HTTP 200 OK
Allow: GET, POST, HEAD, OPTIONS
Content-Type: application/json
Vary: Accept
{
"name": "Zygmunt Miłkowski",
"url": "https://eink.wolnelektury.pl/katalog/autor/zygmunt-milkowski/",
"sort_key": "mil~0kowski zygmunt",
"description": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 23 marca 1824\n \n \n w\n \n Saraceja\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 11 stycznia 1915\n \n \n w\n \n Lozanna\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Wasyl Hołub</i> (1858), <i>Udział Polaków w sprawie wschodniej</i> (1858), <i>Handzia Zahornicka</i> (1859), <i>Pamiętniki włóczęgi</i>, <i>Starodubowska sprawa</i> (1862), <i>Historia o pra-pra-pra... wnuku</i> (1860), <i>Uskoki</i> (1870), <i>Wrzeciono</i>, <i>Emancypowana</i> (1873), <i>Wnuk chorążego</i>, <i>Nad rzekami Babilonu</i>, <i>Rycerz chrześcijański</i>, <i>Od kolebki przez życie</i> (1901), <i>Sprawa ruska w stosunku do sprawy polskiej</i> (1902)<br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n<p>Polski powieściopisarz i publicysta, znany przede wszystkim pod pseudonimem Teodor Tomasz Jeż (publikował także jako Władysław Bonar, Z.F.M. i Fortunat Metko). Wiele lat żył na emigracji w Szwajcarii. Ukończył wydział matematyczno-fizyczny Liceum w Odessie, a w 1847 roku wyjechał do Kijowa, by dalej studiować matematykę. Jednak już rok później wyruszył na Węgry, by wziąć udział w tamtejszym powstaniu podczas Wiosny Ludów. Po upadku powstania dużo podróżował: do Serbii, Anglii, Turcji, Francji, Belgii, Galicji. W 1851 r. wyjechał do Mołdawii jako ajent Komitetu Centralnego Demokracji Europejskiej. W latach 1853--55 był obserwatorem wojny w Serbii i Bułgarii. W 1863 r. został mianowany pułkownikiem przez Centralny Komitet Narodowy i zorganizował w Tulczy oddział powstańczy, który został rozbrojony przez Rumunów. W 1872 r. osiadł w Lozannie w Szwajcarii, gdzie założył zakład naukowy. Nie był jednak w stanie go utrzymać i w 1877 r. zamknął go z wielkimi stratami. W latach 1866--1867 redagował ,,Niepodległość\", a w latach 1887--1897 ,,Wolne Słowo Polskie\" w Paryżu. Współpracował z ,,Dziennikiem Literackim\", ,,Demokratą Polskim\", ,,Gazetą Warszawską\". W 1887 ogłosił pracę <i>Rzecz o obronie czynnej i skarbie narodowym</i>. Był jednym z założycieli Ligi Narodowej Polskiej. Interesowały go obyczaje i kultura chłopska, wiele uwagi w swych utworach poświęcił Ukrainie, prowadząc rodzaj dokumentacji etnograficznej. W powieściach przedstawiał życie Ukraińców i Polaków, krytycznie oceniając postawę szlachty wobec ludu ukraińskiego i zgodnie z trzeźwą oceną rzeczywistości obarczając ją odpowiedzialnością za istniejące konflikty. Pisał też o emancypacji kobiet oraz ruchach powstańczych. Jego twórczość charakteryzował żołnierski rozmach, chętnie sięgał po egzotyczne tło wydarzeń i nie wahał się prezentować radykalnych poglądów społeczno-politycznych.\r\n</p>\n",
"description_pl": "<dl>\n \n <dt>Ur.</dt>\n <dd>\n \n \n 23 marca 1824\n \n \n w\n \n Saraceja\n \n \n </dd>\n \n \n <dt>Zm.</dt>\n <dd>\n \n \n 11 stycznia 1915\n \n \n w\n \n Lozanna\n \n \n </dd>\n \n\n \n\n</dl>\n\n<dl><dt>Najważniejsze dzieła: </dt><dd> <i>Wasyl Hołub</i> (1858), <i>Udział Polaków w sprawie wschodniej</i> (1858), <i>Handzia Zahornicka</i> (1859), <i>Pamiętniki włóczęgi</i>, <i>Starodubowska sprawa</i> (1862), <i>Historia o pra-pra-pra... wnuku</i> (1860), <i>Uskoki</i> (1870), <i>Wrzeciono</i>, <i>Emancypowana</i> (1873), <i>Wnuk chorążego</i>, <i>Nad rzekami Babilonu</i>, <i>Rycerz chrześcijański</i>, <i>Od kolebki przez życie</i> (1901), <i>Sprawa ruska w stosunku do sprawy polskiej</i> (1902)<br>\r\n\r\n</dd></dl>\r\n\r\n<p>Polski powieściopisarz i publicysta, znany przede wszystkim pod pseudonimem Teodor Tomasz Jeż (publikował także jako Władysław Bonar, Z.F.M. i Fortunat Metko). Wiele lat żył na emigracji w Szwajcarii. Ukończył wydział matematyczno-fizyczny Liceum w Odessie, a w 1847 roku wyjechał do Kijowa, by dalej studiować matematykę. Jednak już rok później wyruszył na Węgry, by wziąć udział w tamtejszym powstaniu podczas Wiosny Ludów. Po upadku powstania dużo podróżował: do Serbii, Anglii, Turcji, Francji, Belgii, Galicji. W 1851 r. wyjechał do Mołdawii jako ajent Komitetu Centralnego Demokracji Europejskiej. W latach 1853--55 był obserwatorem wojny w Serbii i Bułgarii. W 1863 r. został mianowany pułkownikiem przez Centralny Komitet Narodowy i zorganizował w Tulczy oddział powstańczy, który został rozbrojony przez Rumunów. W 1872 r. osiadł w Lozannie w Szwajcarii, gdzie założył zakład naukowy. Nie był jednak w stanie go utrzymać i w 1877 r. zamknął go z wielkimi stratami. W latach 1866--1867 redagował ,,Niepodległość\", a w latach 1887--1897 ,,Wolne Słowo Polskie\" w Paryżu. Współpracował z ,,Dziennikiem Literackim\", ,,Demokratą Polskim\", ,,Gazetą Warszawską\". W 1887 ogłosił pracę <i>Rzecz o obronie czynnej i skarbie narodowym</i>. Był jednym z założycieli Ligi Narodowej Polskiej. Interesowały go obyczaje i kultura chłopska, wiele uwagi w swych utworach poświęcił Ukrainie, prowadząc rodzaj dokumentacji etnograficznej. W powieściach przedstawiał życie Ukraińców i Polaków, krytycznie oceniając postawę szlachty wobec ludu ukraińskiego i zgodnie z trzeźwą oceną rzeczywistości obarczając ją odpowiedzialnością za istniejące konflikty. Pisał też o emancypacji kobiet oraz ruchach powstańczych. Jego twórczość charakteryzował żołnierski rozmach, chętnie sięgał po egzotyczne tło wydarzeń i nie wahał się prezentować radykalnych poglądów społeczno-politycznych.\r\n</p>\n",
"plural": "",
"genre_epoch_specific": false,
"adjective_feminine_singular": "",
"adjective_nonmasculine_plural": "",
"genitive": "Zygmunta Miłkowskiego",
"collective_noun": ""
}