Motyw: Sierota

Olek i Wikta siedzieli na kufrze, górowali nad czernią, która skakała, krzyczała, przeklinała albo chrapała...

Pocałowałem w rękę — serdecznie. Aż mama na mnie spojrzała i pogłaskała po głowie.

Cieszę się...

— Tak leciałem, żeby pana dogonić.

— Bałeś się?

— Ta czego się miałem bać?

Nie, nie bał...