Maurice Maeterlinck

Ur.

29 sierpnia 1862 w Gandawa

Zm.

6 maja 1949 w Nicea

Najważniejsze dzieła:

Intruz (1890), Ślepcy (1890), Peleas i Melisanda (1892), Życie pszczół (1901), Błękitny ptak (1908), Życie termitów (1926)

Belgijski dramaturg, eseista, poeta, piszący w języku francuskim. Debiutował tomikiem symbolistycznej poezji Serres chaudes (1889), napisanej białym wierszem. Znany jest przede wszystkim jako twórca dramatu symbolistycznego, który zapoczątkował utworem Księżniczka Malena (1889). Jego wczesne, naznaczone pesymizmem sztuki odznaczają się tajemniczą, nastrojową atmosferą, bohaterowie są bierni, bezradni wobec sił losu. W oszczędnych, pełnych urwanych myśli i niedopowiedzeń, dialogach najważniejsze jest to, co nie zostaje wypowiedziane. Popularnością cieszyła się również seria esejów filozoficzno-przyrodniczych Maeterlincka, szczególnie Życie pszczół (1901), w którym ukazuje wiele analogii pomiędzy życiem pszczół i życiem ludzi. Otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury za rok 1911 za ,,wielostronną działalność literacką, w szczególności za utwory dramatyczne, wyróżniające się bogactwem wyobraźni i poetycką fantazją".