- Ur.
-
24 sierpnia 1858
w
Wólka Kozłowska
- Zm.
-
20 kwietnia 1945
w
Piaseczno
- Najważniejsze dzieła:
-
Na kresach lasów,
Dwanaście lat w kraju Jakutów,
Na daleki Wschód,
Droga do wolności
Polski pisarz, działacz polityczny i niepodległościowy, zesłaniec, podróżnik i etnograf, autor książek obrazujących kultury Syberii i Dalekiego Wschodu.
W młodości związany z ruchem socjalistycznym, zakładał robotnicze kółka oporu. W roku 1878 został aresztowany i osadzony w Cytadeli warszawskiej. W 1879 roku za udział w buncie więźniów zesłano go na Syberię, gdzie ożenił się z Jakutką i rozpoczął pracę literacką. Tworzył nowele, publikowane w warszawskim ,,Głosie”, i spisywał relacje etnograficzne, które stały się podstawą dla monografii Dwanaście lat w kraju Jakutów. Po zakończeniu zesłania, w roku 1892, osiadł w Irkucku, a dwa lata później przeniósł się do Petersburga. Od roku 1898 mieszkał w Warszawie. Dzięki poparciu rosyjskiego cesarskiego Towarzystwa Geograficznego odbył w latach 1903--1904 podróż naukową do Japonii i Chin, która zaowocowała książką Na Daleki Wschód.
Po powrocie do kraju uczestniczył w rewolucji roku 1905, był więziony w X Pawilonie Cytadeli. Od roku 1910 mieszkał w Paryżu, po wybuchu pierwszej wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich. W roku 1918 został ministrem informacji i propagandy w lubelskim rządzie Ignacego Daszyńskiego. W latach 1927–1930 pełnił funkcję prezesa Związku Zawodowego Literatów Polskich, był pierwszym prezesem powstałej w roku 1933 Polskiej Akademii Literatury.
