HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept
{
"name": "Zygmunt Kaczkowski",
"url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/zygmunt-kaczkowski/",
"sort_key": "kaczkowski zygmunt",
"description": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 2 maja 1825\n \n \n w\n \n Kamionka Wołoska\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 7 września 1896\n \n \n w\n \n Paryżu\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dd>Najważniejsze dzieła</dd><i>Ostatni z Nieczujów</i> (<i>Bitwa o chorążankę</i>, opowiadanie 1851; <i>Kasztelanice Lubaczewscy</i>, opowiadanie 1851; <i>Pierwsza wyprawa pana Marcina</i> a.: <i>Pan Franciszek Pułaski</i>, opowiadanie 1852; <i>Gniazdo Nieczujów</i> a.: <i>Dom Nieczujów</i>, opowiadanie 1852; <i>Swaty na Rusi</i>, opowiadanie 1852; <i>Murdelio</i>, powieść 1853; <i>Mąż szalony</i>, powieść 1855; <i>Grób Nieczui</i>, powieść 1857), <i>Dziwożona</i> (powieść 1855), <i>Wnuczęta</i> (powieść 1855), <i>Rozbitek</i> (powieść 1861), <i>Anuncjata</i> (powieść 1858), <i>Żydowscy</i> (powieść, 1860), <i>Kobieta w Polsce</i> (studium historyczno-obyczajowe 1850, wyd. 1895), <i>Mój pamiętnik z lat 1833-1843</i> (tom wspomnień 1899), <i>Pieśni z otchłani</i> (tom wierszy 1846, wyd. 1920)<br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n<p>Powieściopisarz, publicysta i poeta, używający również pseudonimu Ein Pole (tj. niem. Polak). Był synem Ignacego Kaczkowskiego herbu Pomian, zarządcy majątku Aleksandra Fredry w Cisnej. W sposób typowy dla swojego statusu klasowego był zaangażowany w ówczesne życie społeczne i polityczne Galicji. Studiował na uniwersytetach we Lwowie, Wiedniu i Lipsku; gospodarował w majątku swojego ojca oraz samodzielnie, u boku ojca wziął udział w powstaniu krakowskim (1846), po klęsce zrywu przebywał dwa lata w więzieniu austriackim w Sanoku, 28 czerwca 1847 wraz z ojcem skazany został na karę śmierci za działalność polityczną, wykonaniu wyroku przeszkodził wybuch Wiosny Ludów, w której Kaczkowski wziął aktywny udział, następnie zajmował się również organizacją zaplecza powstańczego podczas zrywu styczniowego 1863 r. Jednak po rzezi galicyjskiej i rewolucji Wiosny Ludów poglądy Kaczkowskiego uległy zmianie, miejsce haseł demokratycznych zastąpił program pracy organicznej na roli i solidaryzmu społecznego. Działał jako płatny agent austriacki. W istocie jego działalność podczas powstania styczniowego przyczyniła się do obezwładnienia i rozbicia organizacji w Galicji. Możliwe, że akces Kaczkowskiego w szeregi aparatu szpiegowskiego związany był z powtórnym pobytem w więzieniu: za zdradę stanu, o którą oskarżono go w związku z publikacją w jego piśmie ,,Głos\" odezwy Agatona Gillera <i>Posłanie do wszystkich rodaków na ziemi polskiej</i>, został skazany 7 października 1861 na 7 lat ciężkiego więzienia, jednak wyrok zakończył się 8 grudnia 1862 na mocy aktu ułaskawienia przez cesarza Franciszka Józefa I.\r\n</p>\r\n\r\n<p>Nutę liryczną trąciła w nim muza raz właściwie, podczas wydarzeń 1846 roku: tworzył wtedy krążące w odpisach po kraju wiersze, które po latach złożyły się na zbiór <i>Pieśni z otchłani</i>. Publicystykę zaczął uprawiać jeszcze w latach 40. XIX w., posyłając artykuły do lwowskiego ,,Dziennika Mód Paryskich\", następnie w 1861 założył pismo ,,Głos\", jednakże --- również na łamach prasy --- teksty jego, na które publiczność reagowała najgoręcej i na które czekała, to dzieła prozatorskie. Wśród nich najważniejszy jest barwny, oparty o własne doświadczenia i obserwacje, okraszony archaizowaną nieco polszczyzną obraz życia polskiej szlachty w XVIII w. To on, przed Sienkiewiczem, rozczytał Polaków w serialowych opowieściach awanturniczo-obyczajowych o dawnych dziejach.</p>\n",
