Gdy mówił, pies odpowiadał mu głosem podobnym do łkania. Gdy milczał, pies wpatrywał się w...
Gdyby był zwyczajnym, byle jakim psem, zaszczekałby z radości, czego jednak nie czynił nigdy. Tylko...
O pierwszym świtaniu, gdy niebo na wschodzie zabarwiło się czerwienią i gdy zaszemrały liście na...
Naturalista rozpoznałby w nim od razu czarnego kundla. Był to Apasz, smętny, sponiewierany, niewypowiedzianie znużony...
Pies skomlił cicho, ledwie słyszalnym skomleniem, złożonym z najcichszych jęków szczęścia, trwogi i żalu. Patrzył...
Z chłodnego cienia wylazł stary, śmiertelnie sfatygowany kundel, tak oblazły, że nawet pchły nie miały...
Czarne myśli skakały mu po głowie jak czarne pchły po ogonie. Znużony potężnym rozmyślaniem przymykał...
Niedaleko od brzegu na ogromnych drzwiach, wyrwanych z jakiejś zburzonej stodoły, trzymając się kurczowo występów...
Przy progu stał okryty soplami lodu rudy Urr i kręcąc kosmatym łebkiem, z podziwem przyglądał...
Lis biegł na nartach, zręcznie wymijając zwalone drzewa, wystające z ziemi kępy i ogromne głazy...
Na przykład w Chłopach Reymonta pies jest wiernym przyjacielem człowieka, a w powieści W pustyni i w puszczy szczególnym bohaterem literackim (tzw. bohaterem zwierzęcym). W zbiorze opatrzonym tym hasłem nie uwzględnialiśmy zazwyczaj fragmentów np. Bajek I. Krasickiego, ponieważ tam pies (podobnie jak inne zwierzęta) stanowi alegoryczny znak cech ludzkich.
