Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
![[Bluszcze! Jakimi zwisacie wdziękiem...]](/media/book/cover_clean/moreas-bluszcze-jakimi-zwisacie-wdziekiem_yQVsqeU.jpg)
![[Gwałcąc nagle tych dżdżystych dni...]](/media/book/cover_clean/moreas-gwalcac-nagle-tych-dzdzystych_ugrREAp.jpg)
![[Róże, które kochałem...]](/media/book/cover_clean/moreas-roze-ktore-kochalem_tafe3EY.jpg)
![[Samotny, zadumany...]](/media/book/cover_clean/moreas-samotny-zadumany_PP9aoHm.jpg)
Jest to stan głębokiego, egzystencjalnego smutku, poczucia straty (często nie mającej określonego przedmiotu) oraz bezpowrotnego zagubienia sensu życia. Melancholię wiązać należy z rodzącą cierpienie świadomością kondycji ludzkiej, nieuchronnie naznaczonej przemijaniem i śmiercią. Stan ten łączy się z pewnego rodzaju bezwładem duchowym i cielesnym, inercją, zastojem sił witalnych. Głównym zajęciem melancholika jest obserwacja: jego oko śledzi przemijanie oraz zanikanie zjawisk i ludzi.
