Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 454 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Józef Flawiusz

Józef Flawiusz

Sortuj:

O autorze

Józef Flawiusz
Aut. Jan Caspar Philips, domena publiczna, Wikimedia Commons

Józef Flawiusz

Ur.
37 r. w Jerozolima
Zm.
ok. 100 r. w Rzym
Najważniejsze dzieła:
Wojna żydowska, Dawne dzieje Izraela (Starożytności żydowskie), Przeciw Apionowi, Autobiografia

Historyk żydowski piszący po grecku. Urodzony w Jerozolimie jako Josef Ben Matatia (syn Mateusza), pochodził ze znakomitego rodu kapłańskiego. W roku 64 został wysłany do Rzymu z misją przekonania cesarza Nerona, by uwolnił więzionych kapłanów jerozolimskich. Początkowo niechętny powstaniu przeciw Rzymianom, po jego wybuchu, w roku 66, objął dowództwo nad powstańcami w Galilei. Po zaciekłej obronie twierdzy Jotapata dostał się do niewoli. Przepowiedział wrogiemu naczelnemu dowódcy, Wespazjanowi, że zostanie cesarzem, i po dwóch latach, kiedy zapowiedź się spełniła, został uwolniony. Pozostał z wojskami rzymskimi do końca wojny, służąc jako negocjator między Rzymianami a obrońcami Jerozolimy. Po wojnie osiadł w Rzymie, otrzymał rzymskie obywatelstwo, przyjął nazwisko swoich patronów, Flawiuszów, i poświęcił się pracy pisarskiej.