HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept
{
"name": "Zygmunt Gloger",
"url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/zygmunt-gloger/",
"sort_key": "gloger zygmunt",
"description": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 3 listopada 1845\n \n \n w\n \n Tybory-Kamianka\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 16 sierpnia 1910\n \n \n w\n \n Warszawie\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Dolinami rzek</i>, <i>Geografia historyczna dawnej Polski</i>, <i>Encyklopedia staropolska</i>, <i>Pieśni ludu</i>, <i>Skarbiec strzechy naszej</i>, <i>Rok polski w życiu tradycji i pieśni</i> (1900), <i>Księga rzeczy polskich</i><br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n<p>Etnograf-folklorysta, krajoznawca, historyk i archeolog, pierwszy prezes Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego. Wychowanek warszawskiej Szkoły Głównej i krakowskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Na kierunek jego zainteresowań wpłynęły niewątpliwie kontakty z Józefem Ignacym Kraszewskim i historykiem Julianem Bartoszewiczem, przyjaciółmi jego rodziców i częstymi gośćmi rodzinnego domu. Później, na studiach nawiązał także ważne i trwałe kontakty z Wincentym Polem i Oskarem Kolbergiem. Uprawiana przez niego archeologia i etnografia miała dać materiał badawczy dla studiów historycznych; ogromny zbiór swoich znalezisk przekazał instytucjom muzealnym w Krakowie i Warszawie (m.in. Akademii Umiejętności, Muzeum Narodowemu i warsz. Bibliotece Publicznej). Gromadził również źródła kultury niematerialnej, wydając studia na temat obrzędów i zwyczajów ludowych (np. <i>Obchody weselne</i> 1869) czy teksty ludowych pieśni i opowieści: <i>Starodawne dumy i pieśni</i> (1877), <i>573 krakowiaki</i> (1877), <i>Kujawiaki\r\nmazurki wyrwasy i dumki pomniejsze</i> (1879), <i>Baśnie i powieści</i> (1879), uzupełniając pracę Oskara Kolberga i in. Prowadząc indywidualną pracę badawczą, utrzymywał rozległe kontakty z uczonymi i pasjonatami we wszystkich zaborach i zagranicą.<br>\r\n\r\nJego relacje z podróży odbywanych po ziemiach polskich stanowią zaczątek reportażu w literaturze polskiej i ten ich walor pozostaje niezmiennie cenny dla dzisiejszych czytelników i badaczy. Książka <i>Białowieża</i> upamiętnia wyprawę krajoznawczą podjętą przez Glogera wspólnie z Henrykiem Sienkiewiczem w 1882 roku.<br>\r\n\r\n</p>\n",
"description_pl": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 3 listopada 1845\n \n \n w\n \n Tybory-Kamianka\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 16 sierpnia 1910\n \n \n w\n \n Warszawie\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Dolinami rzek</i>, <i>Geografia historyczna dawnej Polski</i>, <i>Encyklopedia staropolska</i>, <i>Pieśni ludu</i>, <i>Skarbiec strzechy naszej</i>, <i>Rok polski w życiu tradycji i pieśni</i> (1900), <i>Księga rzeczy polskich</i><br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n<p>Etnograf-folklorysta, krajoznawca, historyk i archeolog, pierwszy prezes Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego. Wychowanek warszawskiej Szkoły Głównej i krakowskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Na kierunek jego zainteresowań wpłynęły niewątpliwie kontakty z Józefem Ignacym Kraszewskim i historykiem Julianem Bartoszewiczem, przyjaciółmi jego rodziców i częstymi gośćmi rodzinnego domu. Później, na studiach nawiązał także ważne i trwałe kontakty z Wincentym Polem i Oskarem Kolbergiem. Uprawiana przez niego archeologia i etnografia miała dać materiał badawczy dla studiów historycznych; ogromny zbiór swoich znalezisk przekazał instytucjom muzealnym w Krakowie i Warszawie (m.in. Akademii Umiejętności, Muzeum Narodowemu i warsz. Bibliotece Publicznej). Gromadził również źródła kultury niematerialnej, wydając studia na temat obrzędów i zwyczajów ludowych (np. <i>Obchody weselne</i> 1869) czy teksty ludowych pieśni i opowieści: <i>Starodawne dumy i pieśni</i> (1877), <i>573 krakowiaki</i> (1877), <i>Kujawiaki\r\nmazurki wyrwasy i dumki pomniejsze</i> (1879), <i>Baśnie i powieści</i> (1879), uzupełniając pracę Oskara Kolberga i in. Prowadząc indywidualną pracę badawczą, utrzymywał rozległe kontakty z uczonymi i pasjonatami we wszystkich zaborach i zagranicą.<br>\r\n\r\nJego relacje z podróży odbywanych po ziemiach polskich stanowią zaczątek reportażu w literaturze polskiej i ten ich walor pozostaje niezmiennie cenny dla dzisiejszych czytelników i badaczy. Książka <i>Białowieża</i> upamiętnia wyprawę krajoznawczą podjętą przez Glogera wspólnie z Henrykiem Sienkiewiczem w 1882 roku.<br>\r\n\r\n</p>\n",
"plural": "",
"genre_epoch_specific": false,
"adjective_feminine_singular": "",
"adjective_nonmasculine_plural": "",
"genitive": "Zygmunta Glogera",
"collective_noun": ""
}