Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 454 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Pieśń Starożytność
Okręcie, znowu na morze wybiegasz?
Biada! Co czynisz?! Bez zwłoki
Dąż do przystani! Czyli nie...
Horacy
Pieśń I, 9 (Vides ut alta stet nive candidum...)
Resztę zaś bogom zostaw. Gdy ci zechcą
uciszyć wiatr, walczący z rozszalałym morzem,
nie zadrży...
Motyw: Morze
Morze kojarzone jest z podwójną symboliką. Z jednej strony morze jako żywioł zmiennych form, tworzonych i unicestwianych co chwilę, stanowiło obraz panteizmu, fascynując oraz przerażając romantyków. Z drugiej strony w twórczości Conrada morze uobecnia działanie przeznaczenia, a zarazem pozwala bohaterom ukazać ich prawdziwą moralną wartość. Ponadto morze łączy się oczywiście z podróżą, przygodą, podbojem, błądzeniem (mit Odyseusza), narażeniem na działanie nieprzewidywalnych, a potężnych sił natury; pamiętać też należy, że w swym przepastnym mrocznym łonie zwykło kryć potwory.