski. <br>\r\n\r\nDziałacz kulturalny\r\ni autor wierszy dla dzieci i młodzieży propagujących uproszczoną, lecz\r\ndobitną wersję polskiego nacjonalizmu i katolickiej religijności. <br>\r\n\r\nPo\r\nukończeniu gimnazjum przez rok uczył się w szkole oficerskiej w\r\nKazaniu i mimo że myśl o mundurze porzucił, w swej późniejszej pracy\r\nliterackiej, publicystycznej i oświatowej zachował styl wojskowy.\r\nKrótkie wersy, dokładne (często gramatyczne) rymy i skłonność do rymów\r\nmęskich znaczących końcówki wersów jednosylabowymi wyrazami - to cechy\r\nnadające jego twórczości rymotwórczej styl pobudki, wojskowej piosenki\r\nczy wierszowanego regulaminu. Jego wiersze dla dzieci nie mają pomóc\r\nczytelnikom w obserwacji złożoności świata, lecz stanowią zbiór zasad\r\ndo zapamiętania i wykonania bez zbędnych refleksji. <br>\r\n\r\nBełza był ideowym\r\nspadkobiercą drugorzędnych romantyków - osobiście znał i czerpał\r\ninspiracje od Wincentego Pola i Bohdana Zaleskiego, literacko\r\npozostawał w kręgu zakreślonym przez <i>Psalmy przyszłości</i> Zygmunta\r\nKrasińskiego. Poświęcił się utrwalaniem polskości w rudymentarnej\r\nformie w celu zapobieżenia wynarodowieniu przez zaborców. Studiował\r\nliteraturę w Szkole Głównej w Warszawie; od 1869 r. działał w\r\nPoznaniu, gdzie był współzałożycielem \"Tygodnika Wielkopolskiego\" oraz\r\npisma dla dzieci \"Promyk\", a także współtwórcą teatru polskiego. W\r\n1871 r. z powodu swojej aktywności został wydalony z zaboru pruskiego.\r\nRok później osiadł we Lwowie, gdzie redagował pisemko \"Towarzysz\r\nPilnych Dzieci\" (od 1876), był współzałożycielem Koła\r\nLiteracko-Artystycznego (1880) oraz - wraz z Józefem Ignacym\r\nKraszewskim - Macierzy Polskiej (1882),  stowarzyszenia zajmującego\r\nsię szerzeniem oświaty za pomocą wydawnictw popularnych (do 1914 r.\r\nwydało ono 1,5 mln. egzemplarzy i blisko 200 tytułów). Bełza\r\nprzyczynił się także do założenia Towarzystwa Literackiego im. Adama\r\nMickiewicza we Lwowie, był autorem gawęd o Mickiewiczu i epoce\r\nromantyzmu, opowiastek o wybranych wydarzeniach z historii Polski oraz\r\nbardzo popularnego wyboru utworów literackich - <i>Antologii polskiej</i>\r\n(1880). Od 1882 r. pracował w Ossolineum, zajmując się działem\r\nczytelni dla młodzieży oraz wydawnictwem książek szkolnych. Od lat 70.\r\ndo schyłku XIX w. związany z uzdrowiskiem w Iwoniczu-Zdroju, był\r\nautorem pierwszego przewodnika krajoznawczo-turystycznego po tych\r\nokolicach oraz animatorem miejscowego życia kulturalnego i\r\ntowarzyskiego.\r\n</p>\r\n\r\n</li></ul>",
    "plural": "",
    "genre_epoch_specific": false,
    "adjective_feminine_singular": "",
    "adjective_nonmasculine_plural": "",
    "genitive": "",
    "collective_noun": ""
}