"description_pl": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 2 maja 1825\n \n \n w\n \n Kamionka Wołoska\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 7 września 1896\n \n \n w\n \n Paryżu\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dd>Najważniejsze dzieła</dd><i>Ostatni z Nieczujów</i> (<i>Bitwa o chorążankę</i>, opowiadanie 1851; <i>Kasztelanice Lubaczewscy</i>, opowiadanie 1851; <i>Pierwsza wyprawa pana Marcina</i> a.: <i>Pan Franciszek Pułaski</i>, opowiadanie 1852; <i>Gniazdo Nieczujów</i> a.: <i>Dom Nieczujów</i>, opowiadanie 1852; <i>Swaty na Rusi</i>, opowiadanie 1852; <i>Murdelio</i>, powieść 1853; <i>Mąż szalony</i>, powieść 1855; <i>Grób Nieczui</i>, powieść 1857), <i>Dziwożona</i> (powieść 1855), <i>Wnuczęta</i> (powieść 1855), <i>Rozbitek</i> (powieść 1861), <i>Anuncjata</i> (powieść 1858), <i>Żydowscy</i> (powieść, 1860), <i>Kobieta w Polsce</i> (studium historyczno-obyczajowe 1850, wyd. 1895), <i>Mój pamiętnik z lat 1833-1843</i> (tom wspomnień 1899), <i>Pieśni z otchłani</i> (tom wierszy 1846, wyd. 1920)<br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n<p>Powieściopisarz, publicysta i poeta, używający również pseudonimu Ein Pole (tj. niem. Polak). Był synem Ignacego Kaczkowskiego herbu Pomian, zarządcy majątku Aleksandra Fredry w Cisnej. W sposób typowy dla swojego statusu klasowego był zaangażowany w ówczesne życie społeczne i polityczne Galicji. Studiował na uniwersytetach we Lwowie, Wiedniu i Lipsku; gospodarował w majątku swojego ojca oraz samodzielnie, u boku ojca wziął udział w powstaniu krakowskim (1846), po klęsce zrywu przebywał dwa lata w więzieniu austriackim w Sanoku, 28 czerwca 1847 wraz z ojcem skazany został na karę śmierci za działalność polityczną, wykonaniu wyroku przeszkodził wybuch Wiosny Ludów, w której Kaczkowski wziął aktywny udział, następnie zajmował się również organizacją zaplecza powstańczego podczas zrywu styczniowego 1863 r. Jednak po rzezi galicyjskiej i rewolucji Wiosny Ludów poglądy Kaczkowskiego uległy zmianie, miejsce haseł demokratycznych zastąpił program pracy organicznej na roli i solidaryzmu społecznego. Działał jako płatny agent austriacki. W istocie jego działalność podczas powstania styczniowego przyczyniła się do obezwładnienia i rozbicia organizacji w Galicji. Możliwe, że akces Kaczkowskiego w szeregi aparatu szpiegowskiego związany był z powtórnym pobytem w więzieniu: za zdradę stanu, o którą oskarżono go w związku z publikacją w jego piśmie ,,Głos\" odezwy Agatona Gillera <i>Posłanie do wszystkich rodaków na ziemi polskiej</i>, został skazany 7 października 1861 na 7 lat ciężkiego więzienia, jednak wyrok zakończył się 8 grudnia 1862 na mocy aktu ułaskawienia przez cesarza Franciszka Józefa I.\r\n</p>\r\n\r\n<p>Nutę liryczną trąciła w nim muza raz właściwie, podczas wydarzeń 1846 roku: tworzył wtedy krążące w odpisach po kraju wiersze, które po latach złożyły się na zbiór <i>Pieśni z otchłani</i>. Publicystykę zaczął uprawiać jeszcze w latach 40. XIX w., posyłając artykuły do lwowskiego ,,Dziennika Mód Paryskich\", następnie w 1861 założył pismo ,,Głos\", jednakże --- również na łamach prasy --- teksty jego, na które publiczność reagowała najgoręcej i na które czekała, to dzieła prozatorskie. Wśród nich najważniejszy jest barwny, oparty o własne doświadczenia i obserwacje, okraszony archaizowaną nieco polszczyzną obraz życia polskiej szlachty w XVIII w. To on, przed Sienkiewiczem, rozczytał Polaków w serialowych opowieściach awanturniczo-obyczajowych o dawnych dziejach.</p>\n",
"plural": "",
"genre_epoch_specific": false,
"adjective_feminine_singular": "",
"adjective_nonmasculine_plural": "",
"genitive": "Zygmunta Kaczkowskiego",
"collective_noun": ""
}