Søren Kierkegaard

Ur.

5 maja 1813 w Kopenhaga

Zm.

11 listopada 1855 w Kopenhaga

Najważniejsze dzieła:

Bojaźń i drżenie. Choroba na śmierć (oryg. Frygt og Bæven. Sygdommen til Døden), Albo-albo (oryg. Enten-eller), Okruchy filozoficzne. Chwila (oryg. Philosophiske Smuler. Øieblikket), Pojęcie lęku: psychologicznie orientujące proste rozważanie o dogmatycznym problemie grzechu pierworodnego przez Virgiliusa Haufniensis (oryg. Begrebet Angest. En simpel psychologisk-paapegende Overveielse i Retning af det dogmatiske Problem om Arvesynden), O pojęciu ironii z nieustającym odniesieniem do Sokratesa (oryg. Om Begrebet Ironi med stadigt Hensyn til Socrates)

Właśc. Søren Aabye Kierkegaard.

Duński filozof, poeta romantyczny i teolog, uznawany za jednego z prekursorów filozofii egzystencjalnej, a także psychologii. Swoją myśl rozwijał w opozycji do racjonalizmu i panteizmu heglizmu, zajmował się interpretacją podstawowych pojęć chrześcijaństwa (m.in. grzechu pierworodnego), nawiązując do nawiązując do Pascala, Schellinga czy Augustyna; religijnie był zwolennikiem pietyzmu jako nurtu w luteranizmie.