HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept
{
"name": "Zbigniew Uniłowski",
"url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/zbigniew-unilowski/",
"sort_key": "unil~0owski zbigniew",
"description": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 1 maja 1909\n \n \n w\n \n Warszawie\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 12 listopada 1937\n \n \n w\n \n Warszawie\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Wspólny pokój</i> (1932), <i>Dzień rekruta</i> (1934), <i>Żyto w dżungli</i> (1936), <i>Pamiętnik morski</i> (1937), <i>Dwadzieścia lat życia</i>(1937).<br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n<p>Wybitny prozaik. Wychowany wśród biedoty na warszawskim Powiślu, zmuszony był od dzieciństwa zarabiać na swoje utrzymanie. W młodym wieku zapadł na gruźlicę, którą leczył w Zakopanem dzięki wsparciu materialnemu Karola Szymanowskigo. Jego debiutancka powieść <i>Wspólny pokój</i>, oparta na naturalistycznie i nieco groteskowo opisanych realiach życia młodych warszawskich literatów z grupy ,,Kwadryga\", wywołała skandal, ale też przyniosła mu znaczny rozgłos. Współpracował z ,,Wiadomościami Literackimi\", na ich łamach publikując kolejny utwór: opowiadanie <i>Dzień rekruta</i>, z powodu którego oskarżano go o obrazę wojska polskiego. Powieści autobiograficznej <i>Dwadzieścia lat życia</i>, nie ukończył w całości, ukazał się jedynie pierwszy tom. Zmarł w wieku zaledwie 28 lat.</p><p>Uniłowski był za życia ostro atakowany, jego książki - konfiskowane przez cenzurę, a on sam oskarżany na łamach prasy o tendencje rozkładowe i antypaństwowe, cynizm, anarchizm i pornografię. Ukuto wręcz termin: ,,uniłowszczyzna\". Ale jednocześnie, mimo młodego wieku, zyskał wysoką pozycję w środowisku literackim; wielu krytyków i pisarzy doceniało jego wybitny talent i widziało w nim wielką nadzieję polskiej młodej prozy.</p><p>Jarosław Iwaszkiewicz pisał o młodym prozaiku: ,,Trzeba przyznać, że rzeczywiście Uniłowski z prawdziwie wściekłą pasją zajmuje się opisywaniem najprzykrzejszych stron życia, codziennej walki z koszmarem ubóstwa materialnego i duchowego, nędzy i choroby\". W swej twórczości ,,wgryza się, wkopuje w życie, zagarnia je silną ręką\", cechuje go ,,zachłanność życia, wieczny głód zjawisk\".</p><p>Z kolei Witold Gombrowicz tak pisał o twórczości autora <i>Wspólnego pokoju</i>: ,,Jedynym dostępnym Uniłowskiemu tematem jest sam Uniłowski i można by powiedzieć, że Uniłowski tylko na gruncie autentycznych przeżyć Uniłowskiego czuje się u siebie w domu\". ,,Literatura jego jest jednocześnie bardzo prymitywna i bardzo (zwłaszcza dla krytyki) trudna, bardzo pospolita i zarazem krańcowo nowoczesna, aktualna\". ,,Każdy, kto zetknął się z nim osobiście, odnosił wrażenie, że to człowiek zrobiony z doskonałego materiału, wolny od wszelkich tandety, że jest w nim głęboka odrębność i jakaś wyższa, nieomal dziecięca naiwność, upoważniająca do wielkich nadziei, na wskroś szlachetna\".</p>\n",
"description_pl": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 1 maja 1909\n \n \n w\n \n Warszawie\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 12 listopada 1937\n \n \n w\n \n Warszawie\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Wspólny pokój</i> (1932), <i>Dzień rekruta</i> (1934), <i>Żyto w dżungli</i> (1936), <i>Pamiętnik morski</i> (1937), <i>Dwadzieścia lat życia</i>(1937).<br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n<p>Wybitny prozaik. Wychowany wśród biedoty na warszawskim Powiślu, zmuszony był od dzieciństwa zarabiać na swoje utrzymanie. W młodym wieku zapadł na gruźlicę, którą leczył w Zakopanem dzięki wsparciu materialnemu Karola Szymanowskigo. Jego debiutancka powieść <i>Wspólny pokój</i>, oparta na naturalistycznie i nieco groteskowo opisanych realiach życia młodych warszawskich literatów z grupy ,,Kwadryga\", wywołała skandal, ale też przyniosła mu znaczny rozgłos. Współpracował z ,,Wiadomościami Literackimi\", na ich łamach publikując kolejny utwór: opowiadanie <i>Dzień rekruta</i>, z powodu którego oskarżano go o obrazę wojska polskiego. Powieści autobiograficznej <i>Dwadzieścia lat życia</i>, nie ukończył w całości, ukazał się jedynie pierwszy tom. Zmarł w wieku zaledwie 28 lat.</p><p>Uniłowski był za życia ostro atakowany, jego książki - konfiskowane przez cenzurę, a on sam oskarżany na łamach prasy o tendencje rozkładowe i antypaństwowe, cynizm, anarchizm i pornografię. Ukuto wręcz termin: ,,uniłowszczyzna\". Ale jednocześnie, mimo młodego wieku, zyskał wysoką pozycję w środowisku literackim; wielu krytyków i pisarzy doceniało jego wybitny talent i widziało w nim wielką nadzieję polskiej młodej prozy.</p><p>Jarosław Iwaszkiewicz pisał o młodym prozaiku: ,,Trzeba przyznać, że rzeczywiście Uniłowski z prawdziwie wściekłą pasją zajmuje się opisywaniem najprzykrzejszych stron życia, codziennej walki z koszmarem ubóstwa materialnego i duchowego, nędzy i choroby\". W swej twórczości ,,wgryza się, wkopuje w życie, zagarnia je silną ręką\", cechuje go ,,zachłanność życia, wieczny głód zjawisk\".</p><p>Z kolei Witold Gombrowicz tak pisał o twórczości autora <i>Wspólnego pokoju</i>: ,,Jedynym dostępnym Uniłowskiemu tematem jest sam Uniłowski i można by powiedzieć, że Uniłowski tylko na gruncie autentycznych przeżyć Uniłowskiego czuje się u siebie w domu\". ,,Literatura jego jest jednocześnie bardzo prymitywna i bardzo (zwłaszcza dla krytyki) trudna, bardzo pospolita i zarazem krańcowo nowoczesna, aktualna\". ,,Każdy, kto zetknął się z nim osobiście, odnosił wrażenie, że to człowiek zrobiony z doskonałego materiału, wolny od wszelkich tandety, że jest w nim głęboka odrębność i jakaś wyższa, nieomal dziecięca naiwność, upoważniająca do wielkich nadziei, na wskroś szlachetna\".</p>\n",
"plural": "",
"genre_epoch_specific": false,
"adjective_feminine_singular": "",
"adjective_nonmasculine_plural": "",
"genitive": "Zbigniewa Uniłowskiego",
"collective_noun": ""
}