Juliusz Słowacki
Do Teofila Januszewskiego
aż po lawy ścianie
Drący się księżyc wejdzie, na kraterze stanie
I stamtąd białe czoło...
Wyobraźcie sobie państwo zieloną oazis w pustyni Sahary, wyobraźcie w świecie dzisiejszym, w świecie złota...
Ten początkowy moment życia ma swoją mitologię (wspomnieć tu można i stajenkę Betlejemską, i Atenę zrodzoną z głowy ojca oraz wiele innych obrazów), ma też przypisaną symbolikę: zazwyczaj na narodziny patrzy się jak na znak całego przyszłego życia. Ponadto można mówić także o nowych narodzinach będących wynikiem duchowej przemiany (tak np. w Dziadach ,,rodzi się" bohater romantyczny — Konrad).