Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Tak, dorzucę się do Wolnych Lektur! Tym razem nie pomogę, przechodzę prosto do biblioteki
Strona główna Katalog Autor
Gabriela Zapolska

Gabriela Zapolska

Sortuj:

Twórczość Gabriela Zapolska

powieść psychologiczna Modernizm Dramat Epika Komedia Nowela Opowiadanie Powieść Tragifarsa Alkohol Bóg Bogactwo Brat Brud Bunt Chciwość Choroba Chrzest Cierpienie Cmentarz Córka Czas Dom Dorosłość Duma Dziecko Dziedzictwo Dziewictwo Erotyzm Flirt Gospodyni Grzech Honor Idealista Imię Język Jedzenie Kara Klęska Kobieta Kobieta "upadła" Kondycja ludzka Kradzież Krzywda Ksiądz Kuszenie Łzy Lud Mądrość Mąż Małżeństwo Matka Mężczyzna Miasto Mieszczanin Miłość Miłość niespełniona Miłość romantyczna Miłość tragiczna Mizoginia Mucha Namiętność Nauka Obowiązek Obraz świata Obyczaje Odwaga Ojciec Oko Pan Piętno Pieniądz Plotka Poświęcenie Pozycja społeczna Praca Prawda Przemiana Przemoc Przysięga Ptak Religia Rodzina Rozpacz Ślub Śmiech Śmierć Sąd Samobójstwo Samotność Seks Sierota Siła Siostra Skąpiec Sługa Smutek Sprawiedliwość Strój Sumienie Syn Szaleństwo Szantaż Tchórzostwo Tęsknota Trucizna Trup Upadek Walka Wdowa Wiedza Władza Żona Zabobony Zapach Zaręczyny Zbrodnia Zdrada Zdrowie Zemsta

O autorze

Gabriela Zapolska
fot. autor nieznany, domena publiczna

Gabriela Zapolska

Ur.
30 marca 1857 w Podhajce
Zm.
21 grudnia 1921 w Lwów
Najważniejsze dzieła:
Moralność pani Dulskiej, Kaśka Kariatyda, Menażeria ludzka, Sezonowa miłość, Panna Maliczewska (1910)

Właśc. Maria Gabriela Janowska z Korwin-Piotrowskich, primo voto Śnieżko, inne pseudonimy: Marya, Józef Maskoff, Walery Tomicki. Autorka opowiadań, powieści i utworów scenicznych, aktorka. Publikowała swe utwory w prasie lwowskiej, krakowskiej i warszawskiej (debiutowała ogłoszonym w 1881 r. w »Gazecie Krakowskiej« opowiadaniem Jeden dzień z życia róży). Jej dzieła wyróżniały się dominującym naturalizmem o tonie dydaktycznym i publicystycznym oraz zaangażowaniem społecznym. Stała się symbolem walki z zakłamaniem tzw. moralności mieszczańskiej. Zapolska pisała o drastycznych jak na jej czasy tematach, np. o prostytucji czy chorobach wenerycznych (O czym się nie mówi 1909, O czym się nawet myśleć nie chce 1914). Z tego powodu jej twórczość stała się przedmiotem krytyki ze strony kół zachowawczych.
Zapolska występowała w polskich, a także europejskich teatrach. W rozwoju kariery przeszkadzał jej krnąbrny charakter. Z tego powodu nie mogła dojść do porozumienia z dyrektorami teatrów. Ostatnie lata swego życia pisarka spędziła w willi „Skiz”, oszukana, otumaniona i pozbawiona majątku przez hipnotyzera.

  • autor: Paweł Przybysz

SCENA II

Dulska — Hanka
Hanka bosa — spódnica ledwo zawiązana, koszula, kaftanik narzucony — niesie smolaki i...

Gabriela Zapolska, Moralność pani Dulskiej

Tymczasem przecież coś go we wnętrzu ssie jak wąż, a śliny w ustach pełno.

Janek...

Gabriela Zapolska, Menażeria ludzka, Bydlę

Kampanię rozpoczyna księżniczka młodsza, szatynka, o twarzy schorowanego anioła i długich warkoczach ukraińskiej dziewki. Siada...

Gabriela Zapolska, Menażeria ludzka, Gołąbki
  • NIP: 952-187-70-87
  • KRS: 0000070056
  • REGON: 017423865
  • Numer konta: 75 1090 2851 0000 0001 4324 3317
Wolne Lektury to projekt prowadzony przez fundację Wolne Lektury.
MKiDN
Strona biblioteki Wolne Lektury powstała dzięki dofinansowaniu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.