HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept
{
"name": "Władysław Witwicki",
"url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/wladyslaw-witwicki/",
"sort_key": "witwicki wl~0adysl~0aw",
"description": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 30 kwietnia 1878\n \n \n w\n \n Lubaczów\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 21 grudnia 1948\n \n \n w\n \n Konstancin-Jeziorna\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Z psychologii stosunków osobistych</i> (1907), <i>W sprawie przedmiotu i podziału psychologii</i> (1912), <i> Psychologia. Dla użytku słuchaczów wyższych zakładów naukowych (t. 1 i 2)</i> (1925-27), <i>Zarys psychologii</i> (1928), <i>Wiadomości o stylach</i> (1934), <i>Rozmowa o jedności prawdy i dobra</i> (1936), <i>Przechadzki ateńskie</i> (cykl audycji radiowych 1939, wyd. 1947), <i>Platon jako pedagog</i> (1947), <i>O widzeniu przedmiotów. Zasady perspektywy </i> (1954), <i>Pogadanki obyczajowe</i> (1957), <i>Anatomia plastyczna</i> (1960), La foi des éclairés (1939, wyd. polskie: <i>Wiara oświeconych</i>, 1959)<br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n<p>Filozof kultury, historyk filozofii, tłumacz (gł. dzieł Platona), autor pierwszego podręcznika psychologii, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, teoretyk sztuki, rysownik. Zajmował się relacją między kulturą świecką i religijną oraz filozofią w powiązaniu z psychologią, logiką i etyką.\r\n</p>\r\n<p>Zaliczany do myślicieli związanych ze szkołą lwowsko-warszawską; studiował pod kierunkiem Kazimierza Twardowskiego na Uniwersytecie Lwowskim, gdzie obronił w 1901 r. doktorat na podst. rozprawy pt. Analiza psychologiczna ambicji. W 1905 zdał egzamin państwowy na nauczyciela propedeutyki filozofii. Od założenia przez Twardowskiego w 1911 ,,Ruchu Filozoficznego\" do 1918 r. był członkiem redakcji pisma; w l. 1928--1936 był członkiem redakcji pisma ,,Psychotechnika\". Rozgłos przyniosły mu występy radiowe w latach 30.: czytanie dialogów Platona oraz wygłoszenie cyklu pogadanek <i>Przechadzki ateńskie</i> (potem wydanych drukiem). W 1938 został prezesem Polskiego Towarzystwa Psychotechnicznego. II wojnę światową spędził w Warszawie i Busku Zdroju. Pod koniec wojny wrócił do swego podwarszawskiego domu w Konstancinie, gdzie od jesieni 1945 do czerwca 1948 prowadził seminarium z psychologii.</p>\r\n\r\n<p>Przedstawił dwie oryginalne teorie: kratyzmu (od gr. kratos: siła) i uczuć społecznych (oraz, w konsekwencji, teorię komizmu i typologię ludzi). Charakterystyczna dla Witwickiego jest metoda analityczna (przejęta od Twardowskiego zasada ,,ABC porządnego myślenia\"), wymagająca dokładnej analizy znaczeń, skrupulatnego definiowania pojęć i konsekwentnego ich stosowania, jak również, jako podstawa uprawiania psychologii deskrypcyjnej zasada naczelna, że zanim cokolwiek zostanie wyjaśnione, najpierw musi zostać jasno i rzetelnie opisane.</p>\n",
"description_pl": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 30 kwietnia 1878\n \n \n w\n \n Lubaczów\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 21 grudnia 1948\n \n \n w\n \n Konstancin-Jeziorna\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Z psychologii stosunków osobistych</i> (1907), <i>W sprawie przedmiotu i podziału psychologii</i> (1912), <i> Psychologia. Dla użytku słuchaczów wyższych zakładów naukowych (t. 1 i 2)</i> (1925-27), <i>Zarys psychologii</i> (1928), <i>Wiadomości o stylach</i> (1934), <i>Rozmowa o jedności prawdy i dobra</i> (1936), <i>Przechadzki ateńskie</i> (cykl audycji radiowych 1939, wyd. 1947), <i>Platon jako pedagog</i> (1947), <i>O widzeniu przedmiotów. Zasady perspektywy </i> (1954), <i>Pogadanki obyczajowe</i> (1957), <i>Anatomia plastyczna</i> (1960), La foi des éclairés (1939, wyd. polskie: <i>Wiara oświeconych</i>, 1959)<br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n<p>Filozof kultury, historyk filozofii, tłumacz (gł. dzieł Platona), autor pierwszego podręcznika psychologii, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, teoretyk sztuki, rysownik. Zajmował się relacją między kulturą świecką i religijną oraz filozofią w powiązaniu z psychologią, logiką i etyką.\r\n</p>\r\n<p>Zaliczany do myślicieli związanych ze szkołą lwowsko-warszawską; studiował pod kierunkiem Kazimierza Twardowskiego na Uniwersytecie Lwowskim, gdzie obronił w 1901 r. doktorat na podst. rozprawy pt. Analiza psychologiczna ambicji. W 1905 zdał egzamin państwowy na nauczyciela propedeutyki filozofii. Od założenia przez Twardowskiego w 1911 ,,Ruchu Filozoficznego\" do 1918 r. był członkiem redakcji pisma; w l. 1928--1936 był członkiem redakcji pisma ,,Psychotechnika\". Rozgłos przyniosły mu występy radiowe w latach 30.: czytanie dialogów Platona oraz wygłoszenie cyklu pogadanek <i>Przechadzki ateńskie</i> (potem wydanych drukiem). W 1938 został prezesem Polskiego Towarzystwa Psychotechnicznego. II wojnę światową spędził w Warszawie i Busku Zdroju. Pod koniec wojny wrócił do swego podwarszawskiego domu w Konstancinie, gdzie od jesieni 1945 do czerwca 1948 prowadził seminarium z psychologii.</p>\r\n\r\n<p>Przedstawił dwie oryginalne teorie: kratyzmu (od gr. kratos: siła) i uczuć społecznych (oraz, w konsekwencji, teorię komizmu i typologię ludzi). Charakterystyczna dla Witwickiego jest metoda analityczna (przejęta od Twardowskiego zasada ,,ABC porządnego myślenia\"), wymagająca dokładnej analizy znaczeń, skrupulatnego definiowania pojęć i konsekwentnego ich stosowania, jak również, jako podstawa uprawiania psychologii deskrypcyjnej zasada naczelna, że zanim cokolwiek zostanie wyjaśnione, najpierw musi zostać jasno i rzetelnie opisane.</p>\n",
"plural": "",
"genre_epoch_specific": false,
"adjective_feminine_singular": "",
"adjective_nonmasculine_plural": "",
"genitive": "Władysława Witwickiego",
"collective_noun": ""
}