WolneLektury.pl

Anioł Artysta Bieda Błądzenie Błoto Bóg Bogactwo Brat Bunt Car Carpe Diem Chłop Chrystus Cierpienie Cnota Cud Czarownica Czary Czas Czyn Deszcz Diabeł Dorosłość Droga Drzewo Duch Duma Dusza Dźwięk Dzieciństwo Dziecko Dziedzictwo Fałsz Filozof Głupota Gniew Góra Gotycyzm Gra Grób Grzech Gwiazda Handel Historia Idealista Jabłko Jedzenie Jesień Kaleka Kobieta Kochanek Kochanek romantyczny Koń Kondycja ludzka Konflikt wewnętrzny Koniec świata Kradzież Krew Król Ksiądz Księżyc Kwiaty Łzy Lekarz Literat Lud Mądrość Marzenie Maska Matka Mędrzec Mężczyzna Melancholia Miasto Mieszczanin Miłość Miłość tragiczna Młodość Modlitwa Morderstwo Nadzieja Naród Natura Nauka Nieśmiertelność Niewola Noc Nuda Obłok Obraz świata Odrodzenie Ofiara Ogień Ogród Ojciec Ojczyzna Oko Okrucieństwo Otchłań Pająk Pamięć Pan Państwo Patriota Piętno Pieniądz Pies Plotka Pocałunek Pochlebstwo Podróż Poeta Poezja Pogrzeb Pojedynek Polak Poświęcenie Powstanie Pozory Prawda Przeczucie Przekleństwo Przemiana Przemijanie Przemoc Przywódca Ptak Raj Religia Rewolucja Robak Rodzina Rośliny Rozczarowanie Rozum Rycerz Śmiech Śmierć Śmierć bohaterska Światło Sąd Samobójstwo Samotnik Samotność Sen Serce Sierota Siła Słońce Słowo Sługa Sprawiedliwość Starość Strach Stworzenie Sumienie Syberia Syn Szaleństwo Szaleniec Szatan Szlachcic Szpieg Tajemnica Tchórzostwo Tęsknota Tłum Trup Twórczość Uczta Wąż Walka Wampir Wiatr Wierność Wino Wizja Władza Woda Wojna Wolność Wróg Wspomnienia Wyrzuty sumienia Wzrok Żałoba Żołnierz Życie jako wędrówka Życie snem Zabawa Zamek Zaręczyny Zaświaty Zbrodnia Zbrodniarz Zdrada Zemsta Zesłaniec Ziemia Zło Zwątpienie

Juliusz Słowacki

Kordian

Dramat Dramat romantyczny Romantyzm

O gatunku

Dramat romantyczny

Najważniejsi twórcy: A. Mickiewicz, Z. Krasiński, J. Słowacki, V. Hugo, A. de Musset, J. Goethe

Gatunek dramatu ukształtowany w epoce romantyzmu (ok. 1789-1848), w nawiązaniu do tradycji teatru szekspirowskiego, hiszpańskiego, opery oraz odmian melodramatu (dramy popularnej w sentymentalizmie). Charakteryzuje się odrzuceniem zasady trzech jedności (akcji, czasu, miejsca), luźną fabułą, kompozycją otwartą, łączeniem elementów przeciwstawnych (tragizmu z komizmem, wzniosłości z groteską, realizmu z fantastyką), podejmowaniem tematyki moralnej, religijnej, historiozoficznej, filozoficznej i politycznej. Akcja koncentruje się wokół przeżyć głównego bohatera, tzw. bohatera romantycznego, odznaczającego się indywidualizmem, buntowniczością, wyobcowaniem, brakiem pokory.
Często przybierał formę dramatu niescenicznego (nieprzystosowanego do wystawiania na scenie), czy też dramatu książkowego. W Polsce nazwa dotyczy szczególnie dramatów napisanych i publikowanych po powstaniu listopadowym.