Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 463 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Kornel Makuszyński

Kornel Makuszyński

Sortuj:

Epika Dwudziestolecie międzywojenne Kornela Makuszyńskiego

Epika Opowiadanie Powieść Bieda Bijatyka Bóg Bogactwo Bohaterstwo Broń Brud Burza Choroba Ciało Ciemność Cień Cierpienie Cisza Czas Deszcz Diabeł Dobro Dom Duch Duma Dusza Dźwięk Dzieciństwo Dziecko Dziewictwo Fałsz Głód Gniew Grób Gwiazda Hańba Handel Honor Idealista Jedzenie Kaleka Kara Kłamstwo Kłótnia Klejnot Kobieta Kobieta demoniczna Kondycja ludzka Konflikt Koniec świata Kradzież Krew Król Ksiądz Książka Księżyc Łzy Las Lato Lekarz List Literat Los Lustro Mądrość Mąż Marzenie Maszyna Matka Mędrzec Melancholia Miasto Miłość Miłość niespełniona Miłość silniejsza niż śmierć Miłość tragiczna Miłosierdzie Milczenie Mizoginia Młodość Morze Muzyka Natura Nauczyciel Nauka Niebezpieczeństwo Niebo Niewola Noc Nuda Obowiązek Obraz świata Obrzędy Odwaga Ofiara Ogień Ojciec Oko Okręt Okrucieństwo Opieka Owad Piękno Pieniądz Pies Podróż Podstęp Poeta Poezja Pogarda Pogrzeb Pojedynek Polityka Potop Potwór Pożądanie Praca Prawda Prawo Przebranie Przemiana Przemoc Przyjaźń Przysięga Przywódca Ptak Radość Religia Rozczarowanie Rozpacz Rozum Rzeka Śmiech Śmierć Śpiew Świątynia Światło Świt Sąd Sędzia Sen Siła Sława Słońce Słowo Sługa Smutek Spotkanie Sprawiedliwość Starość Strach Strój Stworzenie Syn Szaleństwo Szczęście Szkoła Sztuka Tajemnica Tęsknota Teatr Trup Ucieczka Uczeń Uczta Upiór Vanitas Walka Wiatr Więzień Wieczór Wiedza Wierność Wieś Wiosna Władza Woda Wojna Wróg Współczucie Współpraca Wspomnienia Wyrzuty sumienia Żart Żona Żyd Zabawa Zapach Zazdrość Zdrada Zemsta Zgoda Ziemia Zło Zwierzę Zwycięstwo

O autorze

Kornel Makuszyński
fot. autor nieznany, domena publiczna, Wikimedia Commons

Kornel Makuszyński

Ur.
8 stycznia 1884 w Stryj
Zm.
31 lipca 1953 w Zakopane
Najważniejsze dzieła:
humoreski (1910), Bardzo dziwne bajki (1916), Bezgrzeszne lata (1925), O dwóch takich co ukradli księżyc (1928), Przyjaciel wesołego diabła (1930), Panna z mokrą głową (1932), Wyprawa pod psem (1935), Awantura o Basię (1937), Szaleństwa panny Ewy (1940), Koziołek-Matołek, Małpka Fiki-Miki, Szatan z siódmej klasy

Kornel Makuszyński to polski poeta i prozaik, krytyk teatralny, publicysta, felietonista oraz członek Polskiej Akademii Nauk. Jeden z bardziej popularnych pisarzy dwudziestolecia międzywojennego, twórca lubianych książek dla dzieci, młodzieży i dorosłych czytelników, a także jeden z – wraz z Marianem Walentynowiczem – pionierów komiksu (seria o przygodach Koziołka Matołka).

Autor ,Awantury o Basię przyszedł na świat w 1884 roku w Stryju, znajdującym się wówczas pod zaborem austriackim. Pochodził z wielodzietnej, wojskowo-urzędniczej rodziny. Ojciec Kornela Makuszyńskiego zmarł, gdy chłopiec miał zaledwie 10 lat – niedługo potem matka wraz z dziećmi przeprowadziła się do Przemyśla, gdzie przyszły pisarz rozpoczął naukę w szkole, następnie edukację kontynuował we Lwowie.

Makuszyński pierwsze wiersze zaczął pisać jako nastolatek – co ciekawe, jego recenzentem był wówczas Leopold Staff. We Lwowie przyszły autor Awantury o Basię studiował polonistykę i romanistykę (tę ostatnią również na paryskiej Sorbonie), wiele także podróżował --- w towarzystwie Kasprowicza, Staffa i Orkana zwiedził między innymi Włochy i Niemcy.

W 1911 roku Kornel Makuszyński ożenił się z Emilią Bażeńską. Początkowo młodzi mieszkali na Litwie i Ukrainie – przez jakiś czas pisarz był nawet kierownikiem literackim Teatru Polskiego w Kijowie, jednak po I wojnie osiedlili się na warszawskim Mokotowie. W stolicy Makuszyński stał się szybko znaczącym członkiem środowiska literackiego i jego kariera pisarska nabrała rozpędu. Po śmierci pierwszej żony wziął ponownie ślub ze śpiewaczką Janiną Gluzińską.

W Warszawie pisarz przeżył okupację niemiecką, a podczas powstania warszawskiego współpracował z prasą podziemną. Pod koniec wojny przeniósł się do Krakowa, a w 1944 roku zamieszkał na stałe w ukochanym Zakopanem, gdzie zmarł 31 lipca 1953 r.

Warto zaznaczyć, że powojenne życie osobiste i zawodowe Kornela Makuszyńskiego naznaczone było politycznymi represjami – jego książki zostały objęte zakazem publikowania jako niespójne z obowiązującymi wytycznymi socrealizmu w sztuce. Ponadto ich autor naraził się przyszłej władzy jeszcze przed II wojną, wchodząc w konflikt z przyszłym wielokrotnym ministrem, Wincentym Rzymowskim.

Obecnie książki Makuszyńskiego odzyskały popularność, a on sam jest dzisiaj patronem wielu szkół i doczekał się nagrody literackiej swego imienia, przyznawanej od 1994 roku.