- Ur.
-
29 kwietnia 1875
w
Jesi
- Zm.
-
13 lutego 1950
w
Wikon
- Najważniejsze dzieła:
-
Scaramouche,
Kapitan Blood: Powieść o korsarzach siedemnastego wieku,
Sokół morski
Włosko-brytyjski pisarz, autor przygodowych powieści historycznych.
Urodził się we Włoszech jako syn pary śpiewaków operowych, angielskiej matki i włoskiego ojca. Za młodu mieszkał u dziadków w Wielkiej Brytanii, jako siedmiolatek dołączył do rodziców w Portugalii, gdzie uczęszczał do szkoły podstawowej; naukę kontynuował w Szwajcarii. Kiedy w wieku 17 lat powrócił do Wielkiej Brytanii, władał pięcioma językami. Początkowo pracował jako tłumacz w brazylijskim handlu kawą, jednocześnie w wolnym czasie zajmował się twórczością literacką.
Debiutował w roku 1898 opowiadaniem Czerwona maska, które ukazało się w londyńskim miesięczniku „The Ludgate”. Kolejne opowiadania i nowele, umiejętnie łączące historyczne fakty z pomysłową narracją, publikował w mających szersze zasięgi czasopismach brytyjskich i amerykańskich. Jego pierwsza powieść The Lovers of Yvonne ukazała się w odcinkach w brytyjskim tygodniku „Short Stories“ w roku 1902. Po wydaniu w roku 1905 swojej drugiej powieści, Rycerza tawerny, Sabatini poświęcił się całkowicie pisarstwu. Kontynuował pisanie opowiadań i nowel dla czasopism, jednocześnie niemal co roku publikował nową powieść.
Sławę i majątek zyskał dopiero po ćwierćwieczu od debiutu, dzięki powieści Scaramouche (1921), z akcją rozgrywającą się w czasie rewolucji francuskiej, oraz serii opowiadań o przygodach kapitana Blooda, splecionych następnie przez autora w ciągłą narrację powieściową, która ukazała się drukiem rok później. Po sukcesie obu książek wszystkie wcześniejsze powieści Sabatiniego szybko wznowiono i przetłumaczono na wiele języków, m.in. najpopularniejszą z nich, pt. Sokół morski, pierwotnie opublikowaną w roku 1915.
Rafael Sabatini był autorem ogółem 34 powieści, licznych opowiadań, z których część zebrano w zbiory, kilku pozycji książkowych należących do literatury faktu oraz kilku sztuk teatralnych.